Page 82 - รายงานโครงการศึกษา เรื่อง การจัดทำตัวชี้วัดสิทธิมนุษยชนเบื้องต้นตามปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน

70

ช่วงที่สอง เป็นการวิจารณ์รายงานผลการศึกษาตามโครงการฯ โดยผู้ทรงคุณวุฒิที่วิจารณ์
รายงานการศึกษาฯ ประกอบด้วย

 นายสรรพสิทธิ์ คุมพ์ประพันธ์ กรรมการสิทธิเด็กแห่งสหประชาชาติ (ผู้ทรงคุณวุฒิด้าน
สิทธิมนุษยชน)

 รองศาสตราจารย์ ดร. สมคิด พรมจุ้ย อาจารย์ประจ าสาขาวิชาศึกษาศาสตร์
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช (ผู้ทรงคุณวุฒิด้านการวัดผล)
 ดร. จตุรงค์ บุณยรัตนสุนทร ประธานคณะกรรมการบัณฑิตศึกษาประจ าคณะสังคม

สงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และอนุกรรมการด้านสิทธิ
พลเมืองและสิทธิทางการเมือง ของ กสม. (ผู้ทรงคุณวุฒิด้านสิทธิมนุษยชน)

ช่วงที่สามเป็นการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและข้อเสนอแนะระหว่างผู้เข้าร่วมสัมมนา

ความเห็นและข้อเสนอแนะของผู้ทรงคุณวุฒิและจากที่ประชุมฯ มีดังนี้
 รายงานควรเคร่งครัดในเรื่องรูปแบบการเขียนรายงานการวิจัย เช่น วัตถุประสงค์ของ

การศึกษา ขอบเขตการศึกษา และวิธีการศึกษา เป็นต้น เนื่องจากเป็นโครงการ
ศึกษาวิจัย และกระบวนการพัฒนาตัวชี้วัดของคณะผู้ศึกษาก็เป็นแบบวิจัย
 เนื้อหายังไม่มีการอธิบายความหมายตัวชี้วัด ลักษณะตัวชี้วัดที่ดี หรือตัวชี้วัดที่มีคุณภาพ
ควรมีลักษณะอย่างไรซึ่งควรเพิ่มเติมในประเด็นนี้

 การพัฒนาตัวชี้วัดได้ใช้กระบวนการมีส่วนร่วมอย่างมาก แต่รายงานยังไม่ได้เสนอ
ความเห็นของผู้เข้าร่วมการประชุมซึ่งเป็นกระบวนการที่ส าคัญ ควรเพิ่มเติม และแสดง

ให้เห็นว่าผู้เข้าร่วมสัมมนามาจากภาคส่วนไหนจ านวนเท่าใด
 การใช้ค า ในรายงานควรมีความสอดคล้องต้องกันทั้งฉบับ ในกรณีที่เป็นศัพท์ที่มาจาก
ต่างประเทศและมีการแปลไว้หลายความหมายควรใช้ตามที่แปลโดยกระทรวงการต่างประเทศ

 ผลการศึกษาควรจะต้องแสดงให้เห็นว่าได้ตัวชี้วัดรวมทั้งหมดมีจ านวนเท่าใด และจ าแนก
เป็นตัวชี้วัดโครงสร้างจ านวนเท่าใด ตัวชี้วัดกระบวนการจ านวนเท่าใด ตัวชี้วัดผลลัพธ์
จ านวนเท่าใด

 ตัวชี้วัดที่น าเสนอมีความครอบคลุมสิทธิด้านต่างๆ ตามปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิ
มนุษยชนและกติการะหว่างประเทศสองฉบับแล้ว การที่ผู้ศึกษาสรุปความเห็นร่วมอัน
ส าคัญ (General Comments) ตลอดจนเอกสารรายงานของประเทศไทยต่อหน่วยงาน

ระหว่างประเทศเป็นพื้นฐานเป็นจุดแข็งของโครงการนี้และจะเป็นพื้นฐานหลักการทาง
กฎหมายให้กับผู้ศึกษาสิทธิมนุษยชนต่อไปได้ แต่ควรที่จะเพิ่มเติมไปถึงพิธีสารเลือกรับ
ด้วย นอกจากนั้นตัวชี้วัดสิทธิมนุษยชนควรที่จะครอบคลุมอนุสัญญาสิทธิมนุษยชนที่ไทย
เป็นภาคีทั้งหมด ซึ่งอาจจะต้องมีการพัฒนาเพิ่มเติมภายหลัง

 ควรจัดล าดับความส าคัญชุดตัวชี้วัดที่พัฒนาขึ้น เช่น เป็นตัวชี้วัดที่จะต้องมีหรือขาดไม่ได้
ตัวชี้วัดที่ควรจะต้องมี และตัวชี้วัดที่มาเสริม (เช่น การวัดคุณภาพของผลลัพธ์) ทั้งนี้
จะต้องพิจารณาประกอบกับตราสารสิทธิมนุษยชนว่าประเด็นใดที่ส าคัญที่สุดในสิทธิเรื่อง

นั้นๆ ประเด็นใดเป็นประเด็นรอง ซึ่งในตราสารสิทธิมนุษยชนจะมีสิ่งนี้แสดงอยู่ จะต้อง
พิจารณาประกอบกับเจตนารมณ์ของตราสารนั้นๆ และต้องพิจารณาประกอบกับบท