Page 185 - รายงานฉบับสมบูรณ์โครงการศึกษาวิจัยเพื่อจัดทำข้อเสนอแนะนโยบายหรือมาตรการเพื่อคุ้มครองและส่งเสริมสิทธิของผู้สูงอายุ: กรณีการเลือกปฏิบัติในผู้สูงอายุ

โครงการศึกษาวิจัยเพื่อจัดท าข้อเสนอแนะนโยบายหรือมาตรการเพื่อคุ้มครองและส่งเสริมสิทธิของผู้สูงอายุ :1111
กรณีการเลือกปฏิบัติในผู้สูงอายุ | 127

ตั้งแต่ช่วงทศวรรษ 1960s โดยกระทรวงแรงงานในปี 1965 ได้ร่างรายงานเกี่ยวกับการเลือกปฏิบัติต่ออายุใน

ระบบเศรษฐกิจ ซึ่งได้กลายเป็นฐานของกฎหมายของรัฐบาลกลางในเวลาต่อมาที่เรียกว่า กฎหมายรัฐบาลกลาง
ว่าด้วยการเลือกปฏิบัติต่ออายุในการจ้างงาน 1967 (the 1967 Federal Age Discrimination in Employment
Act - ADEA)
กฎหมาย ADEA คุ้มครองคนงานและคนที่มีศักยภาพในการเข้าท างานจากการเลือกปฏิบัติบน

ฐานของอายุในแง่ของ การรับเข้าท างาน การปลดออกจากงาน และเงื่อนไขอื่น ๆ ในการจ้างงาน นอกจาก
ADEA ของรัฐบาลกลาง มลรัฐแต่รัฐจะมีการก าหนดกฎหมายรัฐในการคุ้มครองคนงานจากการเลือกปฏิบัติต่อ
อายุ ที่มีความเข้มข้นในการใช้แตกต่างไปจากกฎหมายกลาง
154

(1) สาระส าคัญของกฎหมาย ADEA
กฎหมายต้นฉบับจากรัฐบาลกลางปี 1967 เป็นการคุ้มครองคนงานอายุ 40 ปีถึง 65 ปี และ
อนุญาตให้มีการเกษียณภาคบังคับ (mandatory retirement) และพฤติกรรมในการเลือกปฏิบัติอื่น ๆ หลัง

อายุ 65 ปี ในปี 1978 กฎหมายได้ขยายอายุในการคุ้มครองเป็น 40 ถึง 70 ปี และในปี 1986 ได้ยกเลิกเพดาน
อายุขั้นสูงที่จะปกป้อง (คือ อายุ 70 ปี) นอกจากนั้น ในปี 1978 กฎหมายยังอนุญาตสิทธิในการพิจารณาใน
ศาล และในปี 1979 กระทรวงแรงงานได้โอนอ านาจการบังคับใช้กฎหมายให้แก่คณะกรรมการโอกาสในการ
จ้างงานอย่างเสมอภาค [the Equal Employment Opportunity Commission (EEOC)] ทั้งสองเหตุการณ์
ตั้งแต่ปี 1978 ต่างท าให้การบังคับใช้ ADEA เข้มงวดขึ้น

กฎหมายนี้มีข้อยกเว้นบางประการ คือ การยินยอมให้การเกษียณภาคบังคับค่อย ๆ ยกเลิกไป
ภายในปี 1993 ส าหรับคนงานที่ท างานประจ า (jobs with tenure) เช่น อาจารย์ในมหาวิทยาลัย และ ADEA
ครอบคลุมคนงานในสถานประกอบการที่มีคนงานตั้งแต่ 20 คนขึ้นไป ในขณะที่กฎหมายสิทธิพลเมือง (1964)
[Civil Rights Act (1964)] มีความเข้มงวดกว่าในการคุ้มครองคนงานในสถานประกอบการที่มีคนงานตั้งแต่ 15

คนขึ้นไปจากการเลือกปฏิบัติต่อเชื้อชาติ เพศ ชาติพันธุ์ (national origin) หรือศาสนา แต่ไม่ได้ระบุเกี่ยวกับ
การเลือกปฏิบัติต่อ อายุ ดังนั้น อาจกล่าวได้ว่า ADEA จึงเป็นกฎหมายเพื่อคุ้มครองสิทธิผู้สูงอายุในการท างาน
โดยเฉพาะในทุกขั้นตอนของการจ้างงาน รวมทั้งการเกษียณงานตามความสมัครใจ
นอกจากนั้น ภายใต้ ADEA นายจ้างได้รับอนุญาตให้มีการเลือกปฏิบัติต่ออายุได้ในการพิจารณา

ตัดสินการจ้างงานในกรณีของการก าหนดคุณสมบัติทางอาชีพด้วยความสุจริตใจ (a “Bona Fide Occupational
Qualification” หรือ BFOQ ที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับอายุ ตัวอย่างเช่น ต าแหน่งงานในการแสดง ในทางปฏิบัติ
นั้น ศาลจะอนุญาตให้ อายุ เป็น การเลือกปฏิบัติด้วยความสุจริตใจในกรณีที่ อายุมีผลกระทบต่อความ
ปลอดภัยสาธารณะ รวมถึงอาชีพ เช่น นักบิน ผู้ควบคุมจราจรทางอากาศ หรือคนขับรถบัส กฎหมายรัฐบาล

กลางยังให้ยกเว้นส าหรับต าแหน่งงานที่ก าหนดนโยบายระดับเงินเดือนสูง (เช่น CEO) จากการเลือกปฏิบัติ
ต่ออายุ

154 ส รุ ป จ า ก “International Comparison of Age Discrimination Laws,” by Joanna N. Lahey, 2010,
Research on Aging. August 27, Retrieve from https://www.ncbi.nim.nih.gov/pmc/articles/PMC4154604