Page 20 - ภาษาเพศในสังคมไทย : อำนาจ สิทธิและสุขภาวะทางเพศ
P. 20
สวนที่ 1 เพศภาวะ: รักนวลสงวนตัว 3
รักนวลสงวนตัว
มลฤดี ลาพิมล
คาถากํากับความเปนหญิงยอดนิยม
“รักนวลสงวนตัว” เปนสํานวนที่ไดยินไดฟงอยูบอยครั้ง โดยเฉพาะ
อยางยิ่งเวลาที่พูดถึงเรื่องพฤติกรรมทางเพศของเยาวชนกับเรื่องเพศศึกษา และ
เปนสํานวนที่แสดงถึงคานิยมและความคาดหวังของสังคมที่มีตอผูหญิง หมายถึง
การที่ผูหญิงพึงระวังรักษาตนในการติดตอสัมพันธกับเพศตรงขาม
ควรสงวนวาจาและทาทีไมใหแสดงออกในทางชูสาวอยางชัดแจง และ
สงวนตัวมิใหชายลวงเกินได ตลอดจนไมเขาไปมีความสัมพันธกับคูของ
คนอื่น..ผูหญิงที่มีสามีแลวตองมีความซื่อสัตย จงรักภักดีตอสามี และ
รักษาตนไมใหชายอื่นมาลวงล้ําก้ําเกินได ผูหญิงที่รูจักรักนวลสงวนตัว
ยอมเปนที่ยกยองทั้งจากผูชายและจากผูคนทั่วไป นอกจากนั้นผูหญิงเอง
ก็จะรูสึกวาตนมีคุณคา มีเกียรติยศศักดิ์ศรีที่ผูชายตองเกรงใจ
1
คานิยมเรื่องการ “รักนวลสงวนตัว” นั้นเปนคานิยมที่มีมานานแลว ดังจะ
เห็นไดจากวรรณกรรมไทยแทบทุกเรื่อง ตั้งแตขุนชางขุนแผน รามเกียรติ์ อิเหนา
มาจนกระทั่งถึงนวนิยายในยุคปจจุบัน โดยถือวาเปนคุณคาที่แสดงถึงเกียรติยศ
และศักดิ์ศรีของผูหญิง และเปนหนึ่งในคุณสมบัติของความเปน “กุลสตรีไทย”
ที่ผูหญิงทุกคนควรปฏิบัติ
ในสมัยโบราณผูหญิง (โดยเฉพาะผูหญิงชนชั้นสูง) ในวังจะไดรับการ
อบรมเลี้ยงดูมาแยกกับผูชาย โอกาสที่ผูหญิงชนชั้นสูงจะไดพบปะหรือทํา
กิจกรรมรวมกับผูชายนั้นมีนอยมากหรือเรียกวาแทบจะไมมีเลยก็วาได การที่
ผูหญิงคนหนึ่งถูกผูชายแตะเนื้อตองตัวแมเพียงนิดเดียวจึงถือเปนเรื่องใหญ หรือ
1 กุสุมา รักษมณี, เสาวณิต จุลวงศ, สายวรุณ นอยนิมิต. ศักดิ์ศรีและความอับอายในวรรณกรรมไทย
กรุงเทพฯ: แมคําผาง, 2550.
มลฤดี ลาพิมล