Page 361 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง เพื่อปรับปรุงแก้ไขนโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนด้านที่ดินและป่า

สํานักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแหงชาติ
National Human Rights Commission of Thailand

ดังที่กลาวมาขางตน ปญหาที่ดินทํากินถือวาเปนปญหาใหญของประเทศ ทั้งรัฐบาลและสภานิติบัญญัติ

แหงชาติตางก็เห็นปญหา เนื่องจากมีชาวไรชาวนาเดินขบวนเรียกรองตลอดทั้งป 2517 สภานิติบัญญัติแหงชาติ

ใหความเห็นชอบกับรางรัฐธรรมนูญแหงราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2517 และประกาศในราชกิจจานุเบกษา

เลม 91 ตอนที่ 169 วันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2517 โดย ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ประธานสภานิติบัญญัติแหงชาติ
เปนผูรับสนองพระบรมราชโองการรัฐธรรมนูญฉบับดังกลาวนี้ ซึ่งในหมวด 5 แนวนโยบายแหงรัฐ มีบทบัญญัติ

3 มาตรา คือ มาตรา 79 มาตรา 80 มาตรา 81 บัญญัติไววา

มาตรา 79 บัญญัติวา รัฐพึงดําเนินการใหความเหลื่อมลํ้าในฐานะของบุคคลในทางเศรษฐกิจและสังคม

ลดนอยลง
มาตรา 80 บัญญัติวา รัฐพึงจัดระบบการถือกรรมสิทธิ์และการครอบครองที่ดินเพื่อประโยชน

แหงการสงเสริมเกษตรกรรมหรืออุตสาหกรรม และพึงกําหนดพันธะใหเจาของที่ดินใชที่ดินใหเปนประโยชน

ตามความเหมาะสมแกสภาพของที่ดิน

มาตรา 81 บัญญัติวา รัฐพึงสงเสริมใหเกษตรกรมีกรรมสิทธิ์ และสิทธิในที่ดิน เพื่อประกอบเกษตรกรรม
อยางทั่วถึง โดยการปฏิรูปที่ดินและวิธีการอื่น

วันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2517 หนังสือพิมพเดลิไทม เสนอขาววา รัฐบาลจะการเสนอรางพระราชบัญญัติ

ปฏิรูปที่ดินเพื่อเกษตรกรรม ใหสภานิติบัญญัติพิจารณาในวันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2517 โดยอางคําใหสัมภาษณ

ของ ดร.ประกอบ หุตะสิงห รองนายกรัฐมนตรี เมื่อวันที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2517 และมีการพาดหัวขาววา
“เข็น ก.ม. ชวยชาวนาเขาสภาดวน ใชเงินพรีเมี่ยมบังคับซื้อที่ดิน จัดสรรปาสงวนใหทํากิน” รายละเอียดวา

“ก.ม.ปฏิรูปใหเกษตรกรทํากินคนละ 50 ไร กําหนดโทษจําคุกเจาของที่ดินผูขัดขืน”

เมื่อรัฐบาลจะการเสนอรางพระราชบัญญัติปฏิรูปที่ดินเพื่อเกษตรกรรม ใหสภานิติบัญญัติพิจารณา

เนื่องจากสภานิติบัญญัติยังตองพิจารณากฎหมายซึ่งยังคางพิจารณาอยูอีก 70 ฉบับ รับหลักการวาระแรกไปแลว
20 ฉบับ ญัตติเปดอภิปรายไมไววางใจรัฐบาล และญัตติพิจารณาแกไขรัฐธรรมนูญจนถึงเดือนมกราคม 2518

สภานิติบัญญัติแหงชาติ จึงมีมติใหมีการประชุมถึง 23.00 น. ทุกวัน เพราะสภานิติบัญญัติแหงชาติจะหมดอายุ

ในวันที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2518 ตามที่ไดกําหนดใหมีการเลือกตั้งสมาชิกสภาผูแทนราษฎรเปนการทั่วไป

วันที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2517 ไดมีการประกาศใชพระราชบัญญัติควบคุมการเชานา พ.ศ. 2517
โดยประกาศ ในราชกิจจานุเบกษา เลม 91 ตอนที่ 215 ลงวันที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2517 เหตุผลในการประกาศใช

พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ โดยที่พระราชบัญญัติควบคุมการเชานา พ.ศ. 2493 ซึ่งใชบังคับอยูในปจจุบันยังไม

เหมาะสม เพราะสภาพการทํานาเปลี่ยนแปลงไป มาตรการที่กําหนดไวในกฎหมายดังกลาวจึงไมเพียงพอ

ประกอบกับวิธีการกําหนดคาเชานาขั้นสูงซึ่งกําหนดไวเปนการแนนอนในกฎหมายนั้นยังไมเปนธรรม สมควรกําหนด
ตามสภาพของทองที่และประเภทของขาวหรือพืชไรที่เพาะปลูก โดยคํานึงถึงคาใชจายในการลงทุนของผูเชานาดวย

340 รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง “เพื่อปรับปรุงแกไข
นโยบายกฎหมายที่ละเมิดสิทธิมนุษยชนดานที่ดินและปาไม”