Page 678 - รายงานฉบับสมบูรณ์ การประเมินศักยภาพและพัฒนาระบบงานและกระบวนการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชน ตามมาตรา 257 (1) ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550

ผลจากการศึกษาวิจัยจากการสนทนากลุ่ม พบความเห็นในทิศทางเดียวกัน

ค่อนข้างชัดเจน ดังตัวอย่างข้อมูลบางส่วนจากการสนทนากลุ่ม

 ระบบหนึ่งเรียกว่างานมอบหมาย งานมอบหมายไม่ได้ก าหนดไว้ในโครงสร้าง

งาน แต่กลายเป็นงานส่วนใหญ่

 เจ้าหน้าที่ต้องท าหน้าที่สนับสนุนอนุกรรมการ หากมีประชุมบ่อยก็ยิ่งงาน

หนัก และไม่มีเวลาไปท างานหลัก คือ “งานตรวจสอบ” กลายเป็นท างาน
เลขานุการ งานธุรการ การจัดประชุม การเบิกเงิน ฯลฯ

 เจ้าหน้าที่ต้องไปสนับสนุนงานของหลายอนุกรรมการ

แนวคิดการแก้ไขปัญหา
ั
ซึ่งข้อมูลจากการศึกษาวิจัย พบแนวทางแก้ไขปญหาสรุปสาระส าคัญดังต่อไปนี้
1. ส านักงานควรมีการปรับโครงสร้างบุคลากรให้เหมาะสมกับงานและปริมาณ

งาน โดยจะต้องมีความสอดคล้องกับศักยภาพของเจ้าหน้าที่แต่ละท่าน

2. ก าหนดขอบเขตการท างานให้ชัดเจนในทางปฏิบัติ รวมถึงการจัดท าระบบ

ตรวจสอบ ดูแลเจ้าหน้าที่ ให้ท างานในหน้าที่หลักของตนเองอย่างเต็มที่

เนื่องจากการรับงานจ านวนมากเกินไปหรือหลากหลายเกินไปจะท าให้การ

ท างานหลักของตนเองไม่มีประสิทธิภาพ จึงควรมีการจัดสรรบุคลากรให้
เหมาะสมกับเนื้อหาของงาน ทั้งในเรื่องของศักยภาพและปริมาณของ

บุคลากร

8.1.3 การบริหารจัดการ มอบหมายงานและการแบ่งงาน

ข้อจ ากัดที่เกิดจากการบริหารจัดการ และการมอบหมาย กระจายงานที่แตกต่าง

กัน ส่งผลท าให้การท างานของแต่ละกลุ่มงานมีระบบการท างาน มาตรฐาน ฯลฯ ที่

แตกต่างกัน บางกลุ่มท างานเป็นระบบและงานเดินหน้าเร็ว ในขณะที่บางกลุ่มท างานได้
ั
ช้า ปรับตัวในการท างานล าบาก โดยผลการศึกษาวิจัยเชิงส ารวจต่อปญหาดังกล่าว

จ าแนกเป็น 2 ด้าน คือ 1) การบริหารงานที่ไม่เป็นมาตรฐานเดียวกัน 2) การมอบหมาย
ั
งานที่ไม่เป็นระบบ พบว่ามีปญหาในระดับ “มาก” ทั้ง 2 ด้าน โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.96
และ 4.06 ตามล าดับ

ขณะที่ผลการศึกษาวิจัยในขั้นตอนที่ 2 ด้วยการสนทนากลุ่มพบข้อสรุปที่

สอดคล้องกัน ดังข้อมูลบางส่วน

- 559 -