Page 71 - เสียงจากชุมชน : ข้อกังวลเกี่ยวกับเขตเศรษฐกิจพิเศษทวายและโครงการที่เกี่ยวข้อง

สิ่งที่ควรสังเกตเป็นเบื้องต้นและเป็นข้อสังเกตที่ ชีพเท่ากับแบบเดิมได้
สําคัญมากสุดเกี่ยวกับกฎหมายเขตเศรษฐกิจพิเศษทวาย เช่นเดียวกับกฎหมายเขตเศรษฐกิจพิเศษทวาย
พ.ศ. 2554 ได้แก่ ไม่มีเนื้อหาโดยตรงเกี่ยวกับผู้มีสิทธิใน พระราชบัญญัติเขตเศรษฐกิจพิเศษ พ.ศ. 2557 ฉบับใหม่
ที่ดินในพื้นที่ที่ประกาศเป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษ เป็นการมอง ยังกําหนดให้มีค่าชดเชยไม่เพียงเฉพาะพืชผลรวมถึงที่ดิน
ข้ามความสําคัญของการรับฟังความเห็นและความ และอาคาร และเหมือนฉบับก่อน ไม่ได้กําหนดให้มีเฉพาะ
ยินยอมของชุมชน เป็นเหตุให้สามารถเวนคืนที่ดินจาก พันธกรณีที่ต้องจ่ายค่าชดเชย แต่ยังต้องจ่ายให้กับการ
เจ้าของที่ดินเดิมได้ และไม่มีการคุ้มครองสิทธิของชุมชน เคลื่อนย้ายและการเข้าไปอยู่ในที่ดินใหม่ของผู้ได้รับผลกระ
ในท้องถิ่น การมองข้ามความสําคัญเช่นนี้ดูเหมือนจะขัด ทบ และเหมือนฉบับก่อน นักลงทุนและผู้พัฒนาโครงการ
กับความรับผิดชอบด้านสิทธิมนุษยชนของเมียนมาร์ดังที่ ต้องประกันว่า “คนที่ยังตัดสินใจอยู่ต่อไปในพื้นที่ จะต้อง
กล่าวถึงข้างต้น ไม่มีมาตรฐานชีวิตที่ต่ํากว่าเดิม ต้องมีการปฏิบัติตามความ
กฎหมายเขตเศรษฐกิจพิเศษทวายมีเนื้อหา ต้องการขั้นพื้นฐานอย่างเป็นผล ซึ่งจะทําให้การเคลื่อนย้าย
เกี่ยวข้องกับประชาชนแบบอ้อม ๆ โดยกําหนดเป็นพันธกรณี เป็นไปโดยง่ายและราบรื่น” กล่าวอีกอย่างหนึ่ง พันธกรณี
ให้นักลงทุนต้องจ่ายค่าชดเชย และจัดให้มีการเคลื่อน เหล่านี้มีผลครอบคลุมถึงผู้ที่ถูกบังคับให้ออกจากบ้าน
ย้ายของประชาชนซึ่งไม่ได้ระบุไว้อย่างชัดเจน มาตรา 34 เรือนของตน ไม่ใช่แค่เจ้าของที่ดิน
ของกฎหมายเขตเศรษฐกิจพิเศษทวายระบุว่า ข้อสังเกตที่สองได้แก่ มาตรา 35(e) ของกฎหมาย
ผู้พัฒนาโครงการและนักลงทุนต้องเป็นผู้ออก เขตเศรษฐกิจพิเศษทวายระบุว่า
ค่าใช้จ่ายในการเคลื่อนย้ายและเป็นค่าชดเชยให้กับบ้าน ในเขตเศรษฐกิจพิเศษทวาย นักพัฒนาโครงการหรือ
เรือน อาคาร แปลงเกษตร สวนผักและสวนผลไม้ เรือก นักลงทุนที่ต้องการประกอบวิสาหกิจที่ได้รับอนุญาต
