Page 7 - รายงานฉบับสมบูรณ์ นโยบายการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนชายแดนไทย-พม่า : กรณีผู้อพยพจากภัยสงคราม
P. 7

กลับและเพื่อเป็นกรอบทางกฎหมายที่ชัดเจนแน่นอนส าหรับเจ้าหน้าที่ที่ปฏิบัติงานเกี่ยวข้องกับผู้ลี้ภัย จึงควรให้

               ปรับปรุงแก้ไขพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ. ๒๕๒๒ ในมาตรา ๕๔ ให้อ านาจเจ้าหน้าที่พิจารณาความเสี่ยง

               ของที่ผู้ลี้ภัยจะได้รับอันตรายต่อชีวิตและเสรีภาพ และบัญญัติเพิ่มเติมก าหนดให้ประเทศไทยปฏิบัติตาม

               หลักการไม่ส่งผู้ลี้ภัยกลับไปสู่อันตราย มีการประเมินความเสี่ยงในการส่งผู้ลี้ภัยกลับประเทศต้นทาง  และ


               หน่วยงานความมั่นคง ควรปรับวิธีการปฏิบัติต่อผู้ลี้ภัยให้สอดคล้องกับหลักการคุ้มครองสิทธิมนุษยชน ความ

               มั่นคงมนุษย์ และบริบทในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ด้วย


                      ๕. ระบบการประสานงานที่มีประสิทธิภาพระหว่างหน่วยงานต่าง ๆ          สามารถเกิดขึ้นได้โดย ๒

               วิธีหลัก คือ การตั้งหน่วยงานประสานงานกลาง และการจัดท าฐานข้อมูลร่วมกัน


                      ๕.๑ การตั้งหน่วยงานประสานงานกลาง  ให้ประสานงานกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับผู้ลี้ภัยทั้งหมด

               ท าหน้าที่เก็บรวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับผู้ลี้ภัย สถานการณ์ในประเทศต้นทาง หน่วยงานที่ให้การดูแล

               ช่วยเหลือผู้ลี้ภัย และประสานงานให้มีการแลกเปลี่ยนข้อมูลระหว่างหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง


                      ๕.๒ การจัดท าฐานข้อมูล ประเทศไทยควรสร้างฐานข้อมูลร่วมกันระหว่างปฏิบัติงานเกี่ยวข้องกับผู้ลี้

               ภัยโดยใช้เครือข่ายคอมพิวเตอร์ ซึ่งฐานข้อมูลดังกล่าวต้องสามารถปรับปรุงให้ตอบสนองความต้องการของ

               หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง โดยผู้พัฒนาโปรแกรมจะต้องท างานอย่างใกล้ชิดกับหน่วยงานซึ่งเป็นผู้ใช้ข้อมูล เพื่อสร้าง

               โปรแกรมให้เหมาะสมกับความต้องการมากที่สุด มีการจัดการอบรมวิธีการใช้ฐานข้อมูลแก่บุคลากรของ

               หน่วยงานที่เกี่ยวข้องให้มีความเชี่ยวชาญเพื่อการคุ้มครองสิทธิของผู้ลี้ภัยที่ดีขึ้น



                       ๖. ข้อเสนอแนะต่อท่าทีที่เหมาะสมของประเทศไทย  เพื่อให้การปฏิบัติต่อผู้ลี้ภัยเป็นไปตามหลัก

               สิทธิมนุษยชน ผู้ศึกษามีข้อเสนอแนะต่อท่าทีที่เหมาะสมของประเทศไทยดังนี้


                      (๑) ประเทศไทยควรเข้าเป็นภาคีภาคีอนุสัญญาว่าด้วยสถานภาพผู้ลี้ภัย ค.ศ. ๑๙๕๑ และควรบัญญัติ


               กฎหมายภายในว่าด้วยเรื่องผู้ลี้ภัย ซึ่งจะท าให้ประเทศไทยมีกรอบที่ชัดเจนในการปฏิบัติตามหลักสิทธิมนุษยชน

               ต่อผู้ลี้ภัย


                      (๒) ประเทศไทยควรแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ. ๒๕๒๒ ให้สอดคล้องกับสิทธิใน

               การขอลี้ภัยและหลัก การไม่ส่งผู้ลี้ภัยกลับไปสู่อันตราย



                                                              จ
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12