Page 87 - รายงานวิจัย เรื่อง ทางเลือกเชิงนโยบายการแก้ไขปัญหาผู้ลี้ภัยในค่ายพักพิงชั่วคราว
P. 87

บทที่ ๕





                           ถึงแม้ว่ารัฐบาลพม่า/เมียนมาร์จะมีความตั้งใจในการสนับสนุนการเดินทางกลับคืนสู่ถิ่นฐานของผู้ลี้ภัย  แต่ในทางปฏิบัติ

               ก็ยังไม่มีมาตรการในเรื่องนี้อย่างชัดเจน  ส่วนหนึ่งเป็นเพราะรัฐบาลพม่า/เมียนมาร์  (ในขณะที่โครงวิจัยก�าลังสิ้นสุดลง  ต้นปี  ๒๕๕๙)
               ยังไม่สามารถจะด�าเนินการตาม Road Map ของกระบวนการสันติภาพ (Peace Process) เพื่อน�าไปสู่การลงนามหยุดยิงทั่วประเทศ

               ดังที่คาดหมายไว้ได้  ถึงแม้ว่าจะมีการเจรจาหยุดยิงกับกองก�าลังถืออาวุธชนกลุ่มน้อยบางกลุ่มแล้วก็ตาม  ประเด็นที่การเจรจาสันติภาพ
               ยังไม่บรรลุผล  มาจากทางฝ่ายรัฐบาลยังไม่ยอมรับข้อเสนอของฝ่ายกองก�าลังถืออาวุธชนกลุ่มน้อย  ที่ต้องการให้รัฐบาลพม่า/เมียนมาร์
               ยอมรับกองก�าลังถืออาวุธชนกลุ่มน้อยติดอาวุธ ๑๗ องค์กรทั้งหมดเข้าร่วมในการเจรจาหยุดยิงบนหลักการของ Inclusivity ในขณะที่

               ฝ่ายรัฐบาลยืนยันไม่ยอมรับกองก�าลังถืออาวุธชนกลุ่มน้อยบางกลุ่ม  นอกจากนั้น  กองทัพพม่ายังต้องการให้วางอาวุธเมื่อมีการหยุดยิง
               แต่ฝ่ายกองก�าลังถืออาวุธชนกลุ่มน้อยกลับไม่เห็นด้วยกับเงื่อนไขดังกล่าว ที่ส�าคัญก็คือ รัฐบาลพม่า/เมียนมาร์ถือว่าปัญหาผู้พลัดถิ่น

               ภายในประเทศซึ่งมีจ�านวนมากกว่าผู้ลี้ภัยที่อยู่ในประเทศไทยเป็นปัญหาที่มีความจ�าเป็นเร่งด่วนกว่า ผู้น�าองค์กรกองก�าลังถืออาวุธ
               ชนกลุ่มน้อย และสมาชิกของคณะเลขานุการของคณะกรรมการประสานงานในการเจรจาสันติภาพฝ่ายกองก�าลังถืออาวุธชนกลุ่มน้อย
               ที่ได้ให้สัมภาษณ์กับคณะผู้วิจัยได้ให้ข้อสังเกตว่า ประเด็นการส่งผู้ลี้ภัยกลับคืนสู่ถิ่นฐานไม่ได้อยู่ในการเจรจาสันติภาพแต่อย่างใด

               พวกเขาคาดว่า ประเด็นนี้น่าจะน�ามาหารือกันหลังจากเมื่อมีการเจรจาหยุดยิงทั่วประเทศ
                           การส่งผู้ลี้ภัยกลับคืนสู่ประเทศภูมิล�าเนาเป็นปัญหาที่มีความละเอียดอ่อน และจ�าเป็นต้องค�านึงถึงความปลอดภัย
               ความยั่งยืน ศักดิ์ศรี ตลอดจนการมีส่วนร่วมของผู้ลี้ภัย เป็นที่น่าสังเกตว่า หน่วยงานที่ท�าหน้าที่เกี่ยวข้องกับการส่งผู้ลี้ภัยกลับคืนสู่ถิ่นฐาน

               มักจะมีทัศนะว่า เมื่อสถานการณ์ทางการเมืองในประเทศพม่า/เมียนมาร์คลี่คลายไปในทางที่ดีขึ้นแล้ว มีความปลอดภัยเพียงพอที่
               ผู้ลี้ภัยจะเดินทางกลับถิ่นฐานบ้านเกิดของตนได้ เหตุใดผู้ลี้ภัยเหล่านี้จึงยังไม่อยากที่จะเดินทางกลับ แต่ส�าหรับผู้ลี้ภัยส่วนใหญ่
               สถานการณ์ในพม่า/เมียนมาร์ยังอยู่ในระยะเริ่มต้น และพวกเขาพร้อมที่จะกลับคืนสู่มาตุภูมิเมื่อมีสันติภาพอย่างแท้จริง (Genuine

