Page 66 - เสียงจากชุมชน : ข้อกังวลเกี่ยวกับเขตเศรษฐกิจพิเศษทวายและโครงการที่เกี่ยวข้อง

ที่เป็นข้อกําหนดตามแนวปฏิบัติและกฎหมายระหว่าง สิทธิด้านการศึกษา
ประเทศ ข้อมูลจากการสนทนากลุ่มยังระบุว่า จํานวน สิทธิด้านการศึกษาได้รับการคุ้มครองจากทั้งกติกา ICE-
ค่าชดเชยที่จ่ายให้กับเกษตรกรที่ต้องโยกย้ายในหลาย SCR และอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็ก รัฐมีหน้าที่ปฏิบัติ
31
กรณี มีจํานวนไม่เพียงพอที่จะนําไปซื้อที่ดินแปลงอื่นที่มี ตามมาตรการเพื่อสนับสนุนการเข้าเรียนในระบบโรงเรียน
ลักษณะใกล้เคียงกับที่ดินในหมู่บ้านบาวาร์ ซึ่งคาดว่า ปรกติ และการยอมรับสิทธิเด็กที่จะได้รับการคุ้มครองจาก
ชาวบ้านจํานวนมากในหมู่บ้านแห่งนี้จะต้องถูกโยก การทํางานที่อันตราย หรืองานที่ส่งผลกระทบต่อการศึกษา
ย้ายออกไป ทั้งไม่มีการชดเชยให้กับการสูญเสียด้าน ของตน กรณีศึกษาในรายงานฉบับนี้ชี้ว่า บางครอบครัว
32
อื่นของการดํารงชีวิต ไม่ว่าจะเป็นการสูญเสียแรงงาน ที่ถูกโยกย้ายออกไปจะไม่สามารถส่งลูกหลานไปโรงเรียน
ด้านเกษตร และรายได้อื่น ๆ ซึ่งมาจากที่ดินแปลงอื่น อีกต่อไปได้ ทําให้เกิดความเสี่ยงว่าการโยกย้ายเพิ่มเติม
นอกเหนือจากที่ทํากิน จะยิ่งเพิ่มแรงกดดันต่อรายได้ของครัวเรือน ทําให้ปัญหา
• ไม่มีการจัดสรรที่ดินทำากินและที่อยู่อาศัยแปลง ความมั่นคงด้านอาหารเลวร้ายลง จนถึงระดับที่ต้องให้เด็ก
ใหม่ให้อย่างเพียงพอ จากกรณีศึกษาของหลาย ออกจากโรงเรียนเพื่อมาหางานทํา เพื่อให้มีรายได้เลี้ยง
ครอบครัวที่ได้รับการจัดสรรที่ดินแปลงใหม่ชี้ว่า ที่ดิน ครอบครัว ซึ่งย่อมส่งผลกระทบโดยตรงต่อสิทธิด้านการ
แปลงใหม่เหล่านี้ยังไม่เพียงพอ ครอบครัวที่ย้ายเข้าไป ศึกษา
อยู่ในที่ดินแปลงใหม่ต้องย้ายออกมาเพราะอยู่ไม่ได้
เนื่องจากขาดนํ้า ขาดเส้นทางคมนาคม หรือมีปัญหา สิทธิชนพื้นเมือง
ในการส่งลูกไปโรงเรียน มีเพียงครอบครัวเดียวซึ่งอยู่ใน เมียนมาร์ ไทย และญี่ปุ่น ลงคะแนนเสียงรับรองปฏิญญา
ที่จัดสรรใหม่ ชาวบ้านยังไม่ค่อยมีความมั่นใจเกี่ยวกับ สหประชาชาติว่าด้วยสิทธิของปวงชนท้องถิ่นดั้งเดิม (UN
คุณภาพการก่อสร้างของบ้านที่ได้รับการจัดสรรใหม่ Declaration on the Rights of Indigenous People -
และมีเพียงประมาณ 5 เปอร์เซ็นต์ของครัวเรือนที่สํารวจ UNDRIP) ในที่ประชุมสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติ
ซึ่งให้ข้อมูลว่า มีการเตรียมการจัดสรรที่ดินใหม่เพื่อ เมื่อวันที่ 13 กันยายน 2550 ข้อ 10 ปฏิญญา UNDRIP
33
34
อนาคตของตนเอง มีเพียง 1 เปอร์เซ็นต์ของครัวเรือนที่ ระบุว่า “ชนเผ่าพื้นเมืองต้องไม่ถูกบังคับให้ออกจากที่ดิน
เชื่อมั่นว่า รัฐบาลมีแผนการเพื่อประกันให้ชีวิตของตนเอง หรือเขตแดนของตน จะไม่มีการตั้งถิ่นฐานใหม่เกิดขึ้นโดย
ในอนาคตมีความมั่นคง ปราศจากความยินยอมที่เป็นอิสระ ล่วงหน้า และได้รับ
ข้อมูลเพียงพอของชนเผ่าพื้นเมืองที่เกี่ยวข้อง และหลังจาก
ที่มีข้อตกลงในการชดเชยที่เป็นธรรมและเหมาะสมแล้ว

31 ICESCR, ข้อ 13, 14; CRC, ข้อ 28, 29
32 เพิ่งอ้าง, ข้อ 28(1); 32(1)
33 ที่ประชุมสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติยังได้รับรองปฏิญญาว่าด้วยสิทธิของบุคคลซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของชนกลุ่มน้อยในชาติหรือกลุ่มชาติพันธุ์ ชนกลุ่ม
น้อยด้านศาสนาและภาษา (Declaration on the Rights of Persons Belonging to National or Ethnic, Religious and Linguistic Minorities)
ในวันที่ 18 ธันวาคม 2535, A/Res/47/135, http://www.un-documents.net/a47r135.htm
34 UNDRIP, รับรองโดยที่ประชุมสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติ 29 มิถุนายน 2542 https://www.un.org/esa/socdev/unpfii/documents/
DRIPS_en.pdf นอกจากนั้น อนุสัญญาว่าด้วยการคุ้มครองและการบูรณาการชนพื้นเมืองและชนเผ่าและชนกึ่งชนเผ่าในประเทศที่ได้รับเอกราช
พ.ศ. 2532 (ฉบับที่169) ขององค์การแรงงานโลก (อนุสัญญาองค์การแรงงานโลก) ยังเกี่ยวข้องโดยตรงกับสิทธิของชนพื้นเมืองและชนเผ่า ข้อ
กําหนดในอนุสัญญาองค์การแรงงานโลกสอดคล้องกับข้อกําหนดในปฏิญญา UNDRIP และการรับรองปฏิญญา UNDRIP สะท้อนให้เห็นการ
ยอมรับในขั้นพื้นฐานที่มีต่อหลักการของอนุสัญญาขององค์การแรงงานโลก สําหรับอนุสัญญาขององค์การแรงงานโลก โปรดดู: http://www.ilo.
org/dyn/normlex/en/f?p=NORMLEXPUB:12100:0::NO:12100:P12100_ILO_CODE:C169

66