Page 31 - รายงานโครงการศึกษาวิจัย การต่อสู้ภาคประชาสังคมเพื่อยุติการคุกคามทางเพศในที่ทำงาน : กรณีศึกษาสหภาพแรงงานรัฐวิสาหกิจบริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน)
P. 31
๓๐
“ตอนนั้นเป็นเที่ยวบินยาว กลับจากต่างประเทศ ผู้โดยสารมากัน ๒ คน เป็น
ผู้ชายชาวอเมริกัน ก็ดื่มกันมาตลอดทั้งสองคน คนหนึ่งเมาคนหนึ่งไม่เมา ก็
มารู้ทีหลังว่าคนที่เมามากน่ะเขาเมามาตั้งแต่ขึ้นเครื่องแล้ว พี่แอร์ญี่ปุ่นมา
บอกทีหลัง คือถ้าบอกกันก่อนทุกคนก็อาจจะระวังมากขึ้นได้ แต่เนี่ย พี่เขา
เพิ่งมาเล่าหลังจากเกิดเหตุแล้ว จริงๆเรื่องพวกนี้น่าจะบอกกันก่อนได้ ทีนี้
สมัยนั้นเราต้องเก็บหูฟังจากผู้โดยสารใช่ไหมคะ หนูก็กําลังเก็บหูฟัง ก็เอา
สายมาคล้องแขน เต็มสองแขนหยั่งงี้เลย [ยื่นสองแขนออกให้ดู พร้อมทําท่า
ประกอบว่ามือและแขนทั้งสองข้างมีสายหูฟังเต็มไปหมด ] หนูก็เดินมาถึง
ผู้โดยสารคนนี้ แล้วก็มาขอสายหูฟังจากเพื่อนเขา คนที่เมานี้เขาก็จับที่ก้นหนู
หนูก็ตกใจนิ่งไปเลยนะ นํ้าตามันไหลออกมาเอง ไหลพรากๆเลย หนูวิ่งมาที่
ครัวเลย ร้องไห้ พี่เพอเซ่อ (หัวหน้าพนักงานต้อนรับ) ก็มาคุย กัปตันก็ถามว่า
จะเอายังไง พอดีโคไพหรอด (นักบินที่สอง) เขารู้จักกับพี่ตํารวจตรวจคนเข้า
เมืองพอดี กัปตันก็บอกว่าให้หนูเลือกว่าจะไม่ให้เขาเข้าเมืองเราเลย หรือว่า
จะให้เข้าเมืองไปแจ้งตํารวจแล้วค่อยว่ากัน หนูก็เลือกว่าไม่ให้เขาเข้าบ้านเรา
เลยดีกว่า พอเครื่องลงเขาก็เลยถูกกักตัว แล้วก็เข้าเมืองไทยไม่ได้ .... แต่ที
หลังก็มีคนมาถามนะคะ ว่าเขาไม่ได้ตั้งใจหรือเปล่า โธ่ ... ไม่ได้ตั้งใจได้ไงพี่
จับแล้วบีบแบบนี้ [ทําท่าจับที่สะโพกตัวเอง แล้วบิดมือเหมือนจับแล้วบีบ ]
คือเขาเมามาก ไม่รู้เรื่องแล้ว อยากทําอะไรก็ทํา ... ตอนหนูมาทํางานใหม่ๆ
นะ ก็มีเรื่องเล่าเยอะว่าแอร์ถูกลวนลาม คนเขาก็บอกว่าต้องช่วยเหลือตัวเอง
หนูก็นึกในใจมาตลอดว่าถ้าวันไหนหนูโดนอย่างนี้บ้าง หนูจะทํายังไง ก็คิดว่า
จะต่อว่าคนที่ทํายังไง เตรียมคําพูดไว้หมดนะคะ แต่พอเกิดเหตุขึ้นมาจริง หนู
พูดไม่ออกซักคําเลยค่ะ นํ้าตาไหลอย่างเดียว”
นักวิจัยพบว่านอกจากคุณอรอุมาแล้ว พนักงานการบินไทยอีกหลายคนที่กรุณาให้ข้อมูลกรณี
ที่ตนเองถูกล่วงละเมิดทางเพศในขณะปฏิบัติหน้าที่ ต่างรู้สึกตรงกันว่าสัมผัสที่ได้รับจากคนแปลกหน้า
บนเนื้อตัวร่างกายของเขา ล้วนแต่เป็นความรู้สึกแปลกแยก ไม่ถูกต้อง ไม่เป็นที่ต้องการ เป็นความอึด
