Page 184 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง ความสัมพันธ์ระหว่างสิทธิมนุษยชนและสิ่งแวดล้อมเพื่อการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน
P. 184

ความสัมพันธ์ระหว่างสิทธิมนุษยชนและสิ่งแวดล้อม
                                                                    เพื่อการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน






               ตราสารสิ่งแวดล้อมระหว่างประเทศที่มีผล            เนื้อหาสาระที่เกี่ยวกับข้องกับสิทธิมนุษยชน
                            ผูกพันรัฐภาคี


                                                       มาตรา  ๒๕  ห้ามเลือกประติบัติต่อชนพื้นเมือง  และต้องส่งเสริมให้
                                                       ชนพื้นเมืองมีส่วนร่วมในปัญหาดังกล่าวด้วย
                                                       มาตรา ๒๙ ชนพื้นเมืองมีสิทธิในการอนุรักษ์และปกป้องสิ่งแวดล้อม

                                                       และความสามารถในการผลิตของพื้นที่ ดินแดน หรือแหล่งทรัพยากร

              ๒๓ อนุสัญญามินามาตะว่าด้วยปรอท           มาตรา  ๑  ก�าหนดวัตถุประสงค์ของอนุสัญญาเพื่อปกป้องสุขภาพ

                   ค.ศ. ๒๐๑๓                           ของมนุษย์และสิ่งแวดล้อมจากผลในทางลบของสารปรอทและลด
                                                       จ�านวนการปล่อยสารปรอทสู่ชั้นบรรยากาศ พื้นดิน และน�้า

                                            จากตารางจะเห็นได้ว่า  ตราสารสิ่งแวดล้อมระหว่างประเทศที่มีผลผูกพันรัฐ  ไม่มี

            ตราสารใดที่ระบุชัดเจนว่า  สิทธิในสิ่งแวดล้อมอยู่ในฐานะของสิทธิมนุษยชน  ส่วนใหญ่จะมีเพียงการกล่าวถึงหน้าที่ของรัฐ
            ภาคีที่จะต้องปฏิบัติตามความตกลงที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม
                                            อย่างไรก็ดี สิทธิข้างเคียงที่เป็นสิทธิมนุษยชนยังปรากฏอยู่ในหลักการต่าง ๆ ของ

            ตราสารระหว่างประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สิทธิเชิงกระบวนการจะพบได้ในหลายตราสาร เช่น สิทธิในการเข้าถึงข้อมูล
            ข่าวสาร  สิทธิในการมีส่วนร่วมตัดสินใจด้านสิ่งแวดล้อม สิทธิในการเข้าถึงกระบวนการยุติธรรมทางสิ่งแวดล้อม (อนุสัญญา

            ว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศซึ่งชนิดสัตว์ป่าและพืชป่าที่ใกล้สูญพันธุ์ ค.ศ. ๑๙๗๓, อนุสัญญาแห่งสหประชาชาติว่าด้วย
            ทะเล ค.ศ. ๑๙๘๒, พิธีสารมอนทรีออลว่าด้วยสารท�าลายชั้นบรรยากาศ ค.ศ. ๑๙๘๗, อนุสัญญาแห่งสหประชาชาติว่าด้วย
            การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ค.ศ. ๑๙๙๒, อนุสัญญาบาเซลว่าด้วยการเคลื่อนย้ายของเสียอันตรายข้ามแดน ฯลฯ)

                                            นอกจากนี้  ยังมีสิทธิเชิงเนื้อหาที่เป็นสิทธิมนุษยชนและปรากฏอยู่ในตราสารที่มีผล
            ผูกพัน เช่น สิทธิในการได้รับชดเชยเยียวยาความเสียหาย สิทธิในการเป็นเจ้าของทรัพย์สิน สิทธิในชีวิตและสุขภาพ เป็นต้น

            แต่จะไม่พบว่ามีตราสารระหว่างประเทศด้านสิ่งแวดล้อมฉบับใดกล่าวว่าสิทธิที่เป็นสิทธิข้างเคียงของการคุ้มครอง
            สิ่งแวดล้อมเหล่านี้เป็นสิทธิมนุษยชนแต่อย่างใด ดังนั้น จึงแสดงให้เห็นว่าตราสารสิ่งแวดล้อมที่มีผลผูกพันระหว่างประเทศ
            ยังคงไม่น�าสิทธิในสิ่งแวดล้อมมาใช้บังคับเช่นสิทธิมนุษยชนโดยตรงในปัจจุบัน

                                            (๒) ตราสารสิ่งแวดล้อมระหว่างประเทศที่ไม่มีผลผูกพันรัฐ
                  ตารางที่ ๖.๔ ตราสารสิ่งแวดล้อมระหว่างประเทศที่ไม่มีผลผูกพันรัฐ

               ตราสารสิ่งแวดล้อมระหว่างประเทศที่มีผล              เนื้อหาสาระที่เกี่ยวข้องกับสิทธิมนุษยชน

                            ผูกพันรัฐภาคี

               ๑ ปฏิญญาแห่งที่ประชุมสหประชาชาติ        ปฏิญญาฉบับนี้เป็นตราสารฉบับแรกที่ก�าหนดความสัมพันธ์ระหว่าง
                   ว่าด้วยสิ่งแวดล้อมของมนุษย์         การคุ้มครองสิ่งแวดล้อมกับสิทธิมนุษยชน  โดยระบุในหลักการแรกว่า
                   ค.ศ. ๑๙๗๒ (ปฏิญญาสตอกโฮล์ม)         มนุษย์มีสิทธิขั้นพื้นฐานในการมีชีวิตที่มีเสรีภาพ  มีความเสมอภาค

                                                       และมีเงื่อนไขที่เพียงพอ ในสภาพแวดล้อมที่มีคุณภาพที่ท�าให้ชีวิตมี
                                                       ศักดิ์ศรีและมีความเป็นอยู่ที่ดี  และมนุษย์จะต้องรับผิดชอบในการ

                                                       ปกป้องและปรับปรุงสิ่งแวดล้อมเพื่อคนรุ่นปัจจุบันและคนรุ่นอนาคต



                                                           183
   179   180   181   182   183   184   185   186   187   188   189