Page 64 - รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการวิจัยการป้องกันและแก้ไขปัญหาการค้ามนุษย์ของประเทศไทย และความร่วมมือกับประเทศเพื่อนบ้านในอาเซียน
P. 64
(๒) ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อการค้ามนุษย์ที่ไม่มีเอกสารเดินทางถูกต้องจากประเทศสาธารณรัฐ
ประชาธิปไตยประชาชนลาว ราชอาณาจักรกัมพูชา สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียตนาม และ
สาธารณรัฐแห่งสหภาพเมียนมาประเทศละ ๒ ราย รวม ๘ ราย
(๓) ชาวโรฮิงญา ที่อพยพเข้ามาประเทศไทยโดยความช่วยเหลือของขบวนการค้ามนุษย์ ๕ ราย
(๔) คนไทยที่ถูกหลอกให้เดินทางไปท างานหรือค้าประเวณีที่สหพันธรัฐมาเลเซีย สิงคโปร์
ไต้หวัน ญี่ปุ่น และเกาหลีใต้ ประเทศละ ๒ ราย รวม ๑๐ ราย
การศึกษาเหยื่อการค้ามนุษย์มุ่งเน้นการหาข้อมูลเรื่องรูปแบบการจัดการของเครือข่ายการค้า
มนุษย์ ซึ่งประกอบด้วย นายหน้า ผู้ค้า ผู้น าพา ผู้รับ ผู้ควบคุมดูแล และลูกค้าที่ซื้อบริการ ทั้งนี้เพื่อตอบ
วัตถุประสงค์ข้อที่ ๑ คือการศึกษารูปแบบของการค้ามนุษย์ในยุคปัจจุบันที่แฝงอยู่ในการน าเข้าและการ
ส่งออกแรงงานไปต่างประเทศ และวัตถุประสงค์ข้อ ๒ คือการศึกษาปัญหา อุปสรรค ในการบังคับใช้
กฎหมายต่างๆที่เกี่ยวข้อง และพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ พ.ศ. ๒๕๕๑ (กรุณาดู
ภาคผนวก ๖)
๓.๕ การเดินทางไปประเทศเพื่อนบ้าน
เพื่อเก็บข้อมูลด้านกฎหมายการปราบปรามการค้ามนุษย์ของประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตย
ประชาชนลาว ราชอาณาจักรกัมพูชา สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียตนาม สาธารณรัฐแห่งสหภาพเมียนมา
สหพันธรัฐมาเลเซีย เกี่ยวกับปัญหา อุปสรรคในการป้องกัน ปราบปรามการค้ามนุษย์ ความร่วมมือกับ
ประเทศไทยในการแก้ไขปัญหา อุปสรรคต่างๆ ทั้งนี้เพื่อตอบวัตถุประสงค์ข้อ ๓ คือการหาแนวทางความ
ร่วมมือในการป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ระหว่างประเทศไทยกับประเทศเพื่อนบ้าน
๓.๖ การวิเคราะห์ข้อมูล
น าข้อมูลจาก ๔ ส่วน คือ (๑) การศึกษากฎหมายที่เกี่ยวข้อง (๒) การสัมภาษณ์เจาะลึก
หน่วยงานราชการ และภาคประชาสังคมที่เกี่ยวข้อง (๓) การเก็บข้อมูลในพื้นที่ชายแดนการศึกษาผู้ที่ตก
เป็นเหยื่อของการค้ามนุษย์ และ(๔) การเดินทางไปประเทศเพื่อนบ้านมาท าการวิเคราะห์และสังเคราะห์
เพื่อสรุปรูปแบบของการค้ามนุษย์ในยุคปัจจุบัน สรุปปัญหา อุปสรรคในการบังคับใช้พระราชบัญญัติ
ป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ พ.ศ. ๒๕๕๑ แล้วน ามาจัดท าร่างรายงานการวิจัยพร้อมข้อเสนอแนะ
เชิงนโยบายและมาตรการในการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชนด้านการค้ามนุษย์ต่อไป
๓.๗ การจัดเวทีเสวนานโยบาย
เป็นการน าเสนอบทสรุปของการวิเคราะห์ข้อมูลและร่างข้อเสนอเชิงนโยบายของผู้วิจัยในเวที
เสวนา โดยเชิญผู้แทนของกระทรวงพัฒนาความมั่นคงของมนุษย์ กระทรวงการต่างประเทศ กระทรวง
แรงงาน กระทรวงมหาดไทย ส านักงานตรวจคนเข้าเมือง ส านักงานต ารวจแห่งชาติ กรมสอบสวนคดี
พิเศษ และองค์กรภาคประชาสังคมมารับฟังข้อมูล และแสดงความคิดเห็นต่อการปรับปรุงนโยบายและ
มาตรการของหน่วยงานราชการให้มีประสิทธิภาพสูงยิ่งขึ้น (กรุณาดูภาคผนวก ๘
๔๔
