Page 79 - รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการวิจัยการป้องกันและแก้ไขปัญหาการค้ามนุษย์ของประเทศไทย และความร่วมมือกับประเทศเพื่อนบ้านในอาเซียน
P. 79
(๓) วิธีการเดินทางเข้าสู่ประเทศไทย เดินทางเข้ามาทางด่านชายแดนแม่สาย แม่สอด ช่องเม็ก
และคลองลึกจังหวัดสระแก้ว โดยการทําบัตรผ่านแดนแบบไปเช้า-เย็นกลับ เมื่อข้ามมาฝ๎่งประเทศไทยแล้ว
มีคนไทยนําพาเข้าสู่พื้นที่ชั้นในหรือกรุงเทพฯ โดยใช้รถตู้ รถเก๋ง รถกระบะ รถโดยสารประจําทาง รถไฟ
กลุ่มที่ ๒ ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อการค้ามนุษย์ที่ไม่มีเอกสารเดินทางถูกต้องจากประเทศสาธารณรัฐ
ประชาธิปไตยประชาชนลาว ราชอาณาจักรกัมพูชา เสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียตนาม และสาธารณรัฐ
แห่งสหภาพเมียนมา
จากการสัมภาษณ์กรณีศึกษาที่เป็นเหยื่อประเทศละ ๒ ราย รวม ๘ ราย และการสัมภาษณ์
เจ้าหน้าที่ของหน่วยงานภาคประชาสังคมที่ทํางานต่อต้านการค้ามนุษย์ทั้ง ๔ ประเทศ พบว่า กรณีศึกษา
เหยื่อค้ามนุษย์ในกลุ่มที่ ๒ เข้าสู่กระบวนการค้ามนุษย์โดยการถูกหลอกลวงโดยนายหน้าจากประเทศต้น
ทางทั้งคนที่รู้จักและไม่เคยรู้จักมาก่อน ขบวนการค้ามนุษย์มีนายหน้าที่เป็นคนสัญชาติลาว กัมพูชา และ
เมียนมา และนายหน้าที่เป็นคนไทยที่มีการทํางานอย่างเป็นระบบ การเดินทางเข้าสู่ประเทศไทยใช้
ช่องทางธรรมชาติ นําพาให้ลักลอบเข้ามาโดยนายหน้าให้เข้าสู่กระบวนการค้ามนุษย์ใน ๓ รูปแบบคือ การ
บังคับให้ขายบริการทางเพศ การบังคับให้ใช้แรงงานในเรือประมง และการบังคับให้ขอทานและขาย
ดอกไม้ เหยื่อส่วนใหญ่เป็นเด็ก ต้องถูกบังคับให้ทํางานอย่างหนักทั้ง ๓ รูปแบบ เหยื่อหลุดพ้นจากขบวน
การค้ามนุษย์ได้โดยการเสี่ยงชีวิตหลบหนี การแจ้งเบาะแสโดยพลเมืองดีให้เข้าไปทะลายกิจการที่เป็น
แหล่งของการค้ามนุษย์ และการตรวจพบโดยเจ้าหน้าที่ (ดูรายละเอียดในภาคผนวกที่ ๖)
รูปแบบการค้ามนุษย์ในกลุ่มที่ไม่มีเอกสารเดินทางเข้าประเทศไทยอย่างถูกต้องสามารถสรุปได้
ดังนี้
(๑) รูปแบบการเข้าสู่กระบวนการค้ามนุษย์ พบว่า มีลักษณะคล้ายกับกลุ่มแรก กล่าวคือ ผู้ที่
ตกเป็นเหยื่อของการค้ามนุษย์เป็นกลุ่มที่อยู่ในครอบครัวยากจน เข้าสู่กระบวนการค้ามนุษย์ด้วยการถูก
หลอกลวงให้เข้ามาทํางานเป็นพนักงานบริการตามร้านอาหาร ร้านคาราโอเกะ ถูกบังคับให้ทํางานใน
เรือประมง ถูกบังคับให้ขายดอกไม้และขอทาน โดยที่การถูกบังคับให้ค้าบริการทางเพศจะเกิดกับหญิง
ชาวลาว และหญิงชาวเวียตนาม การถูกบังคับใช้แรงงานในเรือประมงจะเกิดกับผู้ชายชาวเมียนมา และ
ชาวกัมพูชา การถูกบังคับให้ขอทานและขายดอกไม้ ส่วนใหญ่จะเกิดกับเด็กหญิงและเด็กชายชาวกัมพูชา
เด็ก ชาวลาว และเด็กชาวเมียนมา
(๒) การชักชวนให้เหยื่อเข้าสู่กระบวนการค้ามนุษย์ ผู้ที่ชักชวนให้เหยื่อเข้าสู่การค้ามนุษย์ใน
เป็นคนรู้จักอยู่หมู่บ้านเดียวกัน หรือเป็นเครือญาติกับเหยื่อ และเป็นนายหน้าให้กับคนไทยที่ต้องการ
แรงงาน เมื่อได้คําสั่งจากนายจ้างที่เป็นคนไทย ก็จะติดต่อกลับไปยังญาติพี่น้องที่อยู่ฝ๎่งเมียนมา ลาว
กัมพูชา และเวียตนาม ให้หาคนส่งเข้ามาทํางาน
สําหรับเด็กที่ถูกบังคับให้ขายดอกไม้และขอทาน นายหน้าจะพูดคุยกับพ่อแม่ด้วยเหตุผลต่างๆ
นานา ว่าสงสารและเอ็นดูเด็ก จะขอมาเลี้ยง พ่อแม่บางรายที่ยากจนมีแนวโน้มที่อยากให้ลูกทํางานหา
รายได้อยู่แล้ว นายหน้าจะใช้วิธีการต่อรองโดยการให้เงินกับพ่อแม่ไว้ก้อนหนึ่งแล้วบอกกับพ่อแม่เด็กว่าจะ
เอามาทํางานเล็กๆ น้อยๆ ที่ประเทศไทยซึ่งจะมีรายได้ที่สามารถส่งเงินกลับไปให้พ่อแม่ได้ พ่อแม่ก็หลงเชื่อ
ประกอบกับเด็กก็อยากทํางานช่วยเหลือพ่อแม่อยู่แล้ว จึงยินยอมเดินทางมากับนายหน้า
(๓) วิธีการเดินทางเข้าสู่ประเทศไทย ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อการค้ามนุษย์ที่ไม่มีเอกสารเดินทาง
ถูกต้องจะใช้วิธีการเดินทางเข้ามาประเทศไทยตามช่องทางธรรมชาติโดยไม่ผ่านด่านตรวจคนเข้าเมือง ดังนี้
๕๙
