Page 40 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง พันธกรณีด้านสิทธิมนุษยชนของประชาคมอาเซียน
P. 40

รายงานการศึกษาวิจัย
                   โครงการการศึกษาวิจัย เรื่อง พันธกรณีด้านสิทธิมนุษยชนของประชาคมอาเซียน


                  ความจ าเป็นท าให้ไม่อาจเข้าร่วมประชุมได้ รัฐบาลประเทศของผู้แทนจะต้องแต่งตั้งผู้แทนส ารองเพื่อเข้าร่วม
                  การประชุมโดยผู้แทนส ารองจะมีอ านาจหน้าที่เช่นเดียวกับผู้แทนทุกประการ  อย่างไรก็ตาม แม้ว่าหน้าที่
                  หลักของผู้แทนใน AICHR คือการเข้าร่วมประชุม และการเป็นผู้แทนไม่ถือเป็นการปฏิบัติหน้าที่ประจ า (และ

                  ผู้แทนของแต่ละประเทศสามารถท างานประจ าของแต่ละบุคคลควบคู่กับการด ารงต าแหน่งผู้แทน—ซึ่งไม่มี
                  ค่าตอบแทน—ได้ โดยไม่ต้องประจ าการที่ส านักเลขาธิการอาเซียน ณ กรุงจาการ์ตา ซึ่งแตกต่างจากความ
                  เข้าใจของหลายฝ่าย) แต่ก็มีภารกิจหลายประการที่เกิดขึ้นระหว่างการประชุมเช่นการประสานงานกับ
                  องค์กรภาคประชาสังคม การรับทราบปัญหาและข้อเท็จจริงที่เกี่ยวข้องหรือจะเป็นประโยชน์ต่อการส่งเสริม

                  และคุ้มครองสิทธิมนุษยชนในภูมิภาค การเข้าร่วมประชุมกับองค์กรภาครัฐและเอกชนที่เกี่ยวข้อง
                  นอกเหนือไปจากการเตรียมความพร้อมในการประชุมซึ่งในหลายกรณีท าให้ต้องมีการจัดประชุมเตรียมการ
                  และรับฟังความคิดเห็นของฝ่ายที่เกี่ยวข้อง ทั้งนี้ย่อมขึ้นกับว่า ผู้แทน AICHR แต่ละประเทศให้ความส าคัญ

                  ต่อภารกิจและการด าเนินการต่างๆ ข้างต้นมากน้อยเพียงใด

                                  AICHR ถือเป็นองค์กรที่มีหน้าที่และความรับผิดชอบครอบคลุมด้านการส่งเสริมและ
                  คุ้มครองสิทธิมนุษยชนและสิทธิขั้นพื้นฐานของอาเซียน (Overarching Human Rights Institution) ในที่นี้
                  เพื่อให้เกิดความเข้าใจในภารกิจของคณะกรรมาธิการอย่างชัดเจน เราสามารถแบ่งภารกิจของ

                  คณะกรรมาธิการได้เป็น 2 ภารกิจหลักได้แก่ การส่งเสริมสิทธิมนุษยชน และการคุ้มครองสิทธิมนุษยชน

                                  1. การส่งเสริมสิทธิมนุษยชน

                  จากการพิจารณาเอกสารขอบเขตอ านาจหน้าที่ (TOR) ของ AICHR พบว่ามีภารกิจในหลายด้านที่สะท้อนให้
                  เห็นถึงการส่งเสริมสิทธิมนุษยชน เช่น การพัฒนาปฏิญญาอาเซียนว่าด้วยสิทธิมนุษยชน (ข้อ 4.2)
                  การส่งเสริมความตระหนักรู้ด้านสิทธิมนุษยชน (ข้อ 4.3) การเสริมสร้างขีดความความสามารถ (ข้อ 4.4)
                  การส่งเสริมให้ประเทศสมาชิกอาเซียนลงนามในเครื่องมือด้านสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศ (ข้อ 4.5) และ

                  การจัดท างานวิจัยในประเด็นสิทธิมนุษยชนที่ส าคัญ (ข้อ 4.12)  บทบาทด้านการส่งเสริมสิทธิมนุษยชนของ
                  คณะกรรมาธิการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ปัจจุบันคณะกรรมาธิการมีการด าเนินงานตามแผนงาน 5 ปี (Five -
                  Year Work Plan) โดยแผนงานดังกล่าวได้ก าหนดภาระงานและกิจกรรมต่างๆของคณะกรรมาธิการภายใน
                  ระยะเวลา 5 ปีระหว่าง พ.ศ. 2553-2558 ภาระงานและกิจกรรมส่วนใหญ่เน้นหนักไปที่การส่งเสริมสิทธิ

                  มนุษยชน โดยในวาระของผู้แทนรุ่นที่สอง (พ.ศ. 2556-2558) ได้มีภาระงานส าคัญที่เกี่ยวกับการส่งเสริม
                  สิทธิมนุษยชนตามแผนงาน 5 ปี เช่น
                                    1) การเผยแพร่ปฏิญญาอาเซียนว่าด้วยสิทธิมนุษยชนและแถลงการณ์พนมเปญว่า
                  ด้วยการรับรองปฏิญญาอาเซียนซึ่งมีการรับรองในวันที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 การเผยแพร่ตราสาร

                  ทางการเมืองทั้งสองเป็นไปเพื่อเสริมสร้างความตระหนักรู้ในสิทธิขั้นพื้นฐานของประชาชนอาเซียน
                  โดยคณะกรรมาธิการได้มีการแปลตราสารทางการเมืองดังกล่าวเป็นภาษาประจ าชาติของประเทศสมาชิก
                  อาเซียนและจัดท าเป็นหนังสือเพื่อการเผยแพร่ต่อไป

                                    2) การจัดสัมมนาและฝึกอบรมต่างๆเพื่อสร้างความตระหนักรู้ด้านสิทธิมนุษยชน
                  ในส่วนของประเทศไทยในปี พ.ศ. 2556 จะมีการจัดอบรมเชิงปฏิบัติการแก่ผู้ที่ท างานด้านสิทธิมนุษยชน
                  (Training of the Trainers) ในช่วงเดือนพฤศจิกายน







                  National Human Rights Commission of Thailand                                          33
   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45