Page 29 - โครงการศึกษาวิจัย เรื่อง สิทธิชุมชนและผลกระทบโครงการพัฒนาภาคใต้
P. 29
๑๕
อ้างถึงสิทธิในการแสวงประโยชน์จากทรัพยากรใต้ท้องทะเล โดยเฉพาะอย่างยิ่งการแสวงประโยชน์จาก
สินแร่ต่าง ๆ ในทะเลที่มีอยู่อย่างจํากัดและมีการแสวงประโยชน์โดยเสรี ซึ่งการใช้หลักผู้ใดมาก่อนย่อม
แสวงประโยชน์ได้ก่อน ย่อมส่งผลให้ทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจํากัดนั้นหมดไปอย่างรวดเร็ว และจะเป็นการ
ส่งเสริมให้ “ผู้แข็งแกร่งยิ่งแข็งแกร่งยิ่งขึ้นไป ผู้ที่ร่ํารวยก็ยิ่งร่ํารวยขึ้นไป” ดังนั้นจึงจําเป็นที่จะต้องมีการ
สงวนทรัพยากรดังกล่าวไว้เพื่อเป็นประโยชน์ที่มนุษยชาติจะได้ใช้ร่วมกันโดยคํานึงถึงความเป็นธรรมแก่
ผู้ที่ยังไม่มีความสามารถเพียงพอที่จะแสวงประโยชน์ดังกล่าว
- หลักการ Common Pool Resources เป็นแนวคิดที่ต้องการใช้กับการจัดการ
เรื่องทรัพยากรป่าไม้ และมุ่งโดยตรงต่อการสงวนและรักษาไว้ซึ่งป่าไม้ทั้งระดับภายในประเทศและ
ภูมิภาคว่า จะต้องมีการใช้โดยการแบ่งปัน มีการควบคุมและบริหารจัดการ เพื่อให้การแสวงประโยชน์
เป็นไปอย่างยั่งยืนและมีประสิทธิภาพ อันนําไปสู่การป้องกันมิให้ทรัพยากรป่าไม้ลดปริมาณลงมากเกิน
สมควร แนวคิดนี้ยังสนับสนุนให้ประชากร โดยเฉพาะอย่างยิ่งประชากรที่อยู่ใกล้ชิดกับ
ทรัพยากรธรรมชาตินั้น ๆ มีส่วนร่วมในการตัดสินใจ และมีส่วนร่วมในการจัดการใช้ประโยชน์จาก
ทรัพยากรดังกล่าวด้วย เพื่อเป็นการรักษาไว้ซึ่งผลประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติต่อมนุษย์โดยตรง
และเพื่อให้มนุษย์ทุกคนได้มีโอกาสเข้าถึงสิทธิในการแสวงประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติอย่างเท่า
เทียมกัน
- หลักการพัฒนาอย่างยั่งยืน แนวคิดนี้เกิดขึ้นจากคณะกรรมาธิการแห่งโลกว่าด้วย
สิ่งแวดล้อมและการพัฒนา ภายใต้องค์การสหประชาชาติ ในปี ค.ศ. ๑๙๘๗ โดยพยายามสร้าง
มาตรฐานในการรักษาไว้ซึ่งสิ่งแวดล้อมและวัฒนธรรมที่อาจสูญเสียไปจากการพัฒนา ตามแนวคิดว่าหาก
ประชากรในยุคปัจจุบันใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมไปในทางที่เกิดประโยชน์
ต่อคนในรุ่นตนเองมากเกินไป โดยไม่คํานึงถึงการใช้ประโยชน์ในทรัพยากรของคนในรุ่นอนาคต ปัญหา
ที่จะเกิดขึ้นคือ ทรัพยากรจะไม่หลงเหลืออยู่ให้คนในอนาคตได้ใช้ในการดํารงชีวิต ดังนั้นย่อมถือว่าคน
ในปัจจุบันได้ละเมิดต่อสิทธิในสิ่งแวดล้อมที่ดีของคนในอนาคต แนวคิดในเรื่องการพัฒนาอย่างยั่งยืนจึง
ถูกสร้างขึ้นมาโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อก่อให้เกิดความสมดุลในการใช้ประโยชน์ในทรัพยากรธรรมชาติ
และสิ่งแวดล้อมที่จะสามารถใช้ได้ในระยะยาวหรือตลอดไป ซึ่งถือว่าเป็นการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนใน
การมีชีวิตในสิ่งแวดล้อมทางธรรมชาติที่ดีอีกประการหนึ่ง
๓.๒.๔ สิทธิในมาตรฐานการครองชีพ
ปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ (The Universal Declaration
of Human Rights; UDHR) ข้อ ๒๕ ได้บัญญัติไว้ว่า บุคคลมีสิทธิในมาตรฐานการครองชีพที่เพียงพอ
