Page 205 - ภาษาเพศในสังคมไทย : อำนาจ สิทธิและสุขภาวะทางเพศ

188 ภาษาเพศในสังคมไทย: อํานาจ สิทธิ และสุขภาวะทางเพศ

ถึงที่สุดแลวคําวา “ชายรักชาย” ซึ่งถูกสรางขึ้นมาโดยกลุมนักกิจกรรม
ดานสิทธิทางเพศเพื่อนําเสนอแงมุมในดานบวกของความเปนผูชายในแงของ
อารมณ ความรัก ความรูสึก และความปรารถนาตอผูชายดวยกัน แตภายใต

ความหมายของคําๆ นี้เอง ก็กลับละเลยแงมุมที่สําคัญของการเปนชาย
รักเพศเดียวกัน นั่นคือ “วิถีชีวิตและพฤติกรรมทางเพศ” รวมทั้งละเลย

“ตัวตนทางเพศวิถี” ที่หลากหลาย ซึ่งสามารถปรับเปลี่ยน ลื่นไหลไปมาได
ตลอดเวลาตามบริบทของคูเพศสัมพันธ เวลา หรือปจจัยแวดลอมอื่นๆ ดวย
ในการใชคําวา “ชายรักชาย” แตละครั้งจึงจําเปนอยางยิ่งที่ตอง
พิจารณาวาผูที่ใชคําๆ นี้คือใคร และใชเพื่อวัตถุประสงคอยางไร เพราะแตละ

กลุมที่นําคําๆ นี้มาใช ก็อาจจะตีความคําๆ นี้แตกตางกันไป กลุมนักกิจกรรมเอง
อาจใชคํานี้เพื่อการเคลื่อนไหวทางการเมืองเรื่องการเรียกรองสิทธิความเทาเทียม
ของบุคคลรักเพศเดียวกัน โดยมุงเนนไปที่ “เกย” หรือผูที่มีเพศภาวะเปนชาย

ที่มีความรักความปรารถนาในเพศเดียวกัน มากกวาจะเนนไปที่ “กะเทย” หรือ
“สาวประเภทสอง” ที่มีเพศภาวะอีกแบบหนึ่ง ซึ่งเผชิญกับปญหาที่แตกตางออก
ไป ขณะที่กลุมผูใหบริการดานสุขภาพกลับมอง “ชายรักชาย” ในความหมายที่
รวมทั้ง “เกย” “กะเทย” และ “ไบเซ็กชวล” ไวดวยกัน ในฐานะกลุมคนที่มี

พฤติกรรมเสี่ยง เพราะเปนชายที่มีเพศสัมพันธกับชายดวยกัน
แตไมวาจะมองอยางไรสิ่งที่ปฏิเสธไมไดก็คือ สังคมไทยยังคงมีอคติตอ
ความเปน “ชายรักชาย” ตลอดมา ซึ่งการที่จะแกไขอคติ และความเขาใจผิด

ตรงนี้ได สิ่งที่สําคัญที่สุดคือ การปรับเปลี่ยนมุมมองความคิดในเรื่องเพศ
เสียใหม และยอมรับในความเปนตัวตนที่แตกตางหลากหลาย ซับซอน และ
ลื่นไหลทางเพศภาวะ และเพศวิถีตามที่ “ชายรักชาย” แตละคนนิยามตนเอง

สุไลพร ชลวิไล