Page 95 - รายงานวิจัย เรื่อง ทางเลือกเชิงนโยบายการแก้ไขปัญหาผู้ลี้ภัยในค่ายพักพิงชั่วคราว
P. 95

บทที่ ๕




               เข้าไปคุมพื้นที่ในรัฐชาติพันธุ์เป็นจ�านวนมาก ข่าวการปะทะระหว่างกองทัพพม่าและกองก�าลังถืออาวุธชนกลุ่มน้อยยังเกิดขึ้นและรับรู้

               ในหมู่ของผู้ลี้ภัยอยู่เสมอ
                               ข้อเสนอเชิงนโยบาย
                               ปัญหาการสร้างความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของคนในชาติ ที่ประกอบด้วยชนกลุ่มน้อยต่างๆ เป็นเรื่องที่มีความ

               ส�าคัญอย่างยิ่งในกระบวนการส่งผู้ลี้ภัยกลับคืนสู่ถิ่นฐาน เพราะไม่ใช่เป็นเรื่องของการวางมาตรการคุ้มครองผู้ลี้ภัยในการเดินทางกลับคืน
               สู่มาตุภูมิ หรือการหาพื้นที่ในการด�ารงชีวิตอย่างปลอดภัยและยั่งยืน ซึ่งเป็นเรื่องของการจัดการและการอ�านวยความสะดวก แต่ยัง
               เป็นเรื่องของ  “ศักดิ์ศรี”  ของผู้ลี้ภัย  และการสร้าง  “จินตนาการชุมชน”  หรือส�านึกร่วมในการกลับคืนมาตุภูมิ  ที่จะเป็นพื้นฐานของ

               การอยู่ร่วมกันอย่างสันติ  ดังนั้น  หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง  เช่น  UNHCR  ฝ่ายรัฐบาลพม่า/เมียนมาร์  พรรคการเมือง  กองก�าลังถืออาวุธ
               ชนกลุ่มน้อย องค์กรภาคประชาสังคม สื่อมวลชน นักวิชาการจะต้องร่วมกันหาทางที่จะท�าให้เกิดสิ่งนี้อย่างจริงจัง ที่ส�าคัญก็คือ ผู้ลี้ภัย
               จะต้องมีส่วนร่วมในกระบวนการนี้


                           ๕.๔ นโยบาย Re-integration ของผู้ลี้ภัย
                               การส่งผู้ลี้ภัยกลับคืนสู่ถิ่นฐานจะต้องค�านึงถึงการบูรณาการใหม่ (Re-integration) ของผู้ลี้ภัย และการสานความ
               สัมพันธ์ใหม่กับชุมชนใกล้เคียงในพื้นที่ที่ก�าหนดให้เป็นที่ตั้งถิ่นฐานใหม่ กรณีของพื้นที่ริมฝั่งแม่น�้าทะนินยารินหรือตะนาวศรี และพื้นที่

               ตรงข้ามกับอ�าเภออุ้มผาง  การบูรณาการเข้ากับพื้นที่  และประชาชนที่อยู่อาศัยในพื้นที่นั้นมาก่อน  อาจจะไม่เป็นปัญหานัก  เพราะใน
               กรณีแรก บริเวณที่ดินริมฝั่งแม่น�้าทะนินยารินหรือตะนาวศรีเป็นพื้นที่ป่าที่อยู่ภายใต้เขตความรับผิดชอบของกองพลที่ ๔ ของ KNU

               ผู้ลี้ภัยน่าจะได้รับการคุ้มครองจากกองก�าลังดังกล่าว  กับทั้งยังสามารถพัฒนาพื้นที่เพื่อการเกษตรได้ง่าย  และอยู่ใกล้แหล่งน�้า  ดังที่ได้
               กล่าวมาแล้วข้างต้น ส่วนกรณีพื้นที่ตรงข้ามอ�าเภออุ้มผางเป็นพื้นที่ที่มีชาวกะเหรี่ยงตั้งบ้านเรือนอยู่ก่อนแล้ว ความสัมพันธ์ทางชาติพันธุ์
               น่าจะท�าให้เกิดการบูรณาการใหม่ หรือกลับคืนสู่สังคมเดิม (Re-integration) เป็นไปได้ง่ายขึ้น  แต่จะต้องมีการท�าความเข้าใจกับชุมชน

               ที่อยู่มาก่อนให้ยอมรับ  รวมทั้งจะต้องให้ชุมชนเหล่านี้ได้รับประโยชน์ด้วยเช่นกัน  มิฉะนั้น  อาจจะเกิดปัญหาว่าผู้อยู่มาก่อนกลับได้รับ
               สิทธิต่างๆ น้อยกว่าผู้ที่มาอยู่ใหม่
                               ส่วนในกรณีของผู้ลี้ภัยชาวคะเรนนี  ที่ได้มีการระบุถึงพื้นที่สองแห่งที่คาดว่าจะเป็นพื้นที่รองรับการตั้งถิ่นฐานนั้น

