Page 40 - สถานการณ์การละเมิดสิทธิแรงงานและบทเรียนหกปีของคณะอนุกรรมการสิทธิแรงงานในคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ (กสม.)
P. 40
๒
บทที่
ตั้งอยู่บนพื้นฐานของเชื้อชาติ สีผิว เชื้อสายหรือชาติกำเนิด หรือ เผ่าพันธุ์กำเนิด ซึ่งมีเจตนาหรือมีผล
ให้เกิดการระงับหรือกีดกั้นการเคารพสิทธิมนุษยชนและ เสรีภาพขั้นพื้นฐานของบุคคลในด้านการเมือง
เศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม และในด้านอื่นๆ ของการดำรงชีวิตในสังคม รวมทั้งการระงับหรือกีดกั้น
การใช้สิทธิอย่างเสมอภาคของบุคคล
มาตรการพิเศษที่จัดให้มีขึ้นตามความจำเป็น เพื่อประกันให้มีความก้าวหน้าอย่างเพียงพอ
ในหมู่ชนบางเชื้อชาติ หรือบางเผ่าพันธุ์ เพื่อให้เกิดความเสมอภาค ไม่ถือเป็นการเลือกปฏิบัติทางเชื้อชาติ
๒. รัฐภาคีจะประณามการโฆษณาชวนเชื่อทั้งมวลที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความคิด
เรื่องความเหนือกว่าของชนชาติหรือของกลุ่มบุคคลตามสีผิว หรือเผ่าพันธุ์กำเนิด
๓. รัฐภาคีจะประกันสิทธิของทุกคนให้เสมอภาคกันตามกฎหมายโดยไม่จำแนกเชื้อชาติ
สีผิว หรือเผ่าพันธุ์กำเนิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการใช้สิทธิในเรื่อง (๑) ความเท่าเทียมในการใช้สิทธิใน
กระบวนการยุติธรรม (๒) การได้รับสวัสดิภาพและการคุ้มครองโดยรัฐให้รอดพ้นจากความรุนแรงที่
กระทำต่อชีวิต ร่างกาย (๓) มีส่วนร่วมในสิทธิทางการเมือง การเข้าร่วมกิจกรรมสาธารณะและบริการ
สาธารณะ ตลอดจนสิทธิพลเมืองและสิทธิทางเศรษฐกิจ สังคมและวัฒนธรรม เช่น การมีงานทำ
การเลือกงานโดยเสรี ค่าตอบแทนที่เป็นธรรม การรวมตัวและเข้าร่วมสหภาพแรงงาน เป็นต้น
(๒.๕) ปฏิญญาองค์การแรงงานระหว่างประเทศ (ILO) ว่าด้วยหลักการและสิทธิขั้นพื้น
ฐานในการทำงาน ซึ่งที่ประชุมใหญ่แรงงานระหว่างประเทศ ได้กำหนดขึ้นเพื่อส่งเสริมการปฏิบัติ
ตามมาตรฐานแรงงานหลัก ๔ เรื่อง รวมจำนวน ๘ ฉบับ ซึ่งประเทศไทยยังไม่ให้สัตยาบันอนุสัญญา
ฉบับที่ ๘๗, ๙๘ และฉบับที่ ๑๑๑ ถึงแม้ว่ายังมิได้ให้สัตยาบันแต่ประเทศสมาชิกต้องมีการปรึกษา
หารือในรูปแบบไตรภาคี เพื่อจัดทำรายงานประจำปีเสนอต่อ ILO มีสาระสำคัญ ดังนี้
๑. การห้ามใช้แรงงานบังคับ ได้แก่
อนุสัญญาฉบับที่ ๒๙ ว่าด้วยเกณฑ์แรงงานหรือแรงงานบังคับ ค.ศ.๑๙๓๐ (พ.ศ. ๒๔๗๓)
อนุสัญญาฉบับที่ ๑๐๕ ว่าด้วยยกเลิกแรงงานบังคับ ค.ศ.๑๙๕๗ (พ.ศ. ๒๕๐๐)
๒. เสรีภาพในการสมาคมและการร่วมเจรจาต่อรอง ได้แก่
อนุสัญญาฉบับที่ ๘๗ ว่าด้วยเสรีภาพในการสมาคมและคุ้มครองสิทธิในการรวมตัวกัน
ค.ศ.๑๙๔๘ (พ.ศ. ๒๔๙๑)
อนุสัญญาฉบับที่ ๙๘ ว่าด้วยสิทธิในการรวมตัวกันและการร่วมเจรจาต่อรอง
ค.ศ.๑๙๔๙ (พ.ศ. ๒๔๙๒)
๓. การขจัดการเลือกปฏิบัติในการจ้างงานและอาชีพ
อนุสัญญาฉบับที่ ๑๐๐ ว่าด้วยค่าตอบแทนที่เท่าเทียมกัน ค.ศ.๑๙๕๑ (พ.ศ. ๒๔๙๔)
อนุสัญญาฉบับที่ ๑๑๑ ว่าด้วยการเลือกปฏิบัติ (การจ้างงานและการประกอบอาชีพ)
ค.ศ.๑๙๕๘
๔. การขจัดการใช้แรงงานเด็กในรูปแบบที่ถูกขูดรีดเอาเปรียบ ได้แก่
อนุสัญญาฉบับที่ ๑๓๘ ว่าด้วยอายุขั้นต่ำ ค.ศ.๑๙๗๓ (พ.ศ. ๒๕๑๖)
อนุสัญญาฉบับที่ ๑๘๒ ว่าด้วยรูปแบบที่เลวร้ายที่สุดของการใช้แรงงานเด็ก ค.ศ.๑๙๙๙
(พ.ศ. ๒๕๔๒)
๔๐ สถานการณ์การละเมิดสิทธิแรงงาน
Master 2 anu .indd 40 7/28/08 8:46:35 PM
