Page 102 - รายงานการศึกษา ปัญหาและผลกระทบด้านสิทธิมนุษยชนจากนโยบายของรัฐบาลในการประกาศสงครามต่อสู้เพื่อเอาชนะยาเสพติด เมื่อปี พ.ศ. 2546
P. 102

๘๕




                   ที่ประเทศต่างๆ ร่วมกันจัดท าเพื่อส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชนของประชาชนทั่วโลกได้แก่ ปฏิญญา
                   สากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน ค.ศ. ๑๙๔๘ (Universal  Declaration  of  Human  Rights  -  UDHR)

                   อนุสัญญาแห่งยุโรปว่าด้วยการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนและเสรีภาพขั้นพื้นฐาน ค.ศ. ๑๙๕๐ (European
                   Convention  for  the  Protection  of  Human  Rights  and  Fundamental  Freedoms  -  EU
                   Convention) กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง (International
                                                                   ๑๓๒
                   Covenant  on  Civil  and  Political  Rights  -  ICCPR)  และกติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิทาง
                   เศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม (International  Covenant  on  Economic,  Social  and  Cultural
                                  ๑๓๓
                   Rights - ICESCR)  โดยสังเขป ซึ่งแบ่งออกได้เป็นสามลักษณะใหญ่ๆ ได้แก่ (๑.๑) สิทธิเสรีภาพพื้นฐาน
                   เกี่ยวกับความเป็นมนุษย์ (๑.๒) สิทธิเสรีภาพเกี่ยวกับตัวบุคคล และ (๑.๓) สิทธิเสรีภาพเกี่ยวกับการ
                   กระท าหรือการด าเนินกิจกรรมต่างๆ

                                         (๑.๑) สิทธิเสรีภำพเกี่ยวกับคุณค่ำควำมเป็นมนุษย์
                                         สิทธิเสรีภาพลักษณะนี้ได้แก่ สิทธิเสรีภาพพื้นฐานเกี่ยวกับคุณค่าหรือศักดิ์ศรี
                   ความเป็นมนุษย์ที่มีมาแต่ก าเนิดของมนุษย์โดยแท้ และมิอาจถูกเพิกถอนไปจากบุคคลใด หรือบุคคลใด
                   ย่อมมิอาจสละสิทธิเสรีภาพดังกล่าวได้ การกระท าใดๆ ที่เป็นการไม่น าพาหรือการหมิ่นในคุณค่าของสิทธิ

                   มนุษยชนในลักษณะนี้ ตลอดจนการกระท าอันเป็นการโหดร้ายป่าเถื่อนเสมือนผู้ถูกกระท า
                   มิใช่มนุษย์ หรือเป็นเพียงวัตถุอย่างใดอย่างหนึ่ง ย่อมเป็นการขัดอย่างร้ายแรงต่อมโนธรรมและคุณค่าความ
                   เป็นมนุษย์โดยแท้ ตัวอย่างเช่น สิทธิในการมีชีวิต เสรีภาพ และความมั่นคงของบุคคล (right  to  life,
                                       ๑๓๔
                   liberty and security)  สิทธิที่จะไม่ตกอยู่ในความเป็นทาส (slavery) หรือการถูกกระท าทรมานหรือ
                   การปฏิบัติหรือการลงโทษที่โหดร้าย ไร้มนุษยธรรม หรือย่ ายีศักดิ์ศรี (torture  or  cruel,  inhuman  or
                                                      ๑๓๕
                   degrading treatment or punishment)
                                         (๑.๒) สิทธิเสรีภำพเกี่ยวกับตัวบุคคล
                                         สิทธิเสรีภาพลักษณะนี้มุ่งเน้นที่สิทธิและเสรีภาพที่มนุษย์หรือบุคคลคนหนึ่งจะ

                   พึงมีในฐานะเป็นบุคคลคนหนึ่งโดยเสมอภาคและเท่าเทียมกับบุคคลอื่นๆ และโดยไม่มีการแบ่งแยกหรือ
                                                     ๑๓๖
                   เลือกปฏิบัติเพราะเหตุอย่างหนึ่งอย่างใด  เช่น สิทธิที่จะได้รับการยอมรับว่าเป็นบุคคลตามกฎหมาย
                                                          ๑๓๗
                   (recognition as a person before the law)  สิทธิในความเป็นอยู่ส่วนตัว (right to privacy) ทั้งใน


                          ๑๓๒
                              Adopted and opened for signature, ratification and accession by Genenral Assembly
                   Resolution 2200A (XXI) of 16 December 1966, entry into force 23 March 1976.
                          ๑๓๓
                              Adopted and opened for signature, ratification and accession by Genenral Assembly
                   Resolution 2200A (XXI) of 16 December 1966, entry into force 3 January 1976.
                          ๑๓๔
                              UDHR, Article 3; ICCPR, Article 6; EU Convention 1950, Article 2 Right to life,

                   Article 5 Right to liberty and security.
                          ๑๓๕
                              UDHR, Article 4, 5; ICCPR, Article 7, 8, 10; EU Convention 1950, Article 3 Prohibition of
                   torture, Article 4 Prohibition of slavery and forced labour.
                          ๑๓๖
                              EU Convention 1950, Article 14 Prohibition of discrimination.
                          ๑๓๗
                              UDHR, Article 6; ICCPR, Article 16.
   97   98   99   100   101   102   103   104   105   106   107