Page 499 - รายงานฉบับสมบูรณ์ การประเมินศักยภาพและพัฒนาระบบงานและกระบวนการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชน ตามมาตรา 257 (1) ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550
P. 499
(1.2) ปัญหา/อุปสรรค
-คณะมนตรีฯ เป็นองค์กรของสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติ คณะมนตรีฯ
ท างานใกล้ชิดกับส านักงานข้าหลวงใหญ่สิทธิมนุษยชนซึ่งส านักงานข้าหลวงใหญ่สิทธิมนุษยชนนี้
เป็นองค์กรที่ให้การสนับสนุนองค์กรต่างๆ ในด้านที่เกี่ยวกับสิทธิมนุษยชน ซึ่งได้รับการ
วิพากษ์วิจารณ์อย่างมากในระยะหลังว่า ได้น าเอาสิทธิมนุษยชนมาเป็นประเด็นทางการเมือง มี
การเลือกปฏิบัติและปล่อยให้ประเทศซึ่งมีการละเมิดสิทธิมนุษยชนอย่างกว้างขวางให้เข้ามามี
บทบาทส าคัญใน คณะกรรมการสิทธิมนุษยชน
-การปฏิรูปกลไกสิทธิมนุษยชนของสหประชาชาติเป็นความพยายามของ
ประเทศสมาชิกสหประชาชาติในการพัฒนากลไกสิทธิมนุษยชนเพื่อเป็นกรอบการด าเนินการ
ส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชนในระดับต่างๆ และตอบสนองความท้าทายใหม่ๆ ด้านสิทธิ
ั
มนุษยชนได้อย่างมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น ตลอดจนแก้ไขปญหาที่คณะกรรมาธิการสิทธิ
มนุษยชนประสบอย่างต่อเนื่องมากว่า 60 ปี ได้แก่ การท าให้สิทธิมนุษยชนเป็นประเด็นทาง
การเมืองโดยใช้สิทธิมนุษยชนเป็นเครื่องมือในการเข้าแทรกแซงกิจการภายในและอธิปไตยของรัฐ
การเลือกปฏิบัติในประเด็นซึ่งประเทศพัฒนาแล้วกับประเทศก าลังพัฒนามีท่าทีแตกต่างกัน และ
ทวิมาตรฐานโดยสิทธิมนุษยชนถูกใช้เป็นตัวชี้วัดระดับการอนุวัติพันธกรณีด้านสิทธิมนุษยชนใน
ประเทศต่างๆ
-คณะมนตรีสิทธิมนุษยชนใช้เวลาสองปีเต็มในการหารือรายละเอียด
เกี่ยวกับการจัดตั้งกลไกใหม่และการทบทวนกลไกต่าง ๆ ที่ได้รับถ่ายโอนมาจากคณะกรรมาธิการ
สิทธิมนุษยชน ที่ประชุมคณะมนตรีสิทธิมนุษยชน สมัยที่ 5 ได้เห็นชอบกับประเด็นต่าง ๆ ของ
การจัดตั้งกระบวนการ กลไก และโครงสร้างการด าเนินภารกิจของคณะมนตรีสิทธิมนุษยชนใน
ลักษณะ package หรือเอกสารของประธาน (President’s Text) ซึ่งเป็นผลจากการหารืออย่าง
่
เข้มข้นและยอมรับท่าทีที่ประนีประนอมกันระหว่างทุกฝายที่เกี่ยวข้อง รวมทั้งรับรองเอกสาร
Code of Conduct ส าหรับกลไกพิเศษในฐานะภาคผนวกของ package ดังกล่าว ทั้งนี้ อาจกล่าว
่
ได้ว่า ไม่มีฝายใดที่พอใจกับสาระทั้งหมดของ package แต่ได้พยายามเจรจาต่อรองและ
ั
แลกเปลี่ยนข้อเสนอต่างๆ ระหว่างกันจนสามารถรับได้และเข้าใจปญหาร่วมกันว่าใน package
ั
ดังกล่าวยังมีหลายประเด็นที่ไม่ชัดเจน และอาจก่อให้เกิดปญหาในทางปฏิบัติได้ เช่น เมื่อวันที่ 19
มิถุนายน 2550 แคนาดาได้ท้าทายประธานคณะมนตรีสิทธิมนุษยชนว่า ที่ประชุมฯ ได้พิจารณา
รับรองเอกสารของประธานเมื่อวันที่ 18 มิถุนายนแล้วหรือไม่เนื่องจากแคนาดาประสงค์จะขอให้มี
การลงคะแนนเสียงต่อเอกสารของประธานดังกล่าว จึงได้ท้าทายค าอธิบายของประธานคณะ
มนตรีสิทธิมนุษยชนโดยขอให้มีการลงคะแนนเสียง ซึ่งปรากฏว่า สมาชิกคณะมนตรีสิทธิ
- 393 -
