Page 133 - ภาษาเพศในสังคมไทย : อำนาจ สิทธิและสุขภาวะทางเพศ
P. 133
116 ภาษาเพศในสังคมไทย: อํานาจ สิทธิ และสุขภาวะทางเพศ
ประเด็นที่นาคิดตอก็คือ ไมวาผูหญิงจะชอบหรือไม ตองการหรือไมที่จะ
ใชปากหรือถูกใชปาก ผูหญิงถูกบังคับใหทําหรือไม มีความสุขหรือไม ผูหญิงที่
ตกอยูในวิธีคิดเรื่องเพศแบบกระแสหลักยังมีมายาคติวา อวัยวะเพศเปนของ
สกปรก เปนของต่ํา นาอับอาย โดยเฉพาะมุมมองในเรื่องภาพตัวแทนที่วา ผูหญิง
ที่จะทําพฤติกรรมเชนนี้ หรือ “ใชปาก” ได ก็มีแตผูหญิงบริการเทานั้น ดวยเหตุนี้
ผูหญิงทั่วไปจึงมักไมตองการ “ใชปาก” กับใคร หรืออยากใหใครมา “ใชปาก” กับ
ตนเองเพราะอาย และถาหากพวกเธอจะตอง “ใชปาก” ในการมีเพศสัมพันธกับใคร
ก็มักจะเกิดจากการถูกบังคับมากกวา (ไมวาจะเปนการบังคับโดยทางตรงหรือ
ถูกบังคับทางออมจากการที่ตองพยายามรักษาความสัมพันธของคูไวไมใหมี
ปญหาก็ตาม) ผูหญิงสวนใหญจึงไมไดใหความหมายของการใชปากวาเปนรูปแบบ
หนึ่งของการมีเพศสัมพันธ เปนรูปแบบหรือเครื่องมือของความหฤหรรษทางเพศ
ความสุขทางเพศ การใชปากกับคูสําหรับผูหญิงจึงเทากับเปนการปฏิบัติตาม
หนาที่เพื่อดํารงรักษาความสัมพันธกับคูเอาไว เชน ผูหญิงบางคนที่มีประจําเดือน
และไมตองการจะมีเพศสัมพันธในขณะที่กําลังมีประจําเดือน หรือที่เรียกวา
7
ไมตองการใหคูของตน “ฝาไฟแดง” บางคนจึงใชวิธีการใชปากเพื่อเอาใจคูของตน
“…ผมอยากใหเธอทํารักดวยปากกับผมมาตั้งแตแรกรัก
กันแลวละครับ และเธอก็ทําใหโดยดี อยางมีความสุขและมันใน
อารมณดวยนะครับ ทุกครั้งขณะที่เธอกําลังทําอยู แลวชอนตา
ขึ้นมามองผม มันมีความสุขจริงๆ ครับ แสดงวาเธอรักผมอยาง
จริงใจและไมเคยรังเกียจสิ่งใดๆ ในตัวผมเลย...”
8
ในกรณีนี้สะทอนใหเห็นถึงการมีอํานาจของผูชายที่เหนือกวาผูหญิงใน
เรื่องเพศ ในขณะที่บริบทของผูมีเพศวิถีแบบชายรักชาย “การใชปาก” ถือเปน
รูปแบบพฤติกรรมทางเพศที่มีการใชและปฏิบัติในหลายสถานการณ ทั้งที่เปน
ความสัมพันธทั่วไป และในความสัมพันธของผูที่อยูเปนคูกัน โดยที่ทั้งฝายที่มี
รูปแบบพฤติกรรมทางเพศแบบรุกและรับตางก็ “ใชปาก” ในการแลกเปลี่ยน
ตอบสนองความสุขทางเพศใหแกกันและกัน อยางไรก็ตามบางครั้งในบริบทของ
การซื้อขายบริการทางเพศ ผูใหบริการอาจตองใหบริการ “ใชปาก” กับผูซื้อบริการ
7 เว็บไซต <http://www.kachon.com/board/index.php?>
8 ไมปรากฏชื่อผูพูด เนชั่นสุดสัปดาห ปที่ 9 ฉบับที่ 67 วันที่ 14-20 พ.ค. 2544.
รณภูมิ สามัคคีคารมย