Page 473 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง เพื่อปรับปรุงแก้ไขนโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนด้านที่ดินและป่า
P. 473

สํานักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแหงชาติ
                National Human Rights Commission of Thailand


                         ในกรณีที่สํานักงานที่ดินจังหวัดหรือสํานักงานที่ดินสาขาไดนําระบบเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร
                มาใชในการจดทะเบียนสิทธิและนิติกรรมแลว ใหเจาพนักงานที่ดินเปนพนักงานเจาหนาที่จดทะเบียนสิทธิ

                และนิติกรรมเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพยตามประมวลกฎหมายแพงและพาณิชยโดยระบบเทคโนโลยีสารสนเทศ
                และการสื่อสารสําหรับอสังหาริมทรัพยที่อยูในเขตทองที่สํานักงานที่ดินจังหวัดหรือสํานักงานที่ดินสาขาอื่นไดดวย

                เวนแตการจดทะเบียนที่ตองมีการประกาศหรือตองมีการรังวัด ตามหลักเกณฑและวิธีการที่อธิบดีประกาศ
                กําหนดในราชกิจจานุเบกษา

                         อํานาจของพนักงานเจาหนาที่ในการจดทะเบียน
                         ในการดําเนินการจดทะเบียนสิทธิและนิติกรรมของพนักงานเจาหนาที่ตามมาตรา 71 ใหพนักงาน

                เจาหนาที่มีอํานาจสอบสวนคูกรณี และเรียกบุคคลที่เกี่ยวของมาใหถอยคํา หรือสงเอกสารหลักฐานที่เกี่ยวของ
                ไดตามความจําเปน แลวใหพนักงานเจาหนาที่ ดําเนินการไปตามควรแกกรณี

                         ถามีกรณีเปนที่ควรเชื่อไดวา การขอจดทะเบียนสิทธิและนิติกรรมนั้น จะเปนการหลีกเลี่ยงกฎหมาย
                หรือเปนที่ควรเชื่อไดวาบุคคลใดจะซื้อที่ดินเพื่อประโยชนแกคนตางดาว ใหขอคําสั่งตอรัฐมนตรี คําสั่งรัฐมนตรี

                เปนที่สุด
                         สิทธิในที่ดินของผูถือครอง

                         1. สิทธิตามรัฐธรรมนูญแหงราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 มาตรา 41, 42 18
                         2. สิทธิตามประมวลกฎหมายที่ดิน พ.ศ. 2497 และแกไขเพิ่มเติม ตามเอกสารการถือครอง

                         3. สิทธิตามประมวลกฎหมายแพงและพาณิชยฯ และแกไขเพิ่มเติม







                       18 รัฐธรรมนูญแหงราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550
                       มาตรา 41 สิทธิของบุคคลในทรัพยสินยอมไดรับความคุมครอง ขอบเขตแหงสิทธิและการจํากัดสิทธิเชนวานี้ยอมเปนไปตามที่
                กฎหมายบัญญัติ
                       การสืบมรดกยอมไดรับความคุมครอง สิทธิของบุคคลในการสืบมรดกยอมเปนไปตามที่กฎหมายบัญญัติ
                       มาตรา 42 การเวนคืนอสังหาริมทรัพยจะกระทํามิได เวนแตโดยอาศัยอํานาจตามบทบัญญัติแหงกฎหมาย เฉพาะกิจการของรัฐเพื่อ
                การอันเปนสาธารณูปโภค การอันจําเปนในการปองกันประเทศ การไดมาซึ่งทรัพยากรธรรมชาติ การผังเมือง การสงเสริมและรักษาคุณภาพ
                สิ่งแวดลอม การพัฒนาการเกษตรหรือการอุตสาหกรรมการปฏิรูปที่ดิน การอนุรักษโบราณสถานและแหลงทางประวัติศาสตร หรือเพื่อประโยชน
                สาธารณะอยางอื่น และตองชดใชคาทดแทนที่เปนธรรมภายในเวลาอันควรแกเจาของตลอดจนผูทรงสิทธิบรรดาที่ไดรับความเสียหายจาก
                การเวนคืนนั้น ทั้งนี้ตามที่กฎหมายบัญญัติ
                       การกําหนดคาทดแทนตามวรรคหนึ่งตองกําหนดใหอยางเปนธรรมโดยคํานึงถึงราคาที่ซื้อขายกันตามปกติในทองตลาด การไดมา
                สภาพและที่ตั้งของอสังหาริมทรัพย ความเสียหายของผูถูกเวนคืน และประโยชนที่รัฐและผูถูกเวนคืนไดรับจากการใชสอยอสังหาริมทรัพย
                ที่ถูกเวนคืน
                       กฎหมายเวนคืนอสังหาริมทรัพยตองระบุวัตถุประสงคแหงการเวนคืนและกําหนดระยะเวลาการเขาใชอสังหาริมทรัพยไวใหชัดแจง
                ถามิไดใชเพื่อการนั้นภายในระยะเวลาที่กําหนดดังกลาว ตองคืนใหเจาของเดิมหรือทายาท
                       การคืนอสังหาริมทรัพยใหเจาของเดิมหรือทายาทตามวรรคสาม และการเรียกคืนคาทดแทนที่ชดใชไปใหเปนไปตามที่กฎหมาย
                บัญญัติ




         452     รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง “เพื่อปรับปรุงแกไข
                 นโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนดานที่ดินและปาไม”
   468   469   470   471   472   473   474   475   476   477   478