Page 55 - รายงานโครงการศึกษาวิจัย การต่อสู้ภาคประชาสังคมเพื่อยุติการคุกคามทางเพศในที่ทำงาน : กรณีศึกษาสหภาพแรงงานรัฐวิสาหกิจบริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน)
P. 55

๕๔

                          การถูกล่วงละเมิดทางเพศของพนักงานการบินไทยในขณะที่พวกเธอกําลังปฏิบัติงานในหน้าที่
                   มิได้เกิดขึ้นกับเฉพาะพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินเท่านั้น
                          คุณสุชาดา อายุ ๒๘ ปี ช่างเครื่องบริษัทการบินไทย ซึ่งมีคุณชาญเป็นทนายความในกรณีถูก
                   ละเมิดทางเพศโดยผู้บังคับบัญชาของเธอเอง เล่าให้นักวิจัยฟังว่า
                           “พอทํางานเสร็จ หนูกับเขา  [อดีตผู้บังคับบัญชา] ก็ต้องไปอีกที่หนึ่งด้วยกัน
                          ตอนนั้นเป็นที่สนามบินอู่ตะเภา หนูก็เป็นคนขับ เขาก็นั่งมาข้างๆ มากันแค่
                          ๒ คน ขับมาได้สักพักหนึ่ง หนูก็ไม่ได้คิดอะไร ก็รู้สึกเหมือนมีอะไรมาโดนตรง
                          แก้ม [ยกมือขึ้นจับแก้มซ้าย ] หนูก็เริ่มรู้สึก เอ๊ะ อะไรเหรอ รู้ว่าเป็นมือเขา ก็
                          เริ่มใจไม่ดี ใจสั่นอยู่ข้างใน อีกใจหนึ่งก็คิดว่ามันมีเรื่องบังเอิญอะไรหรือเปล่า
                          เราคิดมากไปหรือเปล่า แล้วเขาก็เอื้อมมือมาจับอีก แล้วก็ลงที่หน้าอก ...

                          [เงียบนิ่ง] ... ตอนนี้หนูก็ย้ายมาอยู่ที่สุวรรณภูมิแล้ว อดีตผู้บังคับบัญชาก็
                          ยังคงทํางานอยู่ เขาก็ถูกตัดเงินเดือน แต่ทุกวันนี้เรื่องก็ยังอยู่ในชั้นศาลที่
                          ระยอง คดียังไม่สิ้นสุด ... สหภาพก็รับรู้เรื่องมาตลอด ช่วยเหลือหนูตลอด ...
                          หนูคิดว่าคงเป็นเพราะว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่ควรเกิดขึ้นมังคะ  [สหภาพจึงช่วย
                          ดูแล] เขาเป็นถึงผู้บังคับบัญชาของเรา เป็นพนักงานบริษัทเดียวกัน พี่ๆที่
                          สหภาพดูแลเรื่องคดีตลอด พี่ๆช่างที่หนูย้ายมาอยู่ที่สุวรรณภูมิตอนนี้ก็ดีมาก
                          ค่ะ หนูเป็นผู้หญิงคนเดียว นอกนั้นผู้ชายหมด พี่เขาก็ทราบเรื่องกันทุกคน
                          ตั้งแต่หนูย้ายมาเลย ทุกคนรู้เรื่อง หนูก็ไม่ได้ปิดอะไร เรื่องมันเกิดขึ้นจริง
                          ตอนนี้ทุกคนก็ช่วยกันดูแลหนู มีอะไรเขาก็ .. เฮ้ย .. บอกได้นะ เขาก็ดูแลเรา
                          เหมือนน้องคนหนึ่ง หนูก็รู้สึกปลอดภัย”

                          ผู้หญิงที่เกิดและเติบโตในระบบวิธีคิด การอบรมเลี้ยงดู และระบบการศึกษาแบบไทยย่อมรู้จัก
                   คําว่ารักนวลสงวนตัวกันทั้งสิ้น ผู้หญิงจะถูกสอนตั้งแต่วัยเด็กให้มีความเรียบร้อย ไม่กระโดกกระเดก
                   ให้เก็บแข้งเก็บขา ให้มีสัมมาคารวะ และไม่ให้ใส่ใจในเรื่องผู้ชาย   พ่อแม่ปู่ย่าตายาย ครูบาอาจารย์
                   ตั้งแต่ระดับเล็กจนโต ตลอดจนสังคมไทยโดยทั่วไปเป็นผู้สอนเรื่องรักนวลสงวนตัวให้แก่ผู้หญิงไทยทุก
                   ช่วงอายุ ความคิดที่จะถนอมเนื้อตัวร่างกายของตนเองของผู้หญิงไทย ทักษะเบื้องต้นของผู้หญิงไทยใน
                   การบอกว่า “สัมผัส” แบบนี้ฉันให้ “ผ่าน” แต่สัมผัสแบบนี้ฉัน “ไม่ให้ผ่าน” จึงเป็นความคิดและทักษะที่
   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60