Page 64 - รายงานฉบับสมบูรณ์โครงการศึกษาวิจัยเรื่องการเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพของผู้ติดเชื้อเอชไอวี

42

ถาพิจารณาเฉพาะการเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพ พบวา กวารอยละ 26.18 เคยถูกปฏิเสธการ
จางงานดวยเหตุผลเรื่องการติดเชื้อเอชไอวี และรอยละ 32.19 เคยสูญเสียงานและแหลงรายไดเนื่องจากการ

ติดเชื้อเอชไอวี เฉพาะในกลุมผูติดเชื้อที่สูญเสียงานและแหลงรายได รอยละ 30.28 ระบุวาสาเหตุของการ
สูญเสียงานและแหลงรายได เปนเพราะสถานะการเปนผูติดเชื้อ และเฉพาะกลุมที่ตอบวาสาเหตุของการตกงาน
หรือสูญเสียรายไดเนื่องจากสถานะการติดเชื้อเอชไอวี รอยละ 30.97 ตอบวาสาเหตุหลักนั้นมาจากการเลือก
ปฏิบัติของนายจางและเพื่อนรวมงาน นอกจากนี้ กลุมตัวอยางรอยละ 11.59 ยังเคยถูกเปลี่ยนแปลงลักษณะ

งานทั้งในดานเนื้อหา แนวปฏิบัติหรือเคยถูกปฏิเสธการเลื่อนตําแหนงหรือการมีความดีความชอบอัน
84
เนื่องมาจากสถานะการเปนผูติดเชื้อดวย
สําหรับเรื่องการเปดเผยขอมูลสถานะการติดเชื้อในที่ทํางาน ขอมูลจากงานวิจัยดังกลาวแสดงใหเห็น
วา กลุมตัวอยาง รอยละ 13.17 ตอบวานายจาง/หัวหนางานรูสถานะการติดเชื้อเอชไอวี โดยมีคนอื่นมาบอก

โดยที่เจาตัวไมไดยินยอม รวมไปถึงมีสถานการณที่เพื่อนรวมงานรูสถานะการติดเชื้อเอชไอวีของพวกเขาจาก
85
คนอื่นมาบอกโดยที่เจาตัวไมยินยอมดวย (รอยละ 15.22) และเมื่อนายจางรับรูสถานะการติดเชื้อเอชไอวีของ
พวกเขา กลุมตัวอยางรอยละ 9.87 รูสึกวาพวกเขาถูกเลือกปฏิบัติ (เลือกปฏิบัติอยางมาก รอยละ 3.00 เลือก
ปฏิบัติอยูบาง รอยละ 6.87) อยางไรก็ดี ขอมูลดังกลาวยังแสดงใหเห็นแนวโนมที่ดี เมื่อพวกเขารูสึกวา การ

เปดเผยสถานะการติดเชื้อ ไมไดทําใหนายจาง/หัวหนางานมีปฏิกิริยาตางไปจากเดิม (รอยละ 9.01) และมีการ
ใหความชวยเหลืออยูบาง (รอยละ 11.59) สําหรับในสวนของเพื่อนรวมงาน กลุมตัวอยางรอยละ 8.58 รูสึกวา
พวกเขาถูกเลือกปฏิบัติอยูบาง รอยละ 16.74 รูสึกวาไมตางกัน และรอยละ 18.45 รูสึกวาเขาไดรับความ
86
ชวยเหลือจากผูรวมงานอยูบาง
เมื่อผูติดเชื้อถูกเลือกปฏิบัติในการประกอบอาชีพ ไมวาจะเปนระดับใด ผลกระทบโดยตรงคือ ทําให
พวกเขาตองสูญเสียงานและแหลงรายไดหลัก โดยผูติดเชื้อจํานวนหนึ่ง (รอยละ 32.19)เคยสูญเสียงานและ
แหลงรายไดเนื่องจากการติดเชื้อเอชไอวี โดยมีสาเหตุหลักเปนเพราะสถานะการเปนผูติดเชื้อ และการเลือก
ปฏิบัติของนายจางและผูรวมงาน และบางสวนยังรูสึกวาสถานะการติดเชื้อมีผลตอความกาวหนาในการทํางาน

ของพวกเขาดวย แมวาผูติดเชื้อจํานวนหนึ่งจะไมเปดเผยสถานะการติดเชื้อตอนายจาง แตก็เลือกที่จะลาออก
87
เมื่อรูสึกวาตนเองจะปวย เพราะไมตองการตอบคําถามของผูรวมงาน นอกจากนี้ การเลือกปฏิบัติในการ
ประกอบอาชีพ ยังสงผลใหมีการละเมิดสิทธิมนุษยชนดานอื่นๆ ของผูติดเชื้อดวย โดยจากงานวิจัยของ

เครือขายผูติดเชื้อ แสดงใหเห็นวา กลุมตัวอยางรอยละ 47.21 เคยถูกละเมิดสิทธิในดานตางๆ รอยละ 14.0 ถูก
บังคับใหเขารับบริการทางการแพทย รวมทั้งตรวจเลือดหาเชื้อเอชไอวี รอยละ 50 เคยถูกปฏิเสธการทําประกัน
สุขภาพหรือประกันชีวิต รอยละ 7.6 เคยถูกกักตัว กักเพื่อตรวจโรคถูกทอดทิ้งใหโดดเดี่ยว แบงแยกทั้งยังมีการ
ตรวจเลือดการไดรับบริการปรึกษาที่ไมรอบดานบีบบังคับการแจงผลเลือดการถูกกดดันใหบอกสถานะของการ
88
ติดเชื้อโดยยินยอมหรือไมยินยอม นอกจากนี้ นาสนใจวามีผูติดเชื้อจํานวนหนึ่งถูกเจาหนาที่บังคับใหทําหมัน
89
หรือสรางเงื่อนไขใหคุมกําเนิดเพื่อรักษาดวยยาตานไวรัส ซึ่งเมื่อเผชิญกรณีการเลือกปฏิบัติเหลานี้ แมกลุม
ตัวอยางรอยละ 72.10 เคยพยายามรองเรียนใหมีการแกไขปญหา และไดรับการแกไขในระดับหนึ่ง แตยังมี

84
เรื่องเดียวกัน, หนา 91-97.
85
เรื่องเดียวกัน, หนา 140.
86
เรื่องเดียวกัน, หนา 155-156.
87
การสนทนากลุมผูติดเชื้อเอชไอวี ครั้งที่ 2, 27 มกราคม 2556
88 คณะกรรมการเครือขายองคกรพัฒนาเอกชนดานเอดส, เรื่องเดียวกัน,หนา 15, 114 - 117.
89 เรื่องเดียวกัน, ตาราง 132-133, หนา 171.