Page 84 - รายงานฉบับสมบูรณ์ การประเมินศักยภาพและพัฒนาระบบงานและกระบวนการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชน ตามมาตรา 257 (1) ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550
P. 84
ที่ประชุมสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติให้การรับรองตามข้อมติที่ 217 A (III) เมื่อวันที่ 10
ธันวาคม ค.ศ.1948 (พ.ศ.2491) โดยประเทศไทยออกเสียงสนับสนุนด้วย ซึ่งมีประเทศให้การ
รับรอง 48 ประเทศ ไม่มีประเทศใดออกเสียงคัดค้าน และมี 8 ประเทศงดออกเสียง ได้แก่
เบโลรุสเซีย ยูเครน เช็คโกสโลวะเกีย โปแลนด์ ซาอุดีอาระเบีย แอฟริกาใต้และสหภาพโซเวียต
แม้ว่าปฏิญญามีลักษณะที่เกี่ยวกับการให้การศึกษาและไม่ได้เป็นสนธิสัญญาที่ผูกมัด
หากแต่มีสาระส าคัญที่ชัดเจนและมีอิทธิพลอันใหญ่หลวงต่อความคิดเห็นทัศนคติ และการออก
กฎหมายในประเทศต่างๆ ในทุกภูมิภาคของโลก นับตั้งแต่สมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติ (UN
General Assembly) ลงมติยอมรับเมื่อ พ.ศ. 2491 ในฐานะที่เป็นปฏิญญาอย่างเป็นทางการที่
ได้รับการยอมรับจากสหประชาชาติท าให้มีน ้าหนักที่ส าคัญในการส่งเสริมสิทธิมนุษยชนในระบบ
ของสหประชาชาติ มีการลงมติยอมรับกติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการ
เมือง (International Covenant on Civil and Political Rights) ที่การประชุมสมัชชาใหญ่
สหประชาชาติเมื่อ พ.ศ. 2509 น าไปสู่การบังคับใช้ใน พ.ศ. 2519 และกติการะหว่างประเทศว่า
ด้วยสิทธิทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม (International Covenant on Economic, Social
and Cultural Rights) เมื่อ พ.ศ. 2509 น าไปสู่การบังคับใช้ พ.ศ. 2519 มีเนื้อหาอีกหลากหลายที่
สหประชาชาติรับมาบรรจุไว้ในปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน ซึ่งให้อ านาจในการสั่งการ
โดยรวมอ านาจนั้นไม่ได้เกิดจากการใช้ข้อบังคับของปฏิญญา ซึ่งก็มิได้ปรากฏอยู่ในเนื้อหาของ
ปฏิญญาแต่อย่างใด แต่เป็นข้อเท็จจริงที่บ่งบอกความกังวลโดยส่วนมากของบรรดาประเทศ
สมาชิกของสหประชาชาติที่ให้ค ามั่นสัญญาในการเตรียมการเกี่ยวกับการออกกฎหมายตาม
กระบวนการอันเหมาะสมในชาติของตนในด้านสิ่งแวดล้อมและวัฒนธรรม ในระยะเวลา และความ
สงบ และผ่านกลไกแรงผลักดันอย่างเป็นทางการและไม่เป็นทางการจากประเทศต่างๆ เนื้อหา
ของปฏิญญาตามแนวคิดของทฤษฎีโดมิโนนั้นมีผลกระทบกว้างขวางอย่างไม่ควรมองข้าม
้
นอกจากสิ่งซึ่งเป็นปฏิญญาจริงๆ แล้วความส าคัญอยู่ที่เปาหมายที่ต้องการให้บรรลุถึงในวิธีการที่
ไม่รุนแรงวัตถุประสงค์ คือ ผลลัพธ์ ไม่ใช่เนื้อหาของมัน
สนธิสัญญาหลักด้านสิทธิมนุษยชน
จากการรวบรวมสนธิสัญญาด้านสิทธิมนุษยชน โดยอัจฉรา ฉายากุล (2546 : 6 - 9) ได้
อธิบายว่า ในการยกร่างปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน ได้มีการแต่งตั้งคณะกรรมการเพื่อยก
ร่างเอกสารออกเป็น 2 ส่วน ส่วนแรก เป็นปฏิญญาเพื่อก าหนดหลักการหรือมาตรฐานทั่วไปด้าน
สิทธิมนุษยชน ส่วนที่สอง เป็นตราสารทาง กฎหมายที่สร้างพันธกรณีแก่รัฐที่เป็นภาคี ที่จะ
คุ้มครองสิทธิมนุษยชนตามที่ระบุและจ ากัดสิทธิที่กระท าได้ ซึ่งเมื่อคณะกรรมการยกร่างได้เสนอ
- 40 -
