Page 19 - รายงานการศึกษาวิจัย เรื่อง พันธกรณีด้านสิทธิมนุษยชนของประชาคมอาเซียน
P. 19

รายงานการศึกษาวิจัย
                   โครงการการศึกษาวิจัย เรื่อง พันธกรณีด้านสิทธิมนุษยชนของประชาคมอาเซียน


                  Declaration of Human Rights) กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง
                  (International Covenant on Civil and Political Rights) และปฏิญญาและแผนปฏิบัติการกรุงเวียนนา
                  ปี พ.ศ. 2536

                             - สิทธิมนุษยชนเป็นสิ่งที่มีความเกี่ยวข้องและพึ่งพากัน (Interdependence and
                  Interrelatedness)
                             สิทธิมนุษยชนแต่ละประเภทมีความเกี่ยวข้องกันและต่างช่วยส่งเสริมซึ่งกันและกัน เช่น สิทธิ
                  ในการเข้าถึงบริการสุขภาพ ต้องพึ่งพาการมีสิทธิประเภทอื่นๆ เช่น สิทธิในการเข้าถึงข้อมูล และสิทธิทาง

                  ศึกษา เป็นต้น

                       2.2 มาตรฐานสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศ

                            มาตรฐานสิทธิมนุษยชน (Human rights standards) ในระดับระหว่างประเทศเป็นประเด็น
                  ส าคัญที่ท าให้มีการขับเคลื่อนด้านสิทธิมนุษยชนทั้งในระดับภูมิภาคและในระดับประเทศ และเป็นที่
                  น่าสังเกตว่าพัฒนาการของมาตรฐานสิทธิมนุษยชนในระดับระหว่างประเทศมีความคล้ายคลึงกับพัฒนาการ
                  ตราสารสิทธิมนุษยชนในภูมิภาคอาเซียน กล่าวคือต่างมีที่มาจากตราสารทางการเมืองที่ได้รับการพัฒนา

                  ต่อมาเป็นพันธกรณีทางกฎหมายโดยมีการจัดท ามาตรฐานในแต่ละหัวข้อเป็นการเฉพาะ แต่ข้อแตกต่างที่
                  ส าคัญคือโครงสร้างกลไกและสถาบัน และจ านวนตราสารที่สามารถพัฒนาได้ โดยส าหรับอาเซียนยังถือว่า
                  อยู่ในระยะเริ่มต้นเท่านั้น ดังที่จะได้อธิบายต่อไป ในหัวข้อนี้จะกล่าวถึงมาตรฐานสิทธิมนุษยชนในระดับ

                  ระหว่างประเทศหรือระบบสิทธิมนุษยชนของสหประชาชาติ (United Nations human rights system)

                            2.2.1 กฎบัตรสหประชาชาติ (UN Charter)
                                  กฎบัตรสหประชาชาติเป็นตราสารก่อตั้งองค์การสหประชาชาติ (United Nations) ซึ่ง

                  ระบุถึงข้อตกลงระหว่างประเทศสมาชิกในการสร้างเสถียรภาพและรักษาสันติภาพระหว่างประเทศต่างๆ
                  ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 และประกาศเจตจ านงในการ “ยืนยันความเชื่อมั่นในสิทธิมนุษยชน อันเป็น
                  หลักมูลในเกียรติศักดิ์ และคุณค่าของบุคคลผู้เป็นมนุษย์ ในสิทธิอันเท่าเทียมกันของบุรุษและสตรี และของ

                  ประชาชาติทั้งใหญ่และเล็ก” ดังข้อความที่ปรากฏในหมวดที่ 1 ของกฎบัตรว่า “ความมุ่งประสงค์ของ
                  สหประชาชาติ คือ เพื่อให้บรรลุถึงการร่วมมือระหว่างประเทศ ในอันที่จะแก้ปัญหาระหว่างประเทศทาง
                  เศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม หรือมนุษยธรรมและในการส่งเสริมและสนับสนุนการเคารพต่อสิทธิมนุษยชน
                  และต่ออิสรภาพอันเป็นหลักมูลส าหรับทุกคน โดยไม่เลือกปฏิบัติในเรื่องเชื้อชาติ เพศ ภาษา หรือศาสนา”

                  ความส าคัญของกฎบัตรสหประชาชาติในบริบทสิทธิมนุษยชนคือการจัดตั้งองค์กรต่างๆ ที่มีบทบาทในการ
                  พัฒนามาตรฐานและตราสารสิทธิมนุษยชน โดยเฉพาะคณะมนตรีความมั่นคง (Security Council)
                  สมัชชาใหญ่ (General Assembly) คณะมนตรีเศรษฐกิจและสังคม (Economic and Social Council)
                  และศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ (International Court of Justice)


                                  นอกจากนั้นองค์การสหประชาชาติยังได้จัดตั้ง คณะมนตรีสิทธิมนุษยชน (Human
                  Rights Council) เพื่อเป็นองค์กรที่มีพันธกิจในด้านการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชนโดยตรงด้วย โดย
                  สมัชชาใหญ่ได้มีมติจัดตั้งคณะมนตรีสิทธิมนุษยชนขึ้นในปี พ.ศ. 2549 เพื่อท าหน้าที่แทนคณะกรรมาธิการ

                  สิทธิมนุษยชน (Human Rights Commission) ที่ถูกจัดตั้งในปี พ.ศ. 2489  คณะมนตรีสิทธิมนุษยชน




                  National Human Rights Commission of Thailand                                          12
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24