Page 536 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 536

512


                   ลํวงละเมิดตํอสิทธิตามรัฐธรรมนูญตามที่เจ๎าของโรงแรมกลําวอ๎าง ศาลจึงตัดสินให๎เจ๎าของโรงแรมต๎องรับ
                   ลูกค๎าโดยไมํเลือกเชื้อชาติ สีผิว





                           4.17.2 มาตรการทางกฎหมายของประเทศไทย


                           โดยทั่วไปแล๎วพบวํา ตามกฎหมายไทยปัจจุบันนั้นไมํมีกฎหมายเฉพาะที่กําหนดหลักการห๎ามเลือก
                   ปฏิบัติ กรณีสินค๎าและบริการ กลําวคือ ไมํมีกฎหมายห๎ามมิให๎ปฏิเสธการให๎บริการหรือจําหนํายสินค๎าแกํ
                   บุคคลด๎วยเหตุแหํงการเลือกปฏิบัติ เมื่อพิจารณาตามกฎหมายไทยปัจจุบัน จะเห็นได๎วํา กรณีการปฏิเสธ
                   ดังกลําวนั้นจะเกี่ยวข๎องกับกฎหมายแพํง ซึ่งตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์นั้น การซื้อสินค๎าและ

                   บริการอยูํภายใต๎หลักของการแสดงเจตนาทํานิติกรรมสัญญา โดยหลักแล๎วจะต๎องประกอบด๎วยเจตนาของ
                   ทั้งฝุายผู๎ซื้อ และ ผู๎ขาย (ในกรณีซื้อสินค๎า) หรือ ผู๎ให๎บริการ และ ผู๎รับบริการ (ในกรณีบริการ) ดังนั้น หาก
                   ผู๎ขาย หรือ ผู๎ให๎บริการ ปฏิเสธการขายหรือการให๎บริการ ด๎วยเหตุแหํงการเลือกปฏิบัติตํางๆ เชํน เชื้อชาติ
                   ศาสนา เพศ จะสํงผลวําไมํมีสัญญาเกิดขึ้น คูํกรณีที่เกี่ยวข๎องจึงไมํมีความผูกพันตามกฎหมายแพํง และ ไมํ

                   สามารถเรียกร๎องคําเสียหายกรณีผิดสัญญาได๎ สําหรับการปฏิเสธสินค๎าหรือบริการ หากจะมีความผิดก็
                   จะต๎องพิจารณากฎหมายเฉพาะอื่นนอกจากกฎหมายแพํงที่อาจมีการตราขึ้นเพื่อคุ๎มครองผู๎เสียเปรียบบาง
                   กลุํม


                           สําหรับกฎหมายเกี่ยวกับการคุ๎มครองผู๎บริโภคนั้น เมื่อพิจารณาหลักกฎหมายตาม พระราชบัญญัติ
                   คุ้มครองผู้บริโภค พ.ศ. 2522 พบวํา มีการคุ๎มครองผู๎บริโภคในด๎านตํางๆ ที่สําคัญ ได๎แกํ ด๎านโฆษณา ด๎าน

                   ฉลาก ด๎านสัญญา และการคุ๎มครองผู๎บริโภคโดยประการอื่น เชํน สินค๎าที่อาจเป็นอันตรายแกํผู๎บริโภค
                   (มาตรา 36)  อยํางไรก็ตาม ไมํมีการบัญญัติหลักการเฉพาะเกี่ยวกับการคุ๎มครองผู๎บริโภคที่ถูกปฏิเสธสินค๎า
                   หรือบริการด๎วยเหตุแหํงการเลือกปฏิบัติตามกฎหมายสิทธิมนุษยชนแตํอยํางใด


                           ในกรณีของสินค๎าและบริการโดยทั่วไปนั้น พระราชบัญญัติว่าด้วยราคาสินค้าและบริการ พ.ศ.
                   2542 กําหนดให๎มี คณะกรรมการกลางวําด๎วยราคาสินค๎าและบริการ (กกร.)  ซึ่งมีอํานาจกําหนดให๎สินค๎า
                   หรือบริการใดเป็น “สินค๎าหรือบริการควบคุม”  ทั้งนี้เมื่อได๎มีการประกาศกําหนดสินค๎าหรือบริการควบคุม
                   แล๎ว กฎหมายให๎ กกร. มีอํานาจ เกี่ยวกับสินค๎าและบริการดังกลําวหลายประการ เชํน กําหนดราคาซื้อหรือ

                   ราคาจําหนํายสินค๎าหรือบริการควบคุม สั่งให๎จําหนํายสินค๎าหรือบริการควบคุมตามปริมาณและราคาที่
                                                                            542
                   กําหนด กําหนดมาตรการเพื่อปูองกันการกักตุนสินค๎าควบคุม เป็นต๎น  จะเห็นได๎วํา หากสินค๎าหรือบริการ
                   นั้นถูกประกาศให๎เป็นสินค๎าหรือบริการควบคุมตามกฎหมายนี้ จะสํงผลให๎คณะกรรมการมีอํานาจสั่งให๎

                   ผู๎ขายหรือผู๎ให๎บริการ ห๎ามมิให๎ปฏิเสธการจําหนํายสินค๎าหรือบริการได๎ อยํางไรก็ตาม อํานาจสั่งการเกี่ยวกับ
                   พฤติกรรมด๎านการตลาดของคณะกรรมการตามกฎหมายนี้ อยูํบนพื้นฐานแนวคิดด๎านการควบคุมราคา





                   542
                      พระราชบัญญัติวําด๎วยราคาสินค๎าและบริการ พ.ศ. 2542 มาตรา 25
   531   532   533   534   535   536   537   538   539   540   541