Page 14 - รายงานโครงการศึกษาวิจัย การต่อสู้ภาคประชาสังคมเพื่อยุติการคุกคามทางเพศในที่ทำงาน : กรณีศึกษาสหภาพแรงงานรัฐวิสาหกิจบริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน)

๑๓

นักวิจัยใช้เวลาในการเก็บข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์ระดับลึกรวมทั้งสิ้น ๓ เดือน ในระหว่าง
เดือนมกราคม – มีนาคม ๒๕๕๔
๑.๖ เครื่องมือวิจัย
แม้ว่าประเด็นการศึกษาวิจัยเป็นประเด็นเรื่องการคุกคามทางเพศ ซึ่งเป็นประเด็นทางสังคมที่
ละเอียดอ่อน แต่ความมุ่งหมายของการศึกษาวิจัยอยู่ที่การจดบันทึกเรื่องราวการต่อสู้เพื่อยุติการ
คุกคามทางเพศ ดังนั้น แม้ว่าผู้ให้ข้อมูลส่วนหนึ่งเป็นพนักงานหญิงบริษัทการบินไทยที่มีประสบการณ์
การถูกคุกคามทางเพศมาก่อน แต่นักวิจัยไม่ได้มุ่งเน้นการแสวงหาข้อมูลเกี่ยวกับความรู้สึกที่ถูก
คุกคามโดยตรง หากแต่เป็นความรู้สึกที่ผู้ถูกกระทําลุกขึ้นสู้ เหตุผลที่ลุกขึ้นสู้ นักวิจัยจึงคาดว่าการ
ศึกษาวิจัยชิ้นนี้จะไม่ส่งผลกระทบด้านลบต่อผู้ให้ข้อมูล
นักวิจัยได้พัฒนาแนวคําถามสําหรับการสัมภาษณ์ระดับลึกขึ้นมาทั้งสิ้น ๙ คําถาม เป็นคําถาม
ที่ใช้สอบถามเพื่อให้ได้มาซึ่งข้อมูลตามวัตถุประสงค์การวิจัย เป็นคําถามที่ใช้ภาษาไทยสุภาพ เลือกใช้
คําศัพท์ที่แสดงความเคารพในศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของผู้ให้ข้อมูล มีความเป็นกลาง ไม่แสดง
ทัศนคติของผู้สัมภาษณ์ หลังจากได้พัฒนาแนวคําถามทั้งสิ้น ๙ ข้อแล้ว นักวิจัยได้ส่งแบบสอบถามเข้า
รับการตรวจทานจากคณะกรรมการจริยธรรมการวิจัย มหาวิทยาลัยมหิดล คณะกรรมการฯได้อนุมัติให้
นักวิจัยดําเนินโครงการศึกษาวิจัยและให้ใช้แนวคําถามดังกล่าวได้ โดยคณะกรรมการฯ ได้อนุมัติ ณ
วันที่ ๒๐ ธันวาคม ๒๕๕๓ ดังเอกสารแนบท้ายรายงาน (ภาคผนวก)
๑.๗ นิยามศัพท์เฉพาะ
การคุกคามทางเพศ หมายถึง การแสดงพฤติกรรมที่ส่อไปในเรื่องทางเพศด้วย
การใช้ คําพูด
สายตา หรือการกระทํา เช่น การพูดจาส่อนัยยะการดูถูกทางเพศ การตั้งคําถาม
เกี่ยวกับรสนิยมทางเพศ การผิวปากแซว การพูดจาแทะโลม การล้อเล่นแบบหมา
หยอกไก่ การ สัมผัสใกล้ชิด โดยเจ้าตัวไม่ชอบ ซึ่งรวมถึงการกอด จูบ ลูบ คลํา ปลํ้า
การแสดงท่าทางที่สื่อความหมายทางเพศ การแสดงอวัยวะเพศ เป็นต้น