Page 54 - รายงานโครงการศึกษาวิจัย การต่อสู้ภาคประชาสังคมเพื่อยุติการคุกคามทางเพศในที่ทำงาน : กรณีศึกษาสหภาพแรงงานรัฐวิสาหกิจบริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน)

๕๓

ต้อนรับบนเครื่องบินต่อไปอย่างสุขใจ เหล่านี้ล้วนเป็นคุณสมบัติเด่นประจําตัวของคุณพัชราที่นักวิจัย
สัมผัสได้ นักวิจัยคิดในใจว่าบริษัทการบินไทยโชคดีนักที่มีพนักงานที่เสียสละความรู้สึกส่วนตนเพื่อ
องค์กรและตั้งใจทํางานเพื่อองค์กรถึงเพียงนี้ คุณพัชราและพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินอีกหลายคนที่
นักวิจัยสัมภาษณ์เป็นเพียงตัวอย่างส่วนหนึ่งของพนักงานการบินไทยที่ตั้งใจทํางานเพื่อองค์กรของตน
แต่ถึงกระนั้น คําอธิษฐานของคนดีอย่างคุณพัชราก็ไม่เป็นผลในเที่ยวบินหนึ่ง

“ตอนนั้นกลับจากที่ไหนจําไม่ได้ แต่ผู้โดยสารแทบจะทั้งลําเป็นคนรัสเซีย เรา
ก็เดินเสิร์ฟตามปกติ เข็นรถมากับเพื่อนสจ๊วตอีกคน เสร็จแล้วเพื่อนเราอีกฝั่ง
หนึ่งก็เดินไปไหนซักที่ ก็เหลือแต่พัชกับรถเข็นข้างหน้า ซึ่งล๊อคไว้ ทีนี้
ผู้โดยสารคนนี้เขาเดินมาข้างหลังพัช เป็นผู้ชายรัสเซีย เมา เขาก็เข้ามาข้าง
[ทํามือ
หลังพัช ก็เอาข้างหน้าเขาบดข้างหลังเราอยู่ตรงรถเข็นนั่นแหละ
ประกอบว่าด้านหนึ่งเป็นรถเข็นที่ขยับไม่ได้ ตัวเธอยืนอยู่ตรงกลาง ด้านหน้า
ของเธอประชิดอยู่ที่รถเข็น ส่วนด้านหลังมีผู้ชายคนดังกล่าวบดเบียดเป้ า
กางเกงของเขากับบั้นท้ายของเธอ] เราก็ร้อง สจ๊วตก็ไปไหนไม่รู้ ผู้โดยสารคน
อื่นก็เป็นคนรัสเซียหมด ไม่มีใครอยู่แถวนั้นจริงๆ เราก็ร้อง ร้อง ร้องอยู่สักพัก
ถึงมีคนมาช่วยปลดล๊อครถเข็น ถึงออกมาได้ ปุ๊บเราก็ไปข้างหลัง ไม่ได้อยาก
มีเรื่องมีราวอะไร เดี๋ยวเครื่องก็จะลงแล้ว ก็จะได้กลับบ้านกัน ก็เหนื่อยกันทุก
คน แต่พัชก็ไปเล่าให้พี่เพอเซ่อฟัง (หัวหน้าพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน)
เป็นผู้ชาย พัชก็เล่าธรรมดา ไม่ได้โวยวายอะไร เขาบอก ‘คิดไปเองหรือเปล่า’
พัชเงียบเลย แต่ในใจเราคิดนะ แล้วพอดีพี่โดยสารผู้ชายคนหนึ่ง เขาเป็นไกด์
ของคณะรัสเซียนี่แหละ เขาบอกเขาเห็นเหตุการณ์ เขาให้นามบัตรไว้ บอกว่า
เขาจะเป็นพยานให้ แล้วก็ถามเราว่าจะให้เขาลากเจ้าคนนั้นไปชกในห้องนํ้า
เลยไหม เราก็ต้องรีบห้าม เพราะไม่อยากให้เรื่องมันยาวไป มันไม่ใช่เรื่องที่
เขาจะทําให้เราขนาดนั้น เขาบอกพี่เพอเซ่อว่าที่น้องเขาโดนน่ะ เรทเอ๊กซ์เลย
นะคุณ แต่สุดท้ายเราก็ไม่ได้อะไร ช่างมัน เราไม่ได้อยากมีเรื่อง ก็ช่างมันไป
แต่เราเสียใจมากที่มันเป็นแบบนั้น”