Page 72 - รายงานการศึกษาวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติกับการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชนในความสัมพันธ์ระหว่างเอกชนด้วยกัน

๖๘

นอกจากนี้ รัฐธรรมนูญไดเรียกรองการใชการอํานาจตรากฎหมายของฝาย
นิติบัญญัติวา หากกฎหมายของฝายนิติบัญญัติมีผลเปนการจํากัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคลตาม

รัฐธรรมนูญ การตรากฎหมายของฝายนิติบัญญัติตองคํานึงถึงหลักการตรากฎหมายจํากัดสิทธิตามที่

กําหนดไวในรัฐธรรมนูญดวย เชน กฎหมายที่มีผลเปนการจํากัดสิทธิและเสรีภาพจะตองกระทําเทาที่
จําเปนและจะกระทบกระเทือนถึงสาระสําคัญแหงสิทธิและเสรีภาพนั้นไมได นอกจากนี้

กฎหมายฉบับนั้นตองมีผลใชบังคับเปนการทั่วไป หรือตองระบุบทบัญญัติแหงรัฐธรรมนูญที่ใหอํานาจ
๑๑๔
ในการตรากฎหมายนั้นดวย ทั้งนี้เปนไปตามมาตรา ๒๙ ของรัฐธรรมนูญ ซึ่งองคกรภายใน
ฝายนิติบัญญัติซึ่งทําหนาที่ตรวจสอบวาบทบัญญัติแหงกฎหมายมีลักษณะตองหามตามมาตรา ๒๙
๑๑๕
ของรัฐธรรมนูญหรือไม ไดแก คณะกรรมาธิการยุติธรรมและสิทธิมนุษยชน ซึ่งเปนหนึ่ง

ในคณะกรรมาธิการสามัญ (Standing Committee) ของสภาผูแทนราษฎรที่กอตั้งขึ้นในป
พ.ศ. ๒๕๓๓ ภายใตรัฐบาลของพลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ โดยคณะกรรมาธิการชุดนี้มีอํานาจหนาที่

กวางขวางทั้งการพิจารณารางกฎหมายหรือศึกษากฎหมายที่มีขอความขัดหรือแยงกับบทบัญญัติ
ของรัฐธรรมนูญ หรือมีขอความขัดหรือแยงกับสิทธิมนุษยชน ทําหนาที่ศึกษาปญหาสิทธิมนุษยชน

ทั้งภายในประเทศและนอกประเทศศึกษารับฟงการรองทุกขของบุคคลที่ไดรับการปฏิบัติที่ขัดตอ

กฎหมายและสิทธิมนุษยชน ทั้งนี้ โดยมีอํานาจเรียกเอกสารจากบุคคลใดๆ หรือเรียกบุคคลใด
มาแถลงขอเท็จจริงหรือแสดงความคิดเห็นได

๑๑๔
มาตรา ๒๙ การจํากัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคลตามที่รัฐธรรมนูญรับรองไวจะกระทํามิได เวนแตโดย
อาศัยอํานาจตามบทบัญญัติแหงกฎหมาย เฉพาะเพื่อการที่รัฐธรรมนูญนี้กําหนดไวและเทาที่จําเปนเทานั้น และจะ
กระทบกระเทือนสาระสําคัญแหงสิทธิและเสรีภาพนั้นมิได

กฎหมายตามวรรคหนึ่งตองมีผลใชบังคับเปนการทั่วไปและไมมุงหมายใหใชบังคับแกกรณีใดกรณีหนึ่งหรือ
แกบุคคลใดบุคคลหนึ่งเปนการเจาะจง ทั้งตองระบุบทบัญญัติแหงรัฐธรรมนูญที่ใหอํานาจในการตรากฎหมายนั้นดวย
บทบัญญัติวรรคหนึ่งและวรรคสองใหนํามาใชบังคับกับกฎหรือขอบังคับที่ออกโดยอาศัยอํานาจตาม

บทบัญญัติแหงกฎหมายดวย โดยอนุโลม
๑๑๕ มีขอสังเกตวา บทบัญญัติแหงกฎหมายที่ละเมิดตอหลักการตามมาตรา ๒๙ ของรัฐธรรมนูญ
ยอมเปนเงื่อนไขที่นําไปสูการถูกควบคุมตรวจสอบความชอบดวยรัฐธรรมนูญของกฎหมายโดยศาลรัฐธรรมนูญ
อีกดวย โดยศาลรัฐธรรมนูญจะเปนองคกรผูมีอํานาจในการตรวจสอบวา กฎหมายที่ออกโดยฝายนิติบัญญัตินั้น

ละเมิดขอจํากัดในทางรูปแบบและขอจํากัดในทางเนื้อหาหรือไม อยางไรก็ดี การตรวจสอบของศาลรัฐธรรมนูญ
ยอมมีขอบเขตเชนกัน โดยทั่วไปแลวศาลรัฐธรรมนูญมักจะไมกาวลวงเขาไปในแดนที่เปนอิสระของฝายนิติบัญญัติ
เพราะฝายนิติบัญญัติยอมมีอิสระในการบัญญัติกฎหมายเพื่อประโยชนมหาชน และเพื่อใหบรรลุซึ่งผลประโยชน

มหาชน ฝายนิติบัญญัติจึงมีความชอบธรรมที่จะตรากฎหมายจํากัดสิทธิและเสรีภาพได ศาลรัฐธรรมนูญจะเขามา
ตรวจสอบความชอบดวยรัฐธรรมนูญของกฎหมายเหลานี้ในกรณีที่ขัดกับความสมเหตุสมผลอยางชัดแจงเทานั้น