Page 119 - รายงานโครงการศึกษา เรื่อง การจัดทำตัวชี้วัดสิทธิมนุษยชนเบื้องต้นตามปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน

103

5.1 ความรุนแรงที่มีสาเหตุมาจากเพศสภาพ (Gender-Based Violence) และสิทธิมนุษยชน
- มากกว่า 25 ปี

 จ านวนสตรี/เด็กหญิงที่แสวงหาที่พักพิง  จ านวนกรณี หรือร้อยละที่ได้มีจัดหาแหล่งพักพิงให้ที่
ชั่วคราวจากครอบครัวอุปการะหรือที่พัก สตรี/เด็กหญิง
พิงชั่วคราว

 สัดส่วนประชากรที่รู้ว่าความรุนแรงต่อสตรี  ร้อยละต่อประชากรทั้งหมด
เป็นความผิดอาญา

ที่มา : ปรับปรุงจาก South African Commission on Gender Equality, (2010), A Gender Review of
South Africa’s Implementation of Millennium Development Goals

4.2.3 สาธารณรัฐฟิลิปปินส์

4.2.3.1 ความเป็นมาของการพัฒนาตัวชี้วัดสิทธิมนุษยชนของสาธารณรัฐฟิลิปปินส์

ตัวชี้วัดสิทธิมนุษยชนของสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ พัฒนาโดยสภาพัฒนาแห่งชาติ
ฟิลิปปินส์ ที่ได้จัดท าเกณฑ์ชี้วัดโดยได้อิงจากพันธกรณีระหว่างประเทศด้านสิทธิมนุษยชน เพื่อใช้ในการก าหนด
กรอบการพัฒนาของตน โดยได้รับความร่วมมือจากคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติฟิลิปปินส์ (กสมฟ.)
เป็นที่น่าสังเกตว่าสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ได้ให้สัตยาบันกติกาและอนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิมนุษยชน
เช่นเดียวกับประเทศไทยเกือบทุกฉบับ ทั้งนี้ สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ได้ให้สัตยาบันอนุสัญญาการคุ้มครองสิทธิ

ของแรงงานอพยพและสมาชิกในครอบครัว ซึ่งประเทศไทยยังไม่ได้เข้าเป็นภาคีอนุสัญญาดังกล่าว นอกจากนี้
ประเทศไทยและสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ต่างก็เป็นประเทศที่ส่งออกแรงงานไปท างานในต่างประเทศเช่นเดียวกัน

กสมฟ. ได้จัดตั้งขึ้นตามบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญของสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ ค.ศ.
1986 (พ.ศ. 2529) ในหมวดที่ 17 และก าหนดบทบาทอ านาจหน้าที่ไว้ในหมวดที่ 18 โดยที่รัฐธรรมนูญได้ให้
อ านาจ กสมฟ. ในการติดตามและตรวจสอบการปฏิบัติหน้าที่ของรัฐบาล และมีการตรวจตราและจัดท า
รายงานตามพันธกรณีระหว่างประเทศในด้านสิทธิมนุษยชนอย่างเป็นอิสระ

โดยที่รัฐบาลจ าเป็นที่จะต้องด าเนินการให้เป็นไปตามมาตรฐานสิทธิมนุษยชนให้
สอดคล้องกับพันธกรณี การใช้กรอบสิทธิมนุษยชนในการพัฒนาจึงเป็นแนวทางที่เหมาะสมที่สุดที่จะน ามา
ประยุกต์ใช้เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ กสมฟ. จึงได้มีโครงการพัฒนาเครื่องมือเพื่อเป็นตัวชี้วัดให้กับกติกา หรือ

อนุสัญญาระหว่างประเทศฉบับต่างๆ เพื่อที่รัฐบาลจะได้น าไปใช้งานได้ ขณะเดียวกัน กสมฟ. ก็จะได้ใช้เป็น
เครื่องมือในการตรวจสอบรัฐบาลให้เป็นไปตามพันธกรณีดังกล่าวอีกด้วย

กสมฟ. ได้ริเริ่มโครงการวิจัยน าร่องเพื่อพัฒนาตัวชี้วัด โดยใช้แนวคิด “แนวทางสิทธิ

มนุษยชนในการพัฒนา” (Human Rights-Based Approach) โดยเริ่มต้นจากสิทธิมนุษยชนด้านเศรษฐกิจ
สังคม และวัฒนธรรม (Economic, Social and Cultural Rights: ESCR) บางส่วน ซึ่งสอดคล้องกับภารกิจใน
เรื่อง “สิทธิในการพัฒนา” ของ กสมฟ. ซึ่งในที่สุด กสมฟ. ก็ได้เลือกเอา “สิทธิในอาหารและสุขภาพ” เป็น

จุดเริ่มต้น เนื่องจากเป็นสาระส าคัญของปัจจัยสี่ อันเป็นความจ าเป็นขั้นพื้นฐานของมนุษย์ และเห็นว่า