               อาจจะมีปัญหาในเรื่องความปลอดภัย เนื่องจากมีกองก�าลังถืออาวุธชนกลุ่มน้อย BGF อยู่รอบพื้นที่ ๔-๕ หน่วย อย่างไรก็ดี ในขณะนี้ยัง
               ไม่มีข้อมูลเพียงพอว่าชุมชนที่อยู่ในพื้นที่ทั้งสองแห่งจะมีปฏิกิริยาอย่างไร หากมีผู้ลี้ภัยเข้ามาตั้งถิ่นฐานอยู่ด้วย จ�าเป็นที่กองก�าลัง KnPP
               จะต้องสร้างความเข้าใจกับชุมชนเหล่านี้ ก่อนมีการตั้งถิ่นฐานและการส่งผู้ลี้ภัยกลับ

                               การที่จะส่งผู้ลี้ภัยกลับคืนถิ่นฐานแบบนี้  ซึ่งเป็นการส่งกลับโดยสมัครใจและจ�าเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องค�านึงถึงทัศนะ
               ของคนในพื้นที่ด้วย ทั้งนี้ เพราะคนในพื้นที่บางแห่งมองว่าผู้ลี้ภัยเป็นผู้ที่ไม่อยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุข ไม่อยู่ร่วมต่อสู้กับพวกเขาเมื่อภัยมา

               แต่เลือกที่จะหนีความทุกข์ร้อน ความขัดแย้งโดยอพยพไปหาที่พักพิงในฝั่งไทย เมื่อสถานการณ์ดีขึ้นก็จะเดินทางกลับมา ท�าให้เกิด
               ความหวาดระแวงจะต้องแบ่งพื้นที่ท�ากินหรือทรัพยากรให้ผู้ลี้ภัยที่จะกลับมา นอกจากนี้ พวกเขาก็มีข้อมูลเกี่ยวกับผู้ลี้ภัยบางรายที่ขาย
               ที่ดินของตนและอพยพมาอยู่ในค่ายผู้ลี้ภัย  โดยหวังจะได้ไปประเทศที่สาม  กรณีเช่นนี้ยิ่งท�าให้พวกเขาไม่ยินดีต่อการกลับมาของผู้ลี้ภัย

               กลุ่มนี้นัก โดยเฉพาะหากจะต้องแบ่งที่ดินและทรัพยากรให้แก่คนเหล่านี้ ซึ่งน่าจะไม่ยุติธรรมส�าหรับพวกเขาที่ปกป้องและยืนหยัดอยู่บน
               แผ่นดินแม่มาอย่างต่อเนื่อง ดังนั้น จึงจ�าเป็นจะต้องมีการตรวจสอบข้อมูลของคนในพื้นที่ให้ชัดเจนเสียก่อน

                               แผนยุทธศาสตร์ของ UNHCR ได้มีรายละเอียดในการเตรียมตัวส่งกลับ การคุ้มครองดูแลระหว่างการเดินทาง
               รวมทั้ง มีการให้ความช่วยเหลือพื้นฐานแก่ผู้ลี้ภัยจนสามารถด�ารงชีวิตได้อย่างยั่งยืน ในรายงานการส�ารวจของมูลนิธิแม่ฟ้าหลวง
               ซึ่งด�าเนินให้แก่ UNHCR เสนอแนะแนวทางไว้ ๓ ขั้นตอน คือ ก) การอยู่รอด คือการจัดหาสิ่งจ�าเป็นพื้นฐานเพื่อให้หลุดพ้นจากความ

               อดอยาก ข) ความพอเพียง เพื่อให้มีความมั่นคงทางอาหาร มีรายได้พอเพียง มีโครงสร้างสาธารณสุขพื้นฐานและการศึกษา ค) ความ
               ยั่งยืน คือ มีรายได้จากการอดออม มีการลงทุน มีการสร้างตลาด เชื่อมโยงกับภายนอก มีการพัฒนาระดับการศึกษาให้สูงขึ้น และมี




             82                                                                                                                                                                                                                             83
             ทางเลือกเชิงนโยบายการแก้ไขปัญหาผู้ลี้ภัยในค่ายพักพิงชั่วคราว                                                                                                                           ทางเลือกเชิงนโยบายการแก้ไขปัญหาผู้ลี้ภัยในค่ายพักพิงชั่วคราว
   90   91   92   93   94   95   96   97   98   99   100