Page 180 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง ความสัมพันธ์ระหว่างสิทธิมนุษยชนและสิ่งแวดล้อมเพื่อการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน
P. 180
ความสัมพันธ์ระหว่างสิทธิมนุษยชนและสิ่งแวดล้อม
เพื่อการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน
ตราสารสิ่งแวดล้อมระหว่างประเทศที่มีผล เนื้อหาสาระที่เกี่ยวกับข้องกับสิทธิมนุษยชน
ผูกพันรัฐภาคี
๑๑ อนุสัญญาบาเซลว่าด้วยการควบคุมการ ค�าปรารภของอนุสัญญาระบุว่า ของเสียและของเสียอันตรายเป็น
เคลื่อนย้ายของเสียอันตรายข้ามแดนและ ความเสี่ยงต่อความเสียหายด้านสุขภาพของมนุษย์และสิ่งแวดล้อม
การก�าจัด ค.ศ. ๑๙๘๙ รัฐทั้งหลายมีหน้าที่ในการป้องกันความเสี่ยงด้านสุขภาพและ
สิ่งแวดล้อมเพื่อมนุษย์ในยุคปัจจุบันและยุคถัดไป
มาตรา ๔ ก�าหนดให้รัฐมีสิทธิในการห้ามการน�าเข้าของเสียอันตราย
และมีหน้าที่ในการแจ้งให้รัฐต่าง ๆ ทราบถึงของเสียอันตรายส�าหรับ
การใช้สิทธิเช่นว่า
มาตรา ๑๓ ก�าหนดให้รัฐทั้งหลายมีสิทธิและหน้าที่ในการแลกเปลี่ยน
ข้อมูลของเสียอันตรายข้ามแดน
๑๒ อนุสัญญาแห่งสหประชาชาติว่าด้วยการ อนุสัญญาฉบับนี้ ปรากฏหลักการของกฎหมายสิ่งแวดล้อมระหว่าง
เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ประเทศไว้มากมาย เช่น หลักความกังวลร่วมกันของมนุษยชาติ
ค.ศ. ๑๙๙๒ (Common Concern of Mankind) หลักกังวลร่วมกันแต่ความรับผิด
แตกต่างกัน (Common But Differentiated Responsibility) หลัก
ความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศกับสวัสดิภาพ
ของมนุษย์ ความสัมพันธ์ระหว่างอธิปไตยของรัฐกับพันธกรณีด้าน
สิ่งแวดล้อม และหลักพันธกรณีต่ออนาคตชน เช่น
มาตรา ๒ ก�าหนดให้รัฐจะต้องควบคุมก๊าซเรือนกระจกภายใน
ก�าหนดเวลา เพื่อท�าให้แน่ใจว่าผลผลิตทางอาหารจะมีการพัฒนา
ทางเศรษฐกิจได้อย่างยั่งยืนต่อไป
มาตรา ๓ ก�าหนดให้รัฐภาคีมีหน้าที่คุ้มครองระบบภูมิอากาศเพื่อ
ประโยชน์ของชนปัจจุบันและอนาคตชน ซึ่งคนในอนาคตควรเป็นผู้
ถือสิทธิตามกฎหมายในการได้รับการปกป้องคุ้มครอง
มาตรา ๔ ก�าหนดให้ส่งเสริมการศึกษา อบรม ความตระหนัก
สาธารณะในการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ
มาตรา ๖ ก�าหนดให้ประชาชนมีสิทธิในการเข้าถึงข้อมูลข่าวสาร
เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ
๑๓ พิธีสารเกียวโตแห่งอนุสัญญา ก�าหนดเน้นหลัก Common But Differentiated Responsibility
สหประชาชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลง ให้ประเทศพัฒนาแล้วมีความรับผิดชอบมากกว่าประเทศก�าลังพัฒนา
สภาพภูมิอากาศ ค.ศ. ๑๙๙๗ (มาตรา ๑๐) และการน�าหลักการพัฒนาอย่างยั่งยืนมาใช้อย่างจริงจัง
มากขึ้น โดยเน้นความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงสภาพ
ภูมิอากาศกับการพัฒนาเศรษฐกิจ (มาตรา ๒)
179
