Page 102 - รายงานการศึกษาวิจัยฉบับสมบูรณ์ สิทธิชุมชนในการจัดสรรทรัพยากรน้ำโดยใช้แนวทางสันติวิธี : กรณีศึกษาพื้นที่ต้นน้ำของประเทศไทย

85

ยังอยู่บนพื้นฐานหรือบริบทของชุมชนนั้น ๆ เช่น การเลือกใช้ประเพณีการแห่ช้างเผือกซึ่งเป็นประเพณี
ดั้งเดิมของชุมชนลุ่มน้้าลี้ ดังนั้น เมื่อเกิดปัญหาหรือความขัดแย้งขึ้นกับทรัพยากรน้้าในชุมชนอื่น ๆ

สมาชิกของชุมชนควรพิจารณาบริบทพื้นฐานหรือตัวตนที่แท้จริงของชุมชนตนเองก่อนเป็น

องค์ประกอบการตัดสินใจคัดเลือกวิธีการจัดการปัญหาหรือความขัดแย้งที่เกิดขึ้น

4.4 วิเคราะห์ช่องว่างการคุ้มครองและส่งเสริมสิทธิของชุมชนด้านการจัดการน าเปรียบเทียบ

กับพันธกรณีระหว่างประเทศที่ไทยเป็นภาคีและมาตรฐานด้านสิทธิน าระหว่างประเทศ

4.4.1 มุมมองทรัพยากรน าในเวทีระหว่างประเทศและสถานะของประเทศไทย
ในปี พ.ศ. 2555 องค์การสหประชาชาติได้ด้าเนินการจัดการประชุม “United Nations

Conference on Sustainable Development: UNCSD” หรือ “Rio+20” ขึ้น ระหว่างวันที่ 20–22

มิถุนายน พ.ศ. 2555 ณ นครรีโอเดจาเนโร สหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล โดยการประชุมดังกล่าวเป็นการ
ประชุมในวาระครบรอบ 20 ปี ของการจัดประชุม Earth Summit หรือ United Nations Conference

on Environment and Development – UNCED ที่ให้ความส้าคัญด้านสิ่งแวดล้อมและการพัฒนาที่

ยั่งยืน และส้าหรับการประชุม Rio+20 นั้นมีหัวข้อการประชุมหลักที่ส้าคัญ 2 ประเด็น ได้แก่ (1) green
economy in the context of sustainable development and poverty eradication ห รื อ

“เศรษฐกิจสีเขียว” และ (2) institutional framework for sustainable development หรือ “การพัฒนา

ที่ยั่งยืน” (บัณฑูร เศรษฐศิโรตม์ และนนท์ นุชหมอน, 2554) ทั้งนี้ เพื่อเป็นกรอบแนวทางการปฏิบัติ
ให้บรรลุวัตถุประสงค์การด้าเนินการทั้งสองประเด็น ที่ประชุมได้ก้าหนดกรอบงานเพื่อการปฏิบัติและ

ติดตามผล และด้วยการตะหนักว่าน้้าเป็นส่วนส้าคัญในการพัฒนาที่ยังยืน ดังนั้น จึงก้าหนดให้น้้าและ

การสุขาภิบาล (water and sanitation) เป็นหนึ่งในกรอบการด้าเนินงานที่ส้าคัญ ประกอบด้วย
การลดสัดส่วนของคนที่ไม่สามารถเข้าถึงน้้าดื่มที่สะอาดและการสุขาภิบาลขั้นพื้นฐานลงครึ่งหนึ่ง

มุ่งเน้นค้ามั่นว่าด้วยทศวรรษสากลแห่งการปฏิบัติ “น้้าเพื่อชีวิต” (พ.ศ. 2548–2558) การจัดการ

ระบบนิเวศน้้าอย่างยั่งยืน การจัดการภัยพิบัติทางน้้าเพื่อจัดการความสมดุลระหว่างอุปสงค์และ
อุปทานของน้้า และการรับรองมาตรการเพื่อลดมลพิษทางน้้าและเพิ่มคุณภาพน้้า ปรับปรุงการบ้าบัดน้้าเสีย

ประสิทธิภาพของน้้าและลดอัตราการสูญเสียน้้าโดยมุ่งเน้นความร่วมมือและความช่วยเหลือจาก

นานาชาติ (ส้านักความร่วมมือด้านทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมระหว่างประเทศ, 2556)
ส้าหรับประเทศไทยได้ถูกติดตามสถานะการพัฒนาด้านเศรษฐกิจและสังคมโดยธนาคาร

พัฒนาเอเชีย (Asian Development Bank: ADB) ในประเด็นด้านการน้าน้้ามาใช้ประโยชน์ทางด้าน
เศรษฐกิจและการเกษตร ประเทศไทยเป็นประเทศหนึ่งที่ใช้น้้าในภาคเกษตรค่อนข้างสูงมาก แต่ภาค