Page 47 - แด่ศักดิ์ศรีเสมอกันทุกชั้นชน : วรรณกรรมกับสิทธิมนุษยชนศึกษา
P. 47

46       แดศักดิ์ศรีเสมอกันทุกชั้นชน



                  เส้นทางสายปรารถนา: ชนกลุ่มน้อยทางเพศในวรรณกรรมไทยยุค “ก่อน-ซากดอกไม้”

                       ในกระบวนทัศน์สัจนิยมที่มองว่าวรรณกรรมคือภาพสะท้อนของสังคม ของยุคสมัย และหน้าที่สําคัญ

                ประการหนึ่งของวรรณกรรมคือการเลียนแบบชีวิตจริงนั้น นักประพันธ์ต้องพยายามหยิบเลือกชีวิตของมนุษย์
                ในกลุ่มที่หลากหลายมานําเสนอ ในบริบทของวรรณกรรมไทยเอง นับตั้งแต่การเกิดขึ้นของวรรณกรรมปัจจุบัน

                นักประพันธ์ก็พยายามเคลื่อนเปลี่ยนจากการ “จับภาพ” ที่ชนชั้นสูงมาสู่คนในกลุ่มสังคม หรือชนชั้นที่
                แตกต่างหลากหลายมากยิ่งขึ้น เราจึงพบงานเขียนที่ว่าด้วยชีวิตของผู้ดีตกยาก ขุนนางเก่า เศรษฐีใหม่ คนพลัด

                ถิ่น โสเภณี พระภิกษุสงฆ์ ฯลฯ รวมถึงการปรับเปลี่ยนระบบคุณค่าทางศีลธรรม ปรากฏการณ์ทางสังคมที่
                ส่งผลกระทบต่อคนกลุ่มต่างๆ  ตลอดจนความเป็นจริงของชีวิต หากมองในแง่การประเมินค่าตามกรอบ

                สัจนิยม วรรณกรรมที่ดีจึงต้องทําหน้าที่สะท้อนคุณค่าและปัญหาในชีวิตมนุษย์ให้เป็นที่ประจักษ์ชัด (วรรณนะ
                หนูหมื่น, 2551)

                       คนกลุ่มหนึ่งในบรรดากลุ่มคนหลากหลายที่นักประพันธ์ไทยนิยมนํามาสร้างเป็นตัวละครคือ ชนกลุ่ม
                                           1
                น้อยทางเพศ (sexual minorities)  เพราะเป็นปรากฏการณ์ทางสังคมที่มีลักษณะเฉพาะ และมีความคลี่คลาย
                เปลี่ยนแปลงของ “ปัญหาและคุณค่า” ที่น่าสนใจ ทั้งที่ปรากฏในภาคสังคมและที่ปรากฏในโลกวรรณกรรม

                ทั้งนี้ เป็นที่น่าสังเกตว่า ชนกลุ่มน้อยทางเพศได้ปรากฏในวรรณกรรมไทยนับตั้งแต่ยุคการครอบงําอย่าง
                เบ็ดเสร็จของกระบวนทัศน์สัจนิยมจนกระทั่งถึงยุคสมัยที่วรรณกรรมแสดงท่าทีแบบ “หลังสมัยใหม่” นัก

                ประพันธ์ทั้งหญิงและชายต่างก็สนใจใช้เรื่องราวชีวิตของคนกลุ่มนี้เป็นวัตถุดิบในการสร้างสรรค์วรรณกรรมมา
                อย่างต่อเนื่อง


                       คําว่าชนกลุ่มน้อยทางเพศที่กล่าวถึงข้างต้นมีความสัมพันธ์กับคําว่า “อัญเพศ” (queer) อัญเพศเป็นคํา
                                                                             2
                ที่มีหลายนัย นัยที่หนึ่ง อัญเพศหมายถึงกลุ่มคนรักเพศเดียวกันและคนข้ามเพศ  หรือกลุ่มคนที่มีลักษณะหญิง
                และชายที่ไม่เป็นไปตามบรรทัดฐานของสังคม (แจ็คสัน, 2548ข: 422) อัญเพศเป็นคําที่ใช้อ้างถึงเลสเบียน เกย์
                คนรักสองเพศ คนข้ามเพศ และกลุ่มคนที่มีเพศวิถีที่แตกต่าง และเป็นคําที่ใช้เป็นฉลากในการอธิบายกลุ่มที่

                ซับซ้อนของพฤติกรรมทางเพศและอารมณ์ปรารถนา คําว่าอัญเพศจึงอาจเป็นคําที่ชนกลุ่มน้อยทางเพศใช้ขนาน

                       1  ชนกลุ่มน้อยทางเพศ (sexual minorities) ในที่นี้หมายถึง กลุ่มคนที่ถูกทําให้เป็นชายขอบ (marginalized) เป็น
                “คนอื่น” ทางเพศวิถี ในวัฒนธรรมตามมาตรฐานรักต่างเพศ (heteronormative culture) อันเนื่องมาจากความชมชอบทาง
                เพศที่แตกต่างออกไปของพวกเขา (Lam, 2006: 519) เช่น กลุ่มเกย์ เลสเบียน คนข้ามเพศ คนรักสองเพศ ฯลฯ.
                       2   คนข้ามเพศ (transgender) ในที่นี้คือ ปัจเจกบุคคลผู้พิจารณาตนเองว่า “อยู่ระหว่าง” เพศสรีระที่เป็นชายหรือ
                หญิง หรือผู้รู้สึกว่าตนมีเพศที่ตรงข้ามกับเพศกําเนิด (birth  sex) ในบางกรณีคํานี้อาจใช้ในความหมายเท่ากับคนแปลงเพศ
                (transsexual) คําว่าคนข้ามเพศมักใช้ในลักษณะศัพท์ที่มีความหมายย่อยซ้อนอยู่โดยใช้อธิบายบุคคลที่ไม่อาจถูกนิยามผ่าน
                บทบาทเพศสถานะ (gender) ของชายหรือหญิง (Reini-Grandell and Venus, 2006: 567) ในบริบทของไทยคนข้ามเพศ

                หมายรวมถึงคนแต่งตัวข้ามเพศ (cross-dresser) ที่คนทั่วไปในสังคมนิยมเรียกขานอย่างง่ายๆ ว่า “กะเทย”.
   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52