Page 309 - รายงานฉบับสมบูรณ์ การประเมินศักยภาพและพัฒนาระบบงานและกระบวนการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชน ตามมาตรา 257 (1) ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550
P. 309
่
หน่วยงานของรัฐ ฉะนั้น ระบบคดีปกครองทั่วไปจึงต้องให้ฝายองค์กรวินิจฉัยคดีปกครองเป็น
่
ผู้ช่วยเหลือแสวงหาข้อเท็จจริง ซึ่งงานดังกล่าวเป็นภาระหน้าที่ของกลุ่มงานฝายเลขานุการ
คณะกรรมการวินิจฉัยร้องทุกข์ ในการเป็นผู้ก าหนดประเด็นแห่งคดีและรวบรวมข้อเท็จจริงจาก
คู่ความในเบื้องต้นและรวบรวมข้อมูลทางกฎหมายที่เกี่ยวข้องทั้งหมดเสนอต่อคณะกรรมการ
วินิจฉัยร้องทุกข์ และจะเป็นผู้แสวงหาข้อเท็จจริงของคดีให้ได้ครบถ้วนตามที่คณะกรรมการ
วินิจฉัยร้องทุกข์มอบหมายรวมทั้งเป็นผู้จัดท าร่างค าวินิจฉัยเมื่อคณะกรรมการวินิจฉัยร้องทุกข์ได้
มีมติวินิจฉัยร้องทุกข์นั้นแล้ว
2. งาน “พนักงานผู้รับผิดชอบส านวน” เนื่องจากในระบบร้องทุกข์นั้นใช้ระบบการวินิจฉัย
คดีแบบถ่วงดุลการให้ความเห็น เพื่อการวินิจฉัยคดีนั้นมีเหตุผลและข้อเท็จจริงสนับสนุนครบถ้วน
้
ทุกด้าน ซึ่งเป็นแนวทางที่ใช้ในวิธีพิจารณาคดีปกครองในระบบสากลของต่างประเทศเพื่อปองกัน
มิให้มีการใช้เหตุผลด้านเดียว ฉะนั้น ผู้ที่จะปฏิบัติหน้าที่เป็น “พนักงานผู้รับผิดชอบส านวน” จึง
ต้องเป็นผู้มีอาวุโสสูงที่มีความรู้ความเชี่ยวชาญในหลักกฎหมายปกครองจะเป็นผู้วิเคราะห์
ข้อเท็จจริงในคดี และเสนอความเห็นเป็นอิสระเกี่ยวกับแนวทางการวินิจฉัยคดีนั้นเสนอต่อ
คณะกรรมการวินิจฉัยร้องทุกข์ ก่อนที่คณะกรรมการวินิจฉัยร้องทุกข์จะจัดท าค าวินิจฉัยของ
ตนเอง และความเห็นของพนักงานผู้รับผิดชอบส านวนและค าวินิจฉัยของคณะกรรมการวินิจฉัย
ร้องทุกข์จะได้รับการเผยแพร่ควบคู่กันเพื่อเป็นการแสดงเหตุผลในด้านต่างๆ ให้สาธารณชน
ตรวจสอบได้
กลุ่มงานคณะกรรมการวินิจฉัยร้องทุกข์ภูมิภาค
นอกจากคณะกรรมการวินิจฉัยร้องทุกข์ซึ่งปฏิบัติงานในส่วนกลาง แต่มีขอบเขตอ านาจ
หน้าที่พิจารณาเรื่องร้องทุกข์ได้ทั่วราชอาณาจักรแล้ว ยังมีคณะกรรมการวินิจฉัยร้องทุกข์ภูมิภาค
ซึ่งมีขอบเขตอ านาจหน้าที่ในท้องถิ่นต่างๆ ที่จะมีการจัดตั้งคณะกรรมการวินิจฉัยร้องทุกข์ภูมิภาค
เพื่ออ านวยความสะดวกแก่ประชาชนในท้องที่นั้นๆ
การจัดตั้งคณะกรรมการวินิจฉัยร้องทุกข์ภูมิภาคขึ้นในท้องที่ใด จะพิจารณาถึงปริมาณคดี
และความจ าเป็นในการจัดตั้ง และโดยที่ลักษณะของคดีปกครองนั้นเป็นข้อพิพาทที่เกิดจากค าสั่ง
ของเจ้าหน้าที่ซึ่งมาจากฐานที่มาของการอ้างอิงกฎหมายหรือระเบียบปฏิบัติของราชการ ฉะนั้น
เมื่อมีการวินิจฉัยข้อพิพาททางปกครองเรื่องหนึ่งแล้วย่อมสามารถน าไปเป็นระเบียบปฏิบัติ
ราชการของหน่วยงานของรัฐทุกแห่งได้ ด้วยเหตุนี้ ปริมาณคดีปกครองจึงมิได้มีจ านวนมาก
่
ดังเช่นคดีข้อพิพาทระหว่างเอกชนซึ่งผูกพันเฉพาะบุคคล 2 ฝาย ที่เป็นคู่ความ อันเป็นปกติของ
การด าเนินการของศาลปกครองของสากล
- 260 -
