Page 211 - ภาษาเพศในสังคมไทย : อำนาจ สิทธิและสุขภาวะทางเพศ
P. 211
194 ภาษาเพศในสังคมไทย: อํานาจ สิทธิ และสุขภาวะทางเพศ
นอกจากเหตุผลในแงของการเกิดคําใหมสําหรับนิยามความสัมพันธที่
ซับซอนของคนแลว อีกเหตุผลหนึ่งที่ทําใหคําวา “กิ๊ก” กลายเปนคําศัพทแสลง
ที่ฮอตฮิตภายในชั่วพริบตา ก็คือเรื่องของความหวงกังวลทางสังคมเกี่ยวกับ
คานิยมและพฤติกรรมการมีกิ๊กของวัยรุน ทั้งนี้เพราะคานิยมในการมีกิ๊ก ไดทาทาย
ระบบคิดในเรื่องเพศภายใตกรอบการแตงงานแบบผัวเดียวเมียเดียว หรืออุดมคติ
เรื่องรักแท คูแท หรือรักเดียวใจเดียว ซึ่งเปนอุดมการณหลักของสังคม โดยผูที่
ยึดมั่นในระบบเพศวิถีภายใตอุดมการณหลักดังกลาว จะหวาดกลัววา คานิยม
เรื่องการมีกิ๊กของวัยรุน จะนํามาซึ่งปญหาในเรื่องเพศตางๆ อีกมากมาย ไมวา
จะเปนปญหาเรื่องการมีเพศสัมพันธในวัยเรียน การทองไมพรอม การทําแทง
รวมถึงโอกาสเสี่ยงตอการรับเชื้อโรคติดตอทางเพศสัมพันธตางๆ ไปจนกระทั่งถึง
เอชไอวี/เอดส
การใหคําจํากัดความของคําวากิ๊กในงานวิจัยและในพจนานุกรมตางๆ
ที่กลาวมา ไดสะทอนใหเห็นถึงระบบคิดในเรื่องเพศภาวะและเพศวิถีของ
สังคมไทย ไมวาจะเปนเรื่องของความสัมพันธระหวางหญิงชาย (ทั้งเรื่องจํานวนคู
ระดับของความสัมพันธ หรือการทําความเขาใจ การตกลงในกฎเกณฑ
ความสัมพันธรวมกัน) และเรื่องของความรักและเพศสัมพันธ (รักเดียวใจเดียว
ผัวเดียวเมียเดียว มีเพศสัมพันธกอน หรือหลังแตงงาน)
จาก “แฟน” และ “ชู” สู “กิ๊ก”: ความไมเทาเทียมและวิถีเพศ
ดังที่ไดกลาวมาแลววา กอนที่จะปรากฏคําวา “กิ๊ก” สังคมไทยมีคํา
อธิบายถึงรูปแบบความสัมพันธในเชิงชูสาวของคนอยูไมกี่คํา ซึ่งอาจแบงงายๆ
ไดเปนคําที่แสดงถึงความสัมพันธที่สังคมยอมรับ กับคําที่เปนคําในเชิงตําหนิผูที่มี
พฤติกรรมทางเพศเชนนั้น
คําที่แสดงถึงความสัมพันธในเชิงชูสาวที่สังคมยอมรับ ไดแก คําวา
ผัว เมีย สามี ภรรยา คูรัก แฟน สําหรับคําที่มีนัยไปในเชิงลบ และแสดงถึง
การมีพฤติกรรมที่สังคมไมยอมรับ เชน คําวา ชู คูควง คูขา คูนอน เปนตน
ซึ่งถาหากดูจากความหมายในพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542
มลฤดี ลาพิมล