Page 128 - รายงานข้อเสนอแนะเชิงนโยบายของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติต่อกรณีข้อร้องเรียนของเครือข่ายประชาชนภาคตะวันออก
P. 128

รายงานข้อเสนอแนะเชิงนโยบายของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
            102 ต่อกรณีข้อร้องเรียนของเครือข่ายประชาชนภาคตะวันออก




                                   ๔)  กำาหนดมาตรการลงโทษสำาหรับอุตสาหกรรมที่ไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไข

                  ข้อกำาหนดใน EIA/HIA  รวมทั้งการชดเชยและเยียวยาที่อยู่ใน EIA/HIA  นอกจากนี้ รัฐบาลต้อง
                  รับผิดชอบในการทำาให้กระบวนการวิเคราะห์ผลกระทบสิ่งแวดล้อมเกิดผลที่เป็นจริงในทางปฏิบัติ


                             ๕.๒.๓ การประเมินสิ่งแวดล้อมระดับยุทธศาสตร์ (Strategic Environmental  Assess-

                  ment : SEA)
                                   รัฐบาลต้องสร้างเครื่องมือตัดสินใจในระดับภาพรวม  ซึ่งเป็นการปฏิบัติหน้าที่

                  และความรับผิดชอบในการกำาหนดมาตรการว่า  หากพื้นที่ใดจะนำามาใช้เป็นพื้นที่สำาหรับอุตสาหกรรม
                  จะต้องจัดให้ได้สมดุลระหว่างการพัฒนาเศรษฐกิจกับการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม  โดยประเมินศักยภาพ

                  ในการรองรับของพื้นที่ (Carrying Capacity)  ซึ่งต้องอาศัยการประเมินภาพรวมอันเป็นผลมาจาก
                  การประเมินสิ่งแวดล้อมระดับยุทธศาสตร์ (Strategic Environmental Assessment : SEA) ๒๗

                  โดยจะต้องปรับปรุงมาตรการเหล่านี้ให้มีประสิทธิภาพ สม่ำาเสมอ และทันเวลา

                             ๕.๒.๔ การป้องกัน กำากับดูแล ติดตาม ตรวจสอบให้การประกอบการของภาคธุรกิจและ

                  อุตสาหกรรมเคารพสิทธิมนุษยชน รวมถึงสิทธิชุมชน

                                   รัฐบาลต้องกำาหนดนโยบาย แนวทาง รวมถึงมาตรการที่ชัดเจนและสอดคล้อง
                                          ๒๘
                  กับมาตรฐานระหว่างประเทศ    ในการป้องกันมิให้การประกอบการของภาคธุรกิจและอุตสาหกรรม
                  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การประกอบการที่เป็นของรัฐหรือได้รับการสนับสนุนพิเศษจากรัฐ ไปละเมิดสิทธิ




                     การประเมินสิ่งแวดล้อมระดับยุทธศาสตร์  (Strategic  Environmental  Assessment  :  SEA)  เป็นกระบวน
                  ๒๗
                     การวิเคราะห์เชิงระบบเพื่อการประเมินผลกระทบทางสิ่งแวดล้อมที่อาจเกิดขึ้นจากการดำาเนินระดับนโยบาย
                     แผน และโครงการ  โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อทำาให้เกิดความยั่งยืนในทางสิ่งแวดล้อม  ประกอบด้วยขั้นตอนหลัก
                     คือ การกลั่นกรอง (screening) การกำาหนดขอบเขต (scoping) การพัฒนาทางเลือก (scenario/alternatives
                     development) การวิเคราะห์และประเมินผลกระทบ (Analysis and Evaluation of the Impacts) และการ
                     จัดทำารายงาน  โดยต้องมีการมีส่วนร่วมของชุมชน (public participation)  เพื่อรับฟังความคิดเห็นและข้อ
                     กังวลใจของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย (Dalal-Clayton  and  Sadler 2005  อ้างถึงโดย  ผศ. ดร. เรวดี  โรจนกนันท์
                     คณะสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรศาสตร์  มหาวิทยาลัยมหิดล  http://www.etm.sc.mahidol.ac.th)
                      คณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติได้แต่งตั้งคณะอนุกรรมการประเมินสิ่งแวดล้อมระดับยุทธศาสตร์
                     (ชื่อเดิมคณะอนุกรรมการประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อมเชิงพื้นที่)  เมื่อวันที่ ๒๔ พฤษภาคม ๒๕๔๘  โดย
                     คณะอนุกรรมการฯ มีมติเห็นควรที่จะนำา SEA มาใช้ในประเทศไทย  เพื่อให้มีการประเมินศักยภาพและ
                     ข้อจำากัดของสิ่งแวดล้อมตั้งแต่ขั้นการจัดทำานโยบาย แผน และโครงการ  เพื่อบูรณาการมิติสิ่งแวดล้อม
                     เศรษฐกิจ สังคม และเทคโนโลยีอย่างสมดุล ตามแนวทางการพัฒนาที่ยั่งยืน และคณะอนุกรรมการฯ มีคำาสั่ง
                     แต่งตั้งคณะทำางานจัดทำารายละเอียดแนวทางการประเมินสิ่งแวดล้อมระดับยุทธศาสตร์ เมื่อวันที่ ๗ มิถุนายน
                     ๒๕๔๙  โดยมีหน้าที่ที่สำาคัญในการจัดทำารายละเอียดและตัวอย่างแนวทางการประเมินสิ่งแวดล้อมระดับ
                     ยุทธศาสตร์ (SEA Guideline) ซึ่งยังคงอยู่ในระหว่างการดำาเนินการและการทบทวน
                  ๒๘
                     เมื่อวันที่ ๑๖ มิถุนายน ๒๕๔๔  คณะมนตรีสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ ซึ่งประเทศไทยเป็นสมาชิกได้
                     รับรองเอกสาร หลักการชี้แนะสำาหรับธุรกิจและสิทธิมนุษยชน (Guiding Principles for Business and Human
   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133