Page 539 - รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง กฎหมายว่าด้วยความเสมอภาคและการไม่เลือกปฏิบัติ
P. 539

515


                                     545
                           ประการแรก  การใช๎สิทธิปฏิเสธตามมาตรา 39 นี้เป็นขั้นตอนก่อนโรงแรมตกลงสนองรับค าเสนอ
                   กลําวคือ เมื่อแขกที่ประสงค์เข๎าพักเสนอขอเข๎าพักหรือทําคําเสนอโดยการจองห๎องพัก ในขั้นนี้โรงแรมอาจ

                   ปฏิเสธโดยอาศัยเหตุดังกลําวได๎ ซึ่งไมํเป็นความผิดตามพระราชบัญญัติโรงแรม สําหรับในทางแพํงนั้นก็ยังไมํ
                   เกิดความรับผิดทางสัญญาเนื่องจากฝุายโรงแรมยังไมํได๎ทําคําสนอง อยํางไรก็ตาม หากเป็นกรณีที่สัญญาเกิด
                   แล๎ว กลําวคือ แขกทําคําเสนอและโรงแรมทําคําสนองรับแล๎ว ดังนี้เห็นวําผํานขั้นตอนการใช๎สิทธิปฏิเสธตาม
                   กฎหมายแล๎ว หากโรงแรมจะไมํให๎แขกเข๎าพัก ตามพระราชบัญญัติโรงแรมมิได๎กําหนดรับรองสิทธิในจุดนี้ไว๎

                   ก็จะต๎องพิจารณาเรื่องการผิดสัญญาทางแพํง  เมื่อเปรียบเทียบกฎหมายตํางประเทศพบวํา ประเทศ
                                                                                          546
                   สหรัฐอเมริกานั้นมีหลักคอมมอนลอว์กําหนดให๎โรงแรมต๎องรับแขกที่ประสงค์เข๎าพัก  แตํกฎหมายลาย
                   ลักษณ์อักษรของมลรัฐมีการกําหนดให๎สิทธิแกํทางฝุายโรงแรมสองขั้นตอน กลําวคือ สิทธิในการปฏิเสธ
                   (Right to refuse accommodation) ซึ่งเป็นขั้นตอนกํอนการรับแขกเข๎าพักเชํนเดียวกับมาตรา 39 ของ

                   ไทย สําหรับ มลรัฐที่มีกฎหมายลายลักษณ์อักษรรับรองสิทธิในการปฏิเสธแขก เชํน Florida  (Florida
                   statute, Section 509.092 ), Kansas (Kansas statute, Section 36-602), California (California
                                                                                                  547
                   Penal Code, Section 365) นอกจากนี้ยังมีการกําหนดให๎สิทธิในการขับไลํ (Right to evict)  ซึ่งเป็น
                   ขั้นตอนหลังจากรับแขกเข๎าพักแล๎วโดยมีเหตุบางประการที่กฎหมายให๎สิทธิโรงแรมในการขับไลํแขกออกไป

                   อยํางไรก็ตามพระราชบัญญัติโรงแรมมิได๎มีการกําหนดสิทธิในการขับไลํเอาไว๎ ดังนั้นการขับไลํแขกจึงต๎อง
                   พิจารณากฎหมายอื่นที่เกี่ยวข๎อง โดยเฉพาะการเลิกสัญญาตามประมวลกฎหมายแพํงและพาณิชย์

                                       548
                           ประการที่สอง  กฎหมายกําหนดเหตุที่โรงแรมอาจปฏิเสธไมํให๎แขกที่มีพฤติกรรมบางอยํางเข๎า
                   พักในโรงแรม ด๎วยวัตถุประสงค์เพื่อความปลอดภัยและความสงบเรียบร๎อย แตํเหตุดังกลําวเป็นการที่
                   กฎหมายให๎สิทธิผู๎จัดการโรงแรมเทํานั้น หากผู๎จัดการไมํใช๎สิทธิดังกลําวแตํยังคงตกลงยอมรับบุคคลที่มี

                   พฤติกรรมตามมาตรา 39 เข๎าพักก็มิได๎ต๎องห๎ามหรือมีโทษตามกฎหมายแตํอยํางใด เพียงแตํถ๎าผู๎จัดการจะ
                   รับบุคคลตาม (3) กฎหมายกําหนดหน๎าที่ให๎แจ๎งพนักงานที่เกี่ยวข๎องทราบเทํานั้น ดังนั้น หากผู๎จัดการไมํใช๎
                   สิทธิปฏิเสธเหลํานี้ ก็จะกลับไปสูํหลักที่วําจะต๎องรับบุคคลที่ประสงค์เข๎าพักทุกคน


                           ประการที่สาม แม๎วํากฎหมายเกี่ยวกับโรงแรมของไทยกําหนดหลักห๎ามการปฏิเสธแขกในการเข๎า
                   พักและกําหนดข๎อยกเว๎นสําหรับเหตุแหํงการปฏิเสธ แตํหลักการและข๎อยกเว๎นดังกลําวไมํได๎มีความสัมพันธ์
                   กับการคุ๎มครองสิทธิมนุษยชนของแขกหรือลูกค๎าจากการถูกเลือกปฏิบัติ กลําวคือ กฎหมาย ไมํได๎กําหนด
                   ห๎ามการปฏิเสธแขกด๎วยเหตุแหํงการเลือกปฏิบัติตํางๆ เชํน เชื้อชาติ สีผิว เพศ รสนิยมทางเพศ เป็นต๎น







                   545
                      คณาธิป ทองรวีวงศ์, เรื่องเดิม, หน๎า 334-335.
                   546
                      Hopp v. Thompson 38 N.W. 2d 133 (S.D. 1949)
                   547  มลรัฐที่มีกฎหมายลายลักษณ์อักษรรับรองสิทธิในการขับไลํแขก เชํน California (California Civil Code, Section
                   1865) Florida (Florida Code, Section 509.141) Louisiana ( Louisiana Revised Statute, Chapter 3, Section
                   75)
                   548
                      คณาธิป ทองรวีวงศ์ , เรื่องเดิม, หน๎า 334-335.
   534   535   536   537   538   539   540   541   542   543   544