Page 131 - ภาษาเพศในสังคมไทย : อำนาจ สิทธิและสุขภาวะทางเพศ
P. 131
114 ภาษาเพศในสังคมไทย: อํานาจ สิทธิ และสุขภาวะทางเพศ
สกปรก ไมเปนมงคล โดยนําเอาเรื่องของ “การใชปาก” ซึ่งมีไวกินอาหาร
มาเชื่อมโยงกับอวัยวะเพศทั้งชายและหญิงซึ่งคนไทยมักมีความเชื่อในเชิง
มายาคติวาเปน “ของต่ํา” และเปนชองทางระบาย “ของเสีย” ตางๆ ออกจาก
รางกาย (โดยเฉพาะอวัยวะเพศของผูหญิง) เชน ประจําเดือน ตกขาว อสุจิ
เชน ในการประชุมเชิงปฏิบัติการเรื่อง เพศภาวะ เพศวิถีในประเทศไทย-ลาว
ครั้งที่สอง จัดโดยคอนซอรเทียม เมื่อป พ.ศ. 2549 ที่ประเทศลาว มลฤดี
ลาพิมล นักวิจัยและสมาชิกในทีมผูรวมจัดการอบรมดังกลาวเลาวา เมื่อพูดถึง
การทํา “ออรัลเซ็กส” ผูเขารวมอบรมชายชาวลาวคนหนึ่งมีทาทางสะอิดสะเอียน
เพราะเขาไมเขาใจวา ทําลงไปไดอยางไร โดยกลาววา “เหม็นหี อยากฮาก
(อยากจะอวก)” ซึ่งเปนมุมมองที่สอดคลองกับความคิดเห็นของหญิงสาว
คนหนึ่งที่เขียนมาแสดงความคิดเห็นในนิตยสารการเมืองรายสัปดาหที่มี
คอลัมนเกี่ยวกับสุขภาพทางเพศเกี่ยวกับการใชปากวา
“นาเกลียดจะตาย ใหดิฉันใชปากกับสวนนั้นเขา แคคิด
ก็นาขยะแขยงแลว มันนาจะสกปรกนะคะ เอาปากสะอาดๆ ไป
5
โดนไดอยางไร”
อยางไรก็ตามเมื่อกลุมคนชั้นกลางสวนใหญมีการเปดรับ และเชื่อใน
ระบบคิดเรื่องความสุขทางเพศวาเปนสวนหนึ่งของภาวะสุขภาพทางเพศที่ดี
ที่ใครๆ ก็มีสิทธิที่จะสรางและไดรับการตอบสนองได คําวาใชปากจึงมีการนํามาใช
อธิบายและปฏิบัติกันมากขึ้น เชน คําอธิบายจากทั้งผูหญิงและผูชายดังตอไปนี้
“สะอาดครับ สวนนั้นของเธอสะอาดจริงๆ ไดกลิ่น
สะอาดที่แสนจะรัญจวนใจระเหยออกมาทุกครั้งเวลาใชปากกับ
สวนนั้นของเธอ ยิ่งวันตอนกลางๆ รอบเดือนแลว น้ําหลอลื่นที่
ออกมา มันสงกลิ่นที่ใครเคยพูดวา เปนกลิ่นเรียกคู ฟโรโมน
หรือเปลาก็ไมรู แคคิดถึงก็ทําใหวันนี้ผานไปอยางเร็วแลวละ
ครับ อยากรีบกลับบานไปทําใหเธอ”
5 เนชั่นสุดสัปดาห ปที่ 9 ฉบับที่ 67 วันที่ 14-20 พ.ค. 2544.
รณภูมิ สามัคคีคารมย