Page 53 - รายงานการศึกษาวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง ปัญหาและมาตรการทางกฎหมายในการรับรองและคุ้มครองสิทธิในความเป็นอยู่ส่วนตัว
P. 53

๓๘


                                         (๑) การติดต่อกับครอบครัว ถือเป็นมาตรการส่าคัญที่ขาดไม่ได้และเป็น

                   มาตรการที่จะท่าให้ผู้ต้องโทษนั้นปรับตัวเข้ากับสังคมเมื่อพ้นโทษได้ โดยมีมาตรการต่างๆ ดังนี้
                    -                         สิทธิที่ได้รับการเยี่ยม ผู้ต้องขังมีสิทธิที่จะได้รับการเยี่ยมเยียนจาก

                   สมาชิกในครอบครัวรวมทั้งบุคคลอื่นด้วย อย่างน้อย ๑ ครั้งต่อสัปดาห์ (มาตรา D. 410 วรรค 2) ในวัน

                   เวลา และระยะเวลาที่ก่าหนดไว้ และสถานที่เยี่ยมนั้นจะต้องปราศจากสิ่งกีดกั้นที่จะแยกผู้เยี่ยมและ
                   ผู้ต้องขังออกจากกัน ดังนั้น เพื่อความปลอดภัยจึงอาจมีการค้นตัวผู้ต้องขังก่อนและหลังการเยี่ยมได้

                    -                         การติดต่อสื่อสารทางจดหมาย โทรศัพท์ ผู้ต้องขังมีสิทธิติดต่อกับบุคคล
                   ทุกคนทางจดหมายได้ แต่เรือนจ่าอาจห้ามติดต่อกับบุคคลบางประเภทได้ หากจะเป็นการท่าให้การ

                   ปรับตัวคืนสู่สังคมล้มเหลว แต่ทั้งนี้จะตัดสิทธิไม่ให้ติดต่อกับคู่สมรส หรือครอบครัวไม่ได้ (มาตรา D. 414)
                                         แต่ทั้งนี้ จดหมายที่ส่งและรับจะต้องถูกตรวจสอบเนื้อหา เว้นแต่เป็นจดหมาย

                   ที่ติดต่อกับทนายความ

                                         นอกจากนั้น หากมีความจ่าเป็นอย่างยิ่ง ก็อาจขอโทรศัพท์ไปยังภายนอกได้
                                         (๒) การใช้ชีวิตส่วนตัวของผู้ต้องขัง

                                             - การอ่านหนังสือ ผู้ต้องขังมีสิทธิซื้อหนังสือ แต่หนังสือก็อาจถูกตรวจสอบ

                   ได้ว่าเหมาะสมหรือไม่ (มาตรา D. 444)
                    -                         การฟังวิทยุและดูโทรทัศน์ ผู้ต้องขังมีสิทธิฟังวิทยุและดูโทรทัศน์แต่ต้อง

                   ไม่รบกวนผู้อื่น (มาตรา D. 431)

                    -                         การท่างานส่วนตัวอื่นๆ ผู้ต้องขังมีสิทธิท่างานส่วนตัวอื่นๆ ได้


                   ๒.๓ สิทธิในความเป็นส่วนตัว และการรับรองและคุ้มครองในประเทศสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี

                                 สิทธิในความเป็นอยู่ส่วนตัวของประเทศสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนีนั้น เป็นส่วนหนึ่ง
                   ของการคุ้มครองสิทธิขั้นพื้นฐานของประชาชนตามรัฐธรรมนูญแห่งสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี (Basic

                   law or grundgeset, the german constitution) เพื่อใช้เป็นการป้องกันการกระท่าของรัฐในการละเมิด
                   สิทธิเสรีภาพของปัจเจกบุคคล ในมาตรา ๑ และมาตรา ๒ บัญญัติให้ความคุ้มครองศักดิ์ศรีความเป็น

                   มนุษย์อันเป็นหลักการพื้นฐาน คือ รัฐต้องเคารพสิทธิขั้นพื้นฐานของมนุษย์ที่ปรากฏในกฎหมายพื้นฐาน

                   โดยเฉพาะอย่างยิ่งสิทธิของมนุษย์ที่จะพัฒนาบุคลิกภาพของตนโดยเสรี ทั้งสองมาตรานี้เองก่อให้เกิดการ
                   รับรองสิทธิในความมีตัวตนของบุคคล ภายใต้สิทธิดังกล่าวปัจเจกชนมีอ่านาจในการควบคุม พัฒนา และ

                   แสวงหาประโยชน์ในสิทธิความเป็นอยู่ส่วนตัวของตน และสิทธิในการได้รับความคุ้มครองข้อมูลส่วน

                   บุคคล ได้แก่ จดหมาย หรือวัสดุไปรษณีย์ และการติดต่อสื่อสารจาการกระท่าใดที่เป็นการแทรกแซงใดๆ
   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58