Page 56 - รายงานการศึกษาวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติกับการตรวจสอบการละเมิดสิทธิมนุษยชนในความสัมพันธ์ระหว่างเอกชนด้วยกัน

๕๒

๒.๑ บทบาทและอํานาจหนาที่ขององคกรที่ทําหนาที่คุมครองสิทธิมนุษยชนระดับภูมิภาค

๒.๑.๑. บทบาทและอํานาจหนาที่ขององคกรที่ทําหนาที่คุมครองสิทธิมนุษยชนของ

สหภาพยุโรป
จุดเริ่มตนของระบบการคุมครองสิทธิมนุษยชนในแถบทวีปยุโรปสืบเนื่องจากรัฐ

ตางๆ ในภูมิภาคยุโรปเกิดความเกรงกลัวตอลัทธิคอมมิวนิสตที่กําลังคุกคามตอสิทธิขั้นพื้นฐานและ

เสรีภาพทางการเมืองของประชาชน จึงมีความพยายามรวมมือกันในระดับภูมิภาค (regional)
๙๕
เพื่อกอตั้งองคการระหวางประเทศที่เรียกวา “สภายุโรป (Council of Europe)” ซึ่งเปนองคการ
ความรวมมือระหวางรัฐบาลที่มีบทบาทสําคัญในการพัฒนากฎหมายระหวางประเทศที่เกี่ยวกับการ

คุมครองสิทธิมนุษยชนและมีฐานะเปนองคการระหวางประเทศที่มีบทบาทสําคัญในการยกราง
อนุสัญญายุโรปวาดวยการคุมครองสิทธิมนุษยชนและเสรีภาพขั้นพื้นฐาน ค.ศ. ๑๙๕๐ ซึ่งมีผลใช
๙๖
บังคับเมื่อวันที่ ๓ กันยายน ค.ศ. ๑๙๕๓ 95 และกฎบัตรทางสังคมของยุโรป ค.ศ. ๑๙๖๑
ซึ่งมีรายละเอียดตามลําดับดังนี้

- อนุสัญญายุโรปวาดวยการคุมครองสิทธิมนุษยชนและเสรีภาพขั้นพื้นฐาน ค.ศ. ๑๙๕๐

(European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedom 1950)
ไดกําหนดหลักการสําคัญในการคุมครองสิทธิมนุษยชนใหแกปจเจกบุคคลในฐานะเปนผูเสียหายไววา

ในกรณีที่รัฐภาคีถูกรัฐอื่นซึ่งเปนภาคีแหงอนุสัญญาละเมิดหรือฝาฝนบทบัญญัติที่เกี่ยวกับสิทธิและ
๙๗
เสรีภาพที่รับรองไวในอนุสัญญา หรือเปนกรณีที่ปจเจกบุคคลภายในรัฐภาคีซึ่งเปนผูเสียหายกลาว

๙๕
แมสหภาพยุโรป (European Union: EU) จะเปนการรวมกลุมของรัฐหรือเปนองคการระหวางประเทศ
แตโครงสรางของสหภาพยุโรปนั้นมีลักษณะ "เหนือชาติ" (supranational trait) อยางชัดเจน เนื่องจากรัฐสมาชิก
มีบทบาทในการรวมสรางสรรคสถาบันหรือหนวยงานภายใน ซึ่งมีอํานาจเหนือรัฐสมาชิกรัฐใดรัฐหนึ่งโดยเฉพาะ
อันประกอบไปดวย สภายุโรป คณะมนตรี คณะกรรมาธิการ และศาลยุติธรรม โดยภารกิจหลักของสภายุโรป
จะเปนการรวมตัดสินใจกับคณะมนตรีในประเด็นตาง ๆ ไดแก การพิจารณารางกฎหมายของสหภาพ

ซึ่งริเริ่มโดยคณะกรรมาธิการ การอนุมัติงบประมาณของสหภาพยุโรป ใหการรับรองความตกลงระหวางประเทศ
ของสหภาพยุโรปกับประเทศนอกกลุม และที่สําคัญที่สุดคือการใหการรับรองผูดํารงตําแหนงในคณะกรรมาธิการ
ยุโรป
๙๖
Nicola Rowe and Volker Schlette, “The Protection of Human Rights in European after
the Eleventh Protocol to the ECHR” European Law Review. (London : Sweet & Maxwell, 1998), p. 2.
๙๗
Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedom 1950
Article 33 – Inter-State cases
Any High Contracting Party may refer to the Court any alleged breach of the provisions of
the Convention and the protocols thereto by another High Contracting Party.