สวนไร่นา สวนป่าหรือที่ดินใด ๆ ที่อยู่ในเขตเศรษฐกิจพิเศษ อย่างเป็นผลในที่ดินซึ่งได้รับสัญญาเช่าหรือใช้ ในกรณี
ทวาย หากจําเป็นต้องมีการเคลื่อนย้ายสิ่งของเหล่านี้ เช่นนั้น วิสาหกิจที่เกี่ยวข้องกับความตกลงควรได้รับ บทที่ 3
นอกจากนั้น ยังต้องปฏิบัติให้เป็นผลซึ่งความต้องการขั้นพื้น เงื่อนไขตามความตกลงฉบับเดิม หรือให้มีสิทธิไม่เกิน
ฐานของบุคคลที่ต้องโยกย้าย โดยให้มีมาตรฐานด้านชีวิต สองปีนับจากวันที่ได้รับอนุญาตให้ดำาเนินการ หากทำา
ไม่ต่ําไปกว่าของเดิม โครงการไม่สำาเร็จ จะมีการยกเลิกใบอนุญาต แล้วจะ
โครงการเขตเศรษฐกิจพิเศษทวายไม่ได้ปฏิบัติ คืนที่ดินผืนดังกล่าวให้กับเจ้าของ และให้มีการรื้ออาคาร
ตามข้อกําหนดเหล่านี้ ยกตัวอย่างเช่น การจ่ายค่าชดเชย ในที่ดินออกไป 49
อยู่ในระดับไม่เพียงพอที่จะช่วยรักษามาตรฐานการดํารง
ชีพแบบเดิมของผู้ที่ถูกโยกย้าย และมักจ่ายไม่เต็มจํานวน เนื่องจากกิจกรรมทุกประการได้ยุติลงตั้งแต่
โดยเป็นค่าชดเชยสําหรับพืชผล (จากสวน) แต่ไม่ใช่ค่า ปลายปี 2556 ในช่วงที่กฎหมายเขตเศรษฐกิจพิเศษทวาย
ชดเชยสําหรับที่ดิน เรือกสวนไร่นา สวนผัก สวนผลไม้ ทุ่ง ยังมีผลบังคับใช้ ในปัจจุบันไม่มีนักพัฒนาโครงการหรือนัก
หญ้า) ไม่มีมาตรการเพื่อรับมือกับการสูญเสียด้านอาชีพ ลงทุนรายใดที่สัญญาว่าจะดําเนินโครงการจนแล้วเสร็จ
อันเป็นผลมาจากการสูญเสียที่ดินสาธารณะซึ่งเป็นแหล่ง ชุมชนที่ถูกโยกย้ายก็ควรมีสิทธิขอให้ส่งมอบที่ดินของตน
อาหารและรายได้ กล่าวอีกอย่างหนึ่ง บริษัทไม่ได้แบกรับ คืนมาโดยทันที และสุดท้ายให้มีการแจกจ่ายให้กับคนใน
ค่าใช้จ่ายในการย้ายบ้านและที่ทํากินไปยังที่ใหม่ ทั้ง ๆ ที่ ท้องถิ่น
กฎหมายบังคับเอาไว้ ทั้งไม่ได้ประกันให้มีการปฏิบัติเพื่อ ประการที่สาม กฎหมายเมียนมาร์กําหนดให้ผู้
ตอบสนองความต้องการขั้นพื้นฐานของผู้ได้รับผลกระทบ พัฒนาโครงการต้องไม่ทําให้เกิดผลกระทบร้ายแรงด้าน
อย่างน้อยเพื่อให้พวกเขาสามารถมีมาตรฐานการครอง สิ่งแวดล้อม กฎหมายเขตเศรษฐกิจพิเศษทวายระบุว่า ผู้

49 เนื้อหาสะท้อนสาระของมาตรา 37(e) ของกฎหมายเขตเศรษฐกิจพิเศษทวาย

71