               Peace) พวกเขายังรอว่าจะมีมาตรการใดที่จะท�าให้พวกเขามีความมั่นใจ เช่น การได้สิทธิในการกลับไปใช้ที่ดินเดิมของตน รวมทั้ง
               เรียกร้องการมีส่วนร่วมในการส่งกลับ องค์กรภาคประชาสังคมถึงกับมีค�าขวัญใช้เป็นข้อเรียกร้องในการรณรงค์เพื่อการมีส่วนร่วมว่า

               Nothing  about  us  without  us  แต่หน่วยงานดังกล่าวกลับมีความเห็นว่า  ผู้ลี้ภัยอาจจะได้รับการชี้น�าจากหน่วยงานหรือผู้น�า
               จนท�าให้เกิดแบบแนวคิด (Mindset) เช่นนี้  ดังนั้น จึงใช้ข้ออ้างว่ายังไม่มีความปลอดภัย หรือยังไม่มีสันติภาพที่แท้จริงในประเทศพม่า/
               เมียนมาร์  เป็นที่น่าสังเกตว่า  ในการส�ารวจของมูลนิธิแม่ฟ้าหลวงที่ด�าเนินการให้กับ  UNHCR  พบว่าผู้ลี้ภัยในค่ายผู้ลี้ภัยบ้านแม่สุริน
                                                         18
               และค่ายผู้ลี้ภัยบ้านใหม่ในสอย ร้อยละ ๕๐ จะตัดสินใจ  ตามผู้น�าของตน อย่างไรก็ดี จะต้องเข้าใจว่าผู้ลี้ภัยในค่ายผู้ลี้ภัยแต่ละค่าย
               อยู่ในบริบททางการเมืองที่แตกต่างกัน  ดังนั้น  ความคิดเห็นของผู้ลี้ภัยในแต่ละค่ายจึงมีความแตกต่างกันในการประเมินสถานการณ์

               ทางการเมือง รวมทั้งโอกาสทางเศรษฐกิจในพื้นที่ที่ผู้ลี้ภัยประสงค์จะเดินทางกลับในแต่ละพื้นที่ เป็นต้นว่าผู้ลี้ภัยในค่ายผู้ลี้ภัยบ้านใหม่
               ในสอยได้ส�ารวจพบพื้นที่ที่อาจจะใช้เป็นที่ตั้งถิ่นฐานใหม่ของพวกเขาในรัฐคะยาห์ แต่ปรากฏว่าพื้นที่ดังกล่าวถูกครอบครองด้วยกอง
               ก�าลังท้องถิ่น หรือกองก�าลังพิทักษ์ชายแดน (Border Guard Forces) ทั้งนี้ เพราะเป็นพื้นที่ที่มีศักยภาพที่จะพัฒนาทางเศรษฐกิจ

                           องค์กรภาคประชาสังคม (Civil Society Organization: CSO) ที่ท�างานด้านผู้ลี้ภัย มีความเห็นท�านองเดียว
               กับผู้ลี้ภัย  กรณี  KWO  ได้มีค�าแถลงการณ์เรียกร้องให้มีการมีส่วนร่วมของผู้ลี้ภัยในการเตรียมการและด�าเนินการส่งกลับคืนสู่ถิ่นฐาน
               อย่างแท้จริง  รวมถึงเสนอให้สร้างความเข้าใจร่วมกันทั้งฝ่ายผู้ลี้ภัย  และชุมชนใกล้เคียงที่ผู้ลี้ภัยจะเดินทางกลับไปอยู่อาศัย  ตลอดจน

               เรียกร้องให้ค�านึงถึงบทบาทของผู้หญิงในกระบวนการนี้  ข้อเรียกร้องของ  KWO  ให้ความส�าคัญในด้านความมั่นคงทางด้านกายภาพ
               (Physical Security)  ดังนั้น  จึงต้องการให้ถอนกองก�าลังทหารพม่าออกจากพื้นที่ท�ากิน  ในพื้นที่ไร่สวน  หรือถนนที่อยู่ติดกับชุมชน
               นอกจากนั้น  ยังมีข้อห่วงกังวลต่อปัญหากับระเบิด  ฯลฯ  รวมทั้งความมั่นคงทางกฎหมาย  (Legal  Security)  เช่น  บัตรประจ�าตัว






                       18
                         เพิ่งอ้าง, ๒๐๑๔


             74                                                                                                                                                                                                                             75
             ทางเลือกเชิงนโยบายการแก้ไขปัญหาผู้ลี้ภัยในค่ายพักพิงชั่วคราว                                                                                                                           ทางเลือกเชิงนโยบายการแก้ไขปัญหาผู้ลี้ภัยในค่ายพักพิงชั่วคราว
   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92