Page 30 - วารสารกฎหมายสิทธิมนุษยชน. ปีที่ 1 ฉบับที่ 1 (มกราคม - เมษายน 2563)
P. 30

28          วารสารกฎหมายสิทธิมนุษยชน


            สมัยใหม  หลายฉบับก็ไดพยายามขยายความคุมครองสิทธิทางศาลออกไปโดยใชกลไกเรื่อง “สิทธิ
                    43
            รองทุกขในทางรัฐธรรมนูญ” เพราะกลไกดังกลาวเปนการเปดโอกาสใหประชาชนมีอํานาจอยางกวางขวาง
            ในการฟองคดีตอศาลเพื่อใหชี้ขาดความชอบดวยรัฐธรรมนูญของการใชอํานาจรัฐ  ไมวาจะเปนอํานาจ
            ในการตรากฎหมาย  การใชอํานาจบริหาร  หรือการใชอํานาจตุลาการก็ตาม  ดังนั้น  เมื่อพิจารณาถึง
            หลักการประกันสิทธิทางศาลซึ่งเปนหลักการพื้นฐานของนิติรัฐ ประกอบเขากับการรับรอง “เสรีภาพ
            ทั่วไป” และ “สิทธิรองทุกขในทางรัฐธรรมนูญ” แลว จะเห็นไดชัดวา รัฐธรรมนูญฉบับใดที่มีกลไก

            ทั้งสามประการดังกลาว นาจะเปนรัฐธรรมนูญที่มีระบบการประกันสิทธิขั้นพื้นฐานที่มีประสิทธิภาพและ
            ประชาชนไดรับการคุมครองสิทธิขั้นพื้นฐานทั้งในทางกฎหมายและในทางปฏิบัติอยางแทจริง
                   คําถามสําคัญในประการตอมา คือ ศาลทั้งหลายจะทําหนาที่ในการคุมครองสิทธิขั้นพื้นฐาน

            หรือสิทธิตามรัฐธรรมนูญไดอยางไร ในชั้นตนนี้เราอาจอธิบายเปนเบื้องตนไดวา ศาลที่มีพันธกิจ
            หนาที่ในการคุมครองสิทธิขั้นพื้นฐานนั้น  ไดแก  ศาลรัฐธรรมนูญ  ศาลปกครอง  รวมถึงศาลยุติธรรม
            ดวย  โดยในกรณีของศาลรัฐธรรมนูญนั้นจะทําหนาที่หลักในการตรวจสอบความชอบดวยรัฐธรรมนูญ
            ของกฎหมาย  โดยตรวจสอบวากฎหมายที่มีเนื้อหาเปนการจํากัดสิทธิขั้นพื้นฐานนั้นไดตราขึ้นโดยเปน
            ไปตามเงื่อนไขที่รัฐธรรมนูญกําหนดเอาไวหรือไม  โดยการตรวจสอบความชอบดวยรัฐธรรมนูญของ

            กฎหมายนั้นอาจมีขั้นตอนที่เปนสาระสําคัญ 3  ประการ    คือ 1)  การตรวจสอบวากฎหมายเชนวา
                                                         44
            นั้นมีเนื้อหาเปนการจํากัดสิทธิขั้นพื้นฐานที่ไดรับการรับรองไวเปนการเฉพาะในรัฐธรรมนูญมาตราใด































                   43  ยกตัวอยางเชน มาตรา 93 I Nr. 4a ของกฎหมายพื้นฐาน (Basic Law) หรือรัฐธรรมนูญเยอรมัน กับมาตรา 213 ของ
            รัฐธรรมนูญแหงราชอาณาจักรไทย  พุทธศักราช 2560  ซึ่งบัญญัติวา “บุคคลซึ่งถูกละเมิดสิทธิหรือเสรีภาพที่รัฐธรรมนูญคุมครองไวมี
            สิทธิยื่นคํารองตอศาลรัฐธรรมนูญเพื่อมีคําวินิจฉัยวาการกระทํานั้นขัดหรือแยงตอรัฐธรรมนูญ ทั้งนี้ ตามหลักเกณฑ วิธีการ และเงื่อนไข
            ที่บัญญัติไวในพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญวาดวยวิธีพิจารณาของศาลรัฐธรรมนูญ”.
                   44  From Grundrechte, Staatsrecht II (p. 80 ff), by Kingreen, Thorsten / Poscher, Ralf, 2019, Heidelberg.
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35