Page 102 - รายงานฉบับสมบูรณ์ การประเมินศักยภาพและพัฒนาระบบงานและกระบวนการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชน ตามมาตรา 257 (1) ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550

คณะมนตรีสิทธิมนุษยชน ซึ่งมีสถานะเท่าเทียมกับคณะมนตรีความมั่นคง และคณะมนตรี

เศรษฐกิจและสังคมของสหประชาชาติ ซึ่งก่อตั้งขึ้นมาก่อนหน้านี้

บทบาทหน้าที่ส าคัญของคณะมนตรีสิทธิมนุษยชนมีวัตถุประสงค์หลัก 10 ประการ ได้แก่

1. ส่งเสริมสิทธิมนุษยชนศึกษา การเรียนรู้ด้านสิทธิมนุษยชนและให้บริการค าปรึกษา
ความช่วยเหลือด้านเทคนิคและเสริมสร้างศักยภาพโดยการหารือและได้รับความ

เห็นชอบจากประเทศสมาชิกสหประชาชาติที่เกี่ยวข้อง

2. เป็นเวทีเพื่อการหารือในประเด็นเฉพาะด้านสิทธิมนุษยชน

3. ให้ข้อเสนอแนะต่อสมัชชาสหประชาชาติเพื่อส่งเสริมพัฒนาการของการจัดท า

มาตรฐานหรือกฎหมายระหว่างประเทศด้านสิทธิมนุษยชน

4. ส่งเสริมการอนุวัติพันธกรณีด้านสิทธิมนุษยชนของรัฐและติดตามการอนุวัติพันธกรณี

การส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชนที่เป็นผลจากการประชุมสหประชาชาติและ

การประชุมสุดยอดต่าง ๆ

5. จัดท าการทบทวนสถานการณ์สิทธิมนุษยชนและการอนุวัติพันธกรณีด้านสิทธิ
มนุษยชนของรัฐภายใต้กลไก Universal Periodic Review (UPR) บนพื้นฐานข้อมูล

ที่เป็นกลางและน่าเชื่อถือ

้
6. ปองกันไม่ให้เกิดการละเมิดสิทธิมนุษยชนและตอบสนองสถานการณ์สิทธิมนุษยชนที่
ฉุกเฉินได้อย่างทันท่วงที

7. ทดแทนบทบาทและความรับผิดชอบของคณะกรรมาธิการสิทธิมนุษยชนที่เกี่ยวกับ

ภารกิจของส านักงานข้าหลวงใหญ่สิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ (Office of the

United Nations High Commissioner for Human Rights – OHCHR)
8. ด าเนินภารกิจด้านสิทธิมนุษยชนโดยร่วมมืออย่างใกล้ชิดกับรัฐบาล องค์กรระดับ

ภูมิภาคสถาบันสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ และภาคประชาสังคม

9. ให้ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชน ด าเนินภารกิจด้าน

่
สิทธิมนุษยชนโดยร่วมมืออย่างใกล้ชิดกับทุกฝายที่เกี่ยวข้อง และ
10. น าเสนอรายงานประจ าปีต่อที่ประชุมสมัชชาสหประชาชาติ

- 58 -