Page 151 - รายงานฉบับสมบูรณ์โครงการศึกษาวิจัยแผนกลยุทธ์ด้านธุรกิจและสิทธิมนุษยชนของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2562

รายงานฉบับสมบูรณ์ (Final Report)

แผนกลยุทธ์ด้านธุรกิจและสิทธิมนุษยชนของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2562

ประชาชนเกี่ยวกับผลการดําเนินงานของ กสม. อยู่ในระดับต่ํากว่าองค์กรตามรัฐธรรมนูญอื่นๆ มีปัญหาและ

2
ข้อจํากัดหลายประการที่ส่งผลกระทบต่อความเชื่อมั่นในการดําเนินการ ดังนี้

1) ปัญหาเกี่ยวกับกระบวนการเริ่มต้น ปัญหานี้ไม่ว่าจะเป็นปัญหาเกี่ยวกับการเริ่มกระบวนการ
ตรวจสอบโดยเสนอคําร้อง ปัญหาเกี่ยวกับการเริ่มกระบวนการโดย กสม. หรือ ปัญหาเกี่ยวกับการรับและการ

ปฏิเสธไม่พิจารณาคําร้อง ยังคงมีความล่าช้าในการพิจารณาอยู่ในหลายๆ กรณี ทั้งนี้เพราะเจ้าหน้าที่ขาดระบบ

การคัดกรองเรื่องที่จะนําไปสู่การตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชน

2) ปัญหาเกี่ยวกับระบบคณะอนุกรรมการ ทั้งนี้ พบว่าเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับการรับฟังข้อเท็จจริงและ

แสวงหาพยานหลักฐาน อาทิ ปัญหาเกี่ยวกับอํานาจในการรับฟังข้อเท็จจริงและแสวงหาพยานหลักฐาน ปัญหา
เกี่ยวกับมาตรฐานในการรับฟังและพิสูจน์ข้อเท็จจริง ปัญหาเกี่ยวกับการขอความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญ

ภายนอก ปัญหาเกี่ยวกับการดําเนินการต่อผู้ขัดขวางหรือไม่ให้ความร่วมมือในกระบวนการรับฟังข้อเท็จจริง

หรือความไม่ชัดเจนเกี่ยวกับกลไกและวิธีการไกล่เกลี่ยในระหว่างการตรวจสอบและผลผูกพันของการไกล่เกลี่ย
เป็นต้น เหล่านี้ล้วนสะท้อนให้เห็นว่า กระบวนการตรวจสอบและให้เหตุผลในการตรวจสอบยังขาดหลักเกณฑ์

ที่ชัดเจนในการพิจารณา

3) ปัญหาความล่าช้าและคุณภาพในการจัดทํารายงาน ไม่ว่าจะเป็นด้านที่เกี่ยวกับการระบุ

รายละเอียดข้อเท็จจริงและพฤติการณ์แห่งการละเมิดสิทธิมนุษยชน ด้านการให้เหตุผลในการเสนอความเห็น

หรือ การเสนอมาตรการการแก้ไขปัญหาการละเมิดสิทธิมนุษยชน ทั้งนี้ ปัญหาดังกล่าวสะท้อนถึงความ
ไม่เชี่ยวชาญและขาดบุคลากร หรือการทํางานที่ไม่เหมาะสมกับตําแหน่งที่เกี่ยวข้องกับสิทธิมนุษยชน ทั้งนี้

เพราะการทํางานมิได้พัฒนาบุคลากรของสํานักงานฯ แต่อาศัยการดึงบุคลากรจากภายนอกมาเป็น

อนุกรรมการฯ ไม่มีหลักสูตรอบรมในการสร้างความเชี่ยวชาญแก่เจ้าหน้าที่

4) ปัญหาการประสานงานร่วมมือและการดําเนินการภายหลังการตรวจสอบ กสม. ยังคงไม่มี

ทรัพยากรที่เพียงพอในการจัดการปัญหาที่เกี่ยวกับการแจ้งผลการพิจารณาไปยังผู้เกี่ยวข้องและการติดตามผล
กับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง รวมทั้งการติดตามผลการดําเนินการของนายกรัฐมนตรีและรัฐสภา ความสัมพันธ์

ระหว่าง กสม. และหน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวข้องยังคงมีความยากลําบากและไม่ค่อยได้รับความร่วมมือที่จะ

เสนอแนะให้หน่วยงานนั้นๆ ปฏิบัติตามข้อเสนอแนะดังปรากฏอยู่ในรายงานการตรวจสอบการละเมิดสิทธิ
มนุษยชน ทําให้การละเมิดสิทธิมนุษยชนไม่ได้รับการแก้ไขและเยียวยาอย่างแท้จริง

5) ปัญหาเกี่ยวกับการทํางานของ กสม. พบว่าคณะกรรมการแต่ละท่านมีความรู้ ความเชี่ยวชาญและ
ประสบการณ์ที่แตกต่างกันออกไป ในการทํางานจึงมักจะแบ่งภาระงานตามความถนัดของตนมากกว่า แม้ว่า

2 สรุปและวิเคราะห์บางส่วนมาจาก รศ.ดร. บรรเจิด สิงคะเนติ. “คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ.” คณะนิติศาสตร์

สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. [ระบบออนไลน์]. แหล่งที่มา
http://library.nhrc.or.th/ulib/document/Fulltext/F06923.pdf

4-4