Page 37 - วารสารวิชาการสิทธิมนุษยชน. ปีที่ 3 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม 2561)

36 วารสารวิชาการสิทธิมนุษยชน

2 หลักกฎหม�ยสิทธิมนุษยชนเกี่ยวกับก�รคุ้มครองเสรีภ�พในก�รแสดง
คว�มคิดเห็น

เสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นจัดเป็นสิทธิที่ติดตัวคนมาตั้งแต่กำาเนิด จึงเป็นสิทธิมนุษยชน
ประการหนึ่ง ซึ่งปรากฏการรับรองในกฎหมายสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศ กฎหมายต่างประเทศ รวมทั้ง

กฎหมายไทย ดังจะกล่าวต่อไปนี้

2.1 ปฏิญญ�ส�กลว่�ด้วยสิทธิมนุษยชน (Universal Declaration of Human Rights)

กำาหนดรับรองเสรีภาพของบุคคลในการแสดงความคิดเห็น ในข้อ 19 ซึ่งวางหลักว่า บุคคล
2
ทุกคนมีสิทธิในเสรีภาพที่จะแสดงความคิดเห็น สิทธินี้รวมถึงเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นโดยปราศจาก

การแทรกแซง รวมถึงสามารถแสวงหา ได้รับ และ สื่อสารข้อมูลและความคิดจากสื่อใด ๆ โดยไม่คำานึงถึงเขตแดน”

2.2 กติก�ระหว่�งประเทศว่�ด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิท�งก�รเมือง (International

Covenant on Civil and Political Rights : ICCPR)
3
ข้อ 19 มีหลักว่า
1. บุคคลทุกคนมีสิทธิที่จะแสดงความคิดเห็นโดยปราศจากการแทรกแซง

2. บุคคลทุกคนมีสิทธิในเสรีภาพแห่งการแสดงออก สิทธินี้รวมถึงเสรีภาพที่จะแสวงหา
รับและสื่อสารข้อมูลข่าวสารและความคิดเห็นทุกประเภทโดยไม่คำานึงถึงพรมแดน ทั้งนี้ ไม่ว่าด้วยวาจาเป็นลาย

ลักษณ์อักษรหรือการตีพิมพ์ในรูปแบบของศิลปะ หรือโดยอาศัยสื่อประการอื่นตามที่ตนเลือก

3. การใช้สิทธิตามที่บัญญัติไว้ในวรรคสองของข้อนี้ ต้องมีหน้าที่และความรับผิดชอบควบคู่
ไปด้วย การใช้สิทธิดังกล่าวอาจมีข้อจำากัดในบางเรื่อง แต่ทั้งนี้ข้อจำากัดนั้นต้องบัญญัติไว้ในกฎหมาย

และจำาเป็นต่อ

2 Article 19 Everyone has the right to freedom of opinion and expression; this right
includes freedom to hold opinions without interference and to seek, receive and impart information
and ideas through any media and regardless of frontiers
3 Article 19 1. Everyone shall have the right to hold opinions without interference. 2.
Everyone shall have the right to freedom of expression; this right shall include freedom to seek, receive
and impart information and ideas of all kinds, regardless of frontiers, either orally, in writing or in print,
in the form of art, or through any other media of his choice.