Page 12 - รายงานการศึกษาวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติกับการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชนในความสัมพันธ์ระหว่างเอกชนด้วยกัน
P. 12
๘
ของมนุษย (Human Nature) มิไดเกิดขึ้นเพราะการอนุญาตจากรัฐหรือเปนผลจากการกระทําของ
ใครคนใดคนหนึ่งโดยเฉพาะ ดังนั้น ในการมีสิทธิมนุษยชนบุคคลจึงไมจําเปนตองมีสิ่งใดๆ
๑๑
นอกเหนือจากความเปนมนุษยเขาไมตองทําอะไรทั้งสิ้นนอกเสียจากการไดเกิดมาเปนมนุษย
สิทธิมนุษยชน คือ คุณลักษณะประจําตัวของมนุษยทุกคนในฐานะที่เกิดมา
เปนมนุษยและดวยเหตุผลแตเพียงอยางเดียววาเขาเกิดมาเปนมนุษย ทุกคนมีสิทธิและเสรีภาพเหลานี้
๑๒
อยูแลวตั้งแตกอนที่จะมีสังคมการเมืองที่เรียกวา “รัฐ” (State) เกิดขึ้น และไมมีมนุษยผูใดสามารถ
สละสิทธิและเสรีภาพเหลานี้ไดโดยชอบและไมมี “ผูปกครองวาการแผนดิน (Sovereign) ” คนใด
๑๓
หรือคณะใดมีอํานาจทําลายสิทธิและเสรีภาพเหลานี้ไดเชนกัน สิทธิมนุษยชนจึงมิไดเปนการที่รัฐ
บัญญัติกฎหมายใหสิทธิแกบุคคล หากแตเปนการที่กฎหมายของรัฐไดรับรองถึงความมีอยูของสิทธิ
ที่ติดตัวมนุษยไวในบทบัญญัติของกฎหมายเทานั้น เชน สิทธิในชีวิตรางกายของบุคคล เสรีภาพ
๑๔
ในทางความเชื่อของบุคคล เปนตน
การใหความหมายสิทธิมนุษยชนตามแนวคิดดังกลาว เปนการใหความหมาย
สิทธิมนุษยชนโดยพิจารณาจากธรรมชาติของการเปนมนุษยและยืนยันถึงการถือครองสิทธิดังกลาว
๑๕
โดยมนุษยทุกคน และจากความหมายดังกลาวทําใหเห็นถึงลักษณะของสิทธิมนุษยชน ๒ ประการ
คือ ความเปนสากลของสิทธิมนุษยชนและการไมอาจสละโอนหรือยอมใหพรากไปแกผูใดผูหนึ่ง คือ
- ความเปนสากล (Universality) ของสิทธิมนุษยชน กลาวคือ เนื่องจากสิทธิมนุษยชนเปน
สิทธิที่ผูกพันอยูกับความเปนมนุษยและติดตัวมนุษยทุกคนมาตั้งแตกําเนิดสิทธิมนุษยชนจึงไมมี
๑๖
ขอจํากัดในทางลักษณะตัวบุคคลคือ เปนสิทธิที่บุคคลทุกคนเปนผูทรงสิทธิโดยไมมีการแบงแยกวา
บุคคลนั้นจะเปนคนของชาติใด เชื้อชาติใด ภาษาใดหรือศาสนาใดและสามารถกลาวอางสิทธิดังกลาว
ไดโดยไมจํากัดสถานที่และเวลา
- การไมอาจสละโอนหรือยอมใหพรากไป (Inalienability) แกผูใดผูหนึ่งกลาวคือ
แมสิทธิมนุษยชนจะเปนสิทธิที่ติดตัวทุกคนมาตั้งแตกําเนิดในฐานะที่เกิดมาเปนมนุษยและบุคคล
ทุกคนสามารถกลาวอางสิทธิดังกลาวไดโดยไมจํากัดเวลาและสถานที่ แตบุคคลทุกคนในฐานะที่เปน
ผูทรงสิทธิดังกลาว ก็ไมอาจแสดงเจตนาจําหนายจายโอนหรือสละสิทธิดังกลาวใหแกบุคคลใดก็ได
๑๑ จรัญ โฆษณานันท, อางแลว เชิงอรรถที่ ๗, น. ๕๗.
๑๒
วรพจน วิศรุตพิชญ, สิทธิและเสรีภาพตามรัฐธรรมนูญแหงราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช ๒๕๔๐,
พิมพครั้งที่ ๒, (กรุงเทพมหานคร : สํานักพิมพวิญูชน, ๒๕๔๓), น. ๔๔.
๑๓ เพิ่งอาง, น. ๔๐.
๑๔
บรรเจิด สิงคะเนติ, หลักพื้นฐานของสิทธิเสรีภาพและศักดิ์ศรีความเปนมนุษยตามรัฐธรรมนูญ,
พิมพครั้งที่ ๒ ปรับปรุงใหม, (กรุงเทพมหานคร : สํานักพิมพวิญูชน, ๒๕๔๗), น. ๗๓.
๑๕
จรัญ โฆษณานันท, อางแลว เชิงอรรถที่ ๗, น. ๕๘.
๑๖
บรรเจิด สิงคะเนติ, อางแลว เชิงอรรถที่ ๑๔, น. ๗๓.