Page 53 - รายงานผลการศึกษาวิจัยเพื่อจัดทำข้อเสนอแนะ มาตรการหรือแนวทางในการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชนที่เกี่ยวกับการบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน (ฉบับสมบูรณ์)
P. 53

บทที่ 2
                                                                    แนวคิดในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม


                          −  ติดตามและประเมินพฤติกรรมของผู้ใช้ทรัพยากร ทั้งพฤติกรรมในการใช้และการเก็บเกี่ยว

                              ทรัพยากรให้เป็นไปตามกฎและกติกาที่วางไว้
                          −  ติดตามและประเมินสถานภาพของทรัพยากร

                       5)  มีมาตรการลงโทษแบบค่อยเป็นค่อยไป (graduated sanctions for appropriators who do

                          not respect community rules) กล่าวคือ ใช้การลงโทษที่ไม่รุนแรงก่อน หากมีการละเมิดกฎ
                          กติกาซ้ า จึงค่อยเพิ่มระดับความรุนแรงของโทษ

                       6)  มีกลไกจัดการความขัดแย้งที่ต้นทุนต่ าและเข้าถึงง่าย (conflict-resolution mechanisms
                          which are cheap and easy of access)

                       7)  รัฐรับรู้และให้สิทธิแก่ผู้ใช้ทรัพยากรในการวางกติกาการใช้และจัดการทรัพยากร (minimal
                          recognition of rights to organize)

                       8)  อยู่ภายใต้กติกาของการจัดการทรัพยากรร่วมขนาดใหญ่กว่า (In case of larger CPR: Organization

                          in the form of multiple layers of nested enterprises, with small, local CPR at their
                          bases)


                       ส าหรับประเทศไทยมีการก่อตั้งสิทธิและการจัดการในที่ดินแค่ในรูปแบบโฉนดที่ดินของเอกชน และ
               การออกกฎหมายบังคับโดยรัฐ นโยบายรัฐที่ผ่านมาจึงยอมรับระบบกรรมสิทธิ์เพียง 2 ระบบ  ยังไม่มีการ
                                                                                              83
               รองรับสิทธิในการจัดการทรัพยากรร่วม  อย่างไรก็ตาม ได้มีการออกกฎหมายป่าชุมชนในปี พ.ศ. 2562 ซึ่งจะ

               ได้ศึกษาเปรียบเทียบรูปแบบของสิทธิว่ามีลักษณะของการจัดการทรัพยากรร่วมครบถ้วนเพียงใดต่อไป

                       2.2.3  วนศาสตร์ชุมชน

                                    84
                       วนศาสตร์ชุมชน  หมายถึง “กิจการของชุมชนในการจัดการทรัพยากรป่าไม้ เพื่อผลประโยชน์ของ
               ครอบครัวและชุมชน” เป็นการจัดการและใช้ประโยชน์จากทรัพยากรป่าเพื่อปรับปรุงคุณภาพชีวิตชุมชน
               โดยเฉพาะกลุ่มคนยากจน ไร้ที่ท ากิน และกลุ่มผู้ด้อยโอกาสในสังคม มีพัฒนาการด้านแนวคิดในช่วงหลัง

               สงครามโลก ครั้งที่ 2 จากความเชื่อว่าการพัฒนาอุตสาหกรรมคือวิธีแก้ปัญหาความยากจนและการว่างงาน
               ภายในประเทศ ท าให้แผนพัฒนาเศรษฐกิจมุ่งเน้นเพื่อการค้า จึงเกิดการขยายพื้นที่ปลูกพืชเศรษฐกิจเพื่อ

               อุตสาหกรรมแปรรูปและการส่งออก การเกษตรกับการป่าไม้ถูกแยกห่างจากกัน จนกระทั่งพบว่าการพัฒนา

               ในลักษณะดังกล่าวจ ากัดอยู่ในวงแคบๆ ไม่ได้กระจายไปสู่ประชากรส่วนใหญ่ของประเทศ หลายประเทศ
               จึงเปลี่ยนทิศทางโดยมุ่งพัฒนาชนบท น ามาสู่การประชุมสภาการป่าไม้โลก ครั้งที่ 8 ณ กรุงจาการ์ตา ประเทศ

               อินโดนีเซีย ซึ่งก่อให้เกิดแนวคิดว่าการจัดการป่าไม้ควรตอบสนองต่อชุมชนและสังคมมากขึ้น




               83    เพ็ญนภา สวนทอง. แนวคิดและทฤษฎีในการศึกษาการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม: มุมมองเศรษฐศาสตร์
                   การเมือง. วารสารเศรษฐศาสตร์การเมืองบูรพา ปีที่ 5 ฉบับที่ 2.
               84    เอกสารประการฝึกอบรมด้านวนศาสตร์ชุมชน เอกสารฝึกอบรมชุดที่ 1/3 สนับสนุนโดย Canada Fund. สถานทูตแคนาดา จัดท า
                   โดยแผนงานสนับสนุนการด าเนินงานด้านป่าชุมชนในประเทศไทย ศูนย์ฝึกอบรมวนศาสตร์ชุมชนแห่งภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก
                   มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กรุงเทพมหานคร.



               สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย                                                      2-35
   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58