Page 548 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 548

524


                            “..เป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชน และเลือกปฏิบัติตํอผู๎ติดเชื้อเอชไอวี/เอดส์ อยํางชัดเจน โดยไมํ
                   เพียงกระทําตํอผู๎ติดเชื้อฯ เทํานั้น แตํยังเหมารวมถึงทุกองค์กรที่ทํางานในเรื่องเอดส์ ซึ่งสะท๎อนให๎เห็น

                   ทัศนคติของผู๎บริหารโรงแรมที่ขาดความรู๎ความเข๎าใจในเรื่องนี้ รวมถึงมีอคติตํอตัวผู๎ติดเชื้อฯ ซึ่งสะท๎อนจาก
                   คําให๎สัมภาษณ์ของเจ๎าหน๎าที่โรงแรมที่อ๎างถึงเหตุผลของผู๎บริหารในการไมํให๎บริการ ตัวอยํางเชํน การอ๎าง
                   วํา ลูกค๎ารายอื่นๆ เกิดความไมํสบายใจในการใช๎สถานที่รํวมกัน อยํางห๎องพัก หรือห๎องอาหาร ขณะที่
                   ข๎อเท็จจริงคือ ไมํเคยมีใครติดเชื้อเอชไอวีจากการใช๎ชีวิตรํวมกัน ไมํวําจะเป็นการรับประทานอาหารโดยใช๎

                   ช๎อนส๎อมรํวมกัน ดื่มน้ําแก๎วเดียวกัน ใช๎ห๎องน้ํา หรือห๎องพักรํวมกัน ไมํเพียงเทํานั้น การจะทราบวําใครติด
                   เชื้อเอชไอวีหรือไมํ ต๎องใช๎การตรวจเลือดเพื่อตรวจหาเชื้อเอชไอวีเทํานั้น ไมํสามารถสังเกตจากรูปลักษณ์
                   ภายนอกได๎….การอ๎างวําผู๎เข๎ารํวมงานแตํงกายไมํเรียบร๎อย สะท๎อนให๎เห็นทัศนคติของเจ๎าหน๎าที่และ
                   ผู๎บริหารโรงแรมที่ดูถูกเหยียดหยามศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ แบํงแยกชนชั้นจากการแตํงกาย และมองคน

                   จากภายนอก….…โดยทางเครือขํายผู๎ติดเชื้อฯ และมูลนิธิเข๎าถึงเอดส์ จะดําเนินการรณรงค์ให๎สาธารณชนได๎
                   รํวมกันบอยคอตการใช๎บริการของโรงแรมในเครือแหํงนี้ โดยจะทําหนังสือเวียนถึงทุกหนํวยงานทั้งเอกชน
                   และราชการ เพื่อให๎เลิกการสนับสนุนโรงแรมดังกลําว จนกวําทางโรงแรมจะมีการเปลี่ยนแปลงนโยบาย
                   รวมทั้งชี้แจงตํอกรณีดังกลําวอยํางเป็นทางการ”


                           กรณีนี้จะเห็นได๎วํา การเลือกปฏิบัติตํอผู๎ติดเชื้อเอชไอวี เกิดขึ้นในมิติของสินค๎าและบริการ โดยเป็น
                   การกระทําของภาคเอกชน ดังนั้น แม๎วําโดยทั่วไปจะเป็นการขัดแย๎งตํอหลักความเทําเทียมกันและการห๎าม

                   เลือกปฏิบัติตามรัฐธรรมนูญ แตํหลักการเลือกปฏิบัติตามรัฐธรรมนูญก็มีขอบเขตเฉพาะการกลําวอ๎างตํอการ
                   กระทําของรัฐ ดังนั้น กรณีนี้จึงต๎องพิจารณากฎหมายเฉพาะที่คุ๎มครองผู๎ถูกเลือกปฏิบัติจากการกระทําของ
                   ภาคเอกชน


                           ประเด็นปัญหานี้เมื่อพิจารณาพระราชบัญญัติ โรงแรมซึ่งเป็นกฎหมายเฉพาะ พบวํามาตรา 39 วาง
                   หลักให๎สิทธิผู๎จัดการโรงแรมในการปฏิเสธไมํรับบุคคลบางลักษณะเข๎าพักได๎ โดยเฉพาะกรณี “มีเหตุอันควร
                                                                                          558
                   เชื่อได๎วําบุคคลนั้นเป็นโรคติดตํออันตรายหรือโรคติดตํอตามกฎหมายวําด๎วยโรคติดตํอ”  สําหรับกรณีผู๎ติด
                   เชื้อเอชไอวี (เอดส์) นั้น ผู๎วิจัยมีข๎อพิจารณาดังนี้








                   558  มาตรา 39 ผู๎จัดการอาจปฏิเสธไมํรับบุคคลที่ประสงค์จะเข๎าพักในโรงแรมได๎ในกรณี ดังตํอไปนี้
                   (1) มีเหตุอันควรสงสัยได๎วําบุคคลนั้นจะเข๎าไปหลบซํอน มั่วสุม หรือกระทําการใด อันเป็นความผิดอาญาขึ้นในโรงแรม หรือ
                   กํอให๎เกิดความรําคาญแกํผู๎พักอื่นในโรงแรม
                   (2) มีเหตุอันควรเชื่อได๎วําบุคคลนั้นไมํสามารถจํายคําห๎องพักได๎
                   (3) มีเหตุอันควรเชื่อได๎วําบุคคลนั้นเป็นโรคติดตํออันตรายหรือโรคติดตํอตามกฎหมายวําด๎วยโรคติดตํอ
                   (4) มีเหตุอันสมควรประการอื่นตามที่คณะกรรมการประกาศกําหนด
                   ในกรณีตาม (3) ถ๎าผู๎จัดการรับบุคคลนั้นเข๎าพักจะต๎องแจ๎งให๎เจ๎าพนักงานสาธารณสุขหรือพนักงานเจ๎าหน๎าที่ตามกฎหมาย
                   วําด๎วยโรคติดตํอทราบด๎วย
   543   544   545   546   547   548   549   550   551   552   553