Page 30 - โครงการศึกษาวิจัย เรื่อง สิทธิชุมชนและผลกระทบโครงการพัฒนาภาคใต้
P. 30
๑๖
สําหรับสุขภาพและความอยู่ดีของตนและครอบครัว มาตรฐานดังกล่าว ได้แก่ อาหาร เครื่องนุ่งห่ม
ที่อยู่อาศัย การรักษาพยาบาล บริการสังคมที่จําเป็น และหมายรวมถึงสิทธิในความมั่นคงจากกรณี
ว่างงาน เจ็บป่วย ทุพพลภาพ เป็นหม้าย ชราภาพ หรือขาดปัจจัยในการเลี้ยงชีพอื่นใด
กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม ก็ระบุชัดถึงการ
รับรองสิทธิของทุกคนในการมีมาตรฐานทางสุขภาพทั้งทางกายและทางใจให้ดีที่สุดเท่าที่จะทําได้ พร้อม
กับระบุสิ่งที่รัฐจะต้องดําเนินการเพื่อเป็นหลักประกันให้สิทธินี้บรรลุผลไว้หลายประการ รวมถึงเรื่องการ
บํารุงอนามัยทุกๆ ด้านทางสิ่งแวดล้อมและอุตสาหกรรมให้ดีขึ้น ทํานองเดียวกันในส่วนของมาตรฐาน
การครองชีพก็มีการระบุอย่างชัดเจนถึงการปฏิรูประบบแบ่งปันที่ดินในทางที่จะเอื้อให้เกิดผลสําเร็จ
ในการพัฒนา รวมทั้งการใช้ทรัพยากรธรรมชาติอย่างมีประสิทธิภาพที่สุด
ด้วยหลักการอันกว้างขวางแห่งข้อบัญญัติข้างต้นนี้ ทําให้มีการตีความและจําแนกเป็น
สิทธิด้านอื่น ๆ ตามมาอีกจํานวนมาก ที่สําคัญได้แก่ สิทธิในน้ํา (Rights to Water) สิทธิในที่ดิน (Rights
to land) สิทธิในอากาศบริสุทธิ์ (Rights to clean air) สิทธิที่จะมีที่อยู่อาศัยที่เหมาะสม (Rights to
adequate housing) และสิทธิที่จะมีอาหารที่เหมาะสม (Rights to adequate food) เป็นต้น ทั้งนี้
ด้วยเหตุผลว่า ปัจจัยทั้งหลายเหล่านี้ล้วนเป็นองค์ประกอบสําคัญที่ขาดไม่ได้ในการที่จะธํารงมาตรฐาน
การครองชีพที่ดี ขณะเดียวกันการจะมีมาตรฐานทางสุขภาพที่ดีก็ยอมขึ้นกับปัจจัยเหล่านี้ด้วย
๓.๒.๕ สิทธิเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นการแสดงออก
และการรับหรือเผยแพร่ข้อมูลข่าวสาร
ทั้งปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ และกติการะหว่างประเทศ
ว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง ต่างระบุถึงสิทธิเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น การ
แสดงออก และการรับรู้ข้อมูลข่าวสาร โดยที่สิทธิดังกล่าวนี้รวมถึงเสรีภาพที่จะยึดมั่นในความเห็นโดย
ปราศจากการสอดแทรก ตลอดจนสิทธิที่จะแสวงหาหรือแจ้งข่าวและความคิดเห็น ทั้งด้วยวาจา ลาย
ลักษณ์อักษร การตีพิมพ์ศิลปะหรือรูปแบบอื่นใด ผ่านสื่อต่าง ๆ ได้อย่างมิต้องคํานึงถึงเขตแดนด้วย
ในรายงานการศึกษาเรื่องปัญหาการสื่อสาร “หลายเสียง โลกเดียวกัน” (Many
Voices, One World ๑๙๘๐) ได้สรุปแนวคิดเกี่ยวกับสิทธินี้ไว้ว่า สิทธิในการสื่อสารเป็นการขยาย
ขอบเขตของเสรีภาพและประชาธิปไตยในสังคมสมัยใหม่ ซึ่งมีความหมายกว้างกว่าเรื่องสิทธิในการรับรู้
ข้อมูลข่าวสารหรือการรับสาร ทั้งนี้ทุกยุคทุกสมัยที่ผ่านมา มนุษย์ได้ต่อสู้เพื่อเสรีภาพในการพูด เสรีภาพ
ในหนังสือพิมพ์ ให้ได้การสื่อสารที่เป็นประชาธิปไตยมากยิ่งขึ้น ในแง่มุมใหม่นี่ก็คือส่วนหนึ่งของเรื่องการ
สื่อสารสองทาง ซึ่งเป็นการเปิดให้มีการเข้าถึงและมีส่วนร่วม
