Page 650 - รายงานฉบับสมบูรณ์ การประเมินศักยภาพและพัฒนาระบบงานและกระบวนการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชน ตามมาตรา 257 (1) ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550

่
ผู้ร้องเรียน  “การสรุปถ้าทุกฝายยอมรับและปฏิบัติตามที่คุณ....สรุป ผมก็ว่ามันก็ดีก็น่าจะแก้ไขได้”

 “คณะกรรมการ... มีการพูดคุยและสอบถามอย่างตรงไปตรงมาซึ่งก็ท าให้เห็นว่าไม่ได้เกรง

กลัวในส่วนของนอมินีหรือภาครัฐอะไรนัก...ซึ่งชาวบ้านพอใจในส่วนนี้”

 “ใช่ ก็คือส่วนนึงน่ะคิดว่าจะแก้ไขหรือไม่แก้ไขไม่รู้เรายังไม่เห็นผล แห่งการประชุมในวันนั้น

เพียงแต่ว่าเราพึงพอใจในระดับหนึ่ง แต่ว่าเค้าจะปฏิบัติไปตามนั้นมั้ย ตามที่ท่านหมอ
นิรันดร์ มอบหมายไปเนี่ยจะเป็นตามนั้นมั้ย ซึ่งเรายังไม่เห็นผล”

 “ตอนสุดท้ายมันก็ไม่มีข้อสรุปไหนดีที่สุด... แต่ ณ เวลาที่กรรมการชี้ข้อสรุปออกมา เราก็
พอใจนะ... เรายังรู้สึกว่าสิทธิดูแลดีนะ”

ประเด็นที่น่าพิจารณาคือ แม้จะมีความพอใจต่อผลการตรวจสอบ แต่ค าให้สัมภาษณ์ส่วน

หนึ่งแสดงถึงการขาดความมั่นใจว่า ผลดังกล่าวจะถูกน าไปปฏิบัติจริงมากน้อยเพียงใด ขณะที่

บางส่วนระบุว่ายังไม่ได้รับการเยียวยา แก้ไขตามข้อเสนอแนะดังกล่าวแต่อย่างใด

ผู้ร้องเรียน  “ให้ข้อสรุปที่ดีเลย แต่ว่าปฏิบัติไม่ได้ เพราะว่าหน่วยงานราชการนั้นไม่ท าตามที่กรรมการ

สิทธิสั่ง”

 “ถ้าช่วยอะไรไม่ได้ น่าจะบอกตั้งแต่แรก ไม่น่าให้รอ... เพราะชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าเป็น

กรรมการสิทธิ แต่ถ้าช่วยอะไรไม่ได้ ก็ไม่รู้จะหันหน้าไปทางไหน...”

 “ตอนนั้นนะ ศรัทธามาก แต่จริงๆ กลับช่วยอะไรไม่ได้ จะให้ท ายังไงดีหล่ะ... ทั้งๆที่มี

หัวหน้าลงมาดูนะ”

การด าเนินการภายหลังจากพิจารณาเสร็จ เป็นขั้นตอนที่เกี่ยวข้องกับการแจ้งและผลักดัน
ั
ั
ให้เกิดการเยียวยา แก้ไขปญหาการละเมิดสิทธิมนุษยชน ซึ่งปญหาส าคัญที่เกิดขึ้นในกระบวนการ
ั
นี้คือ ยังไม่สามารถผลักดันให้เกิดการแก้ไขปญหาได้อย่างจริงจัง เนื่องจากเหตุผลส าคัญอย่าง
น้อย 4 ประการ

- 